Tutarsan Hak sözü Hakk'ı göresin
Uyarsan nefse hergiz görmeyesin

Anın sevdasına düş gayrı terk et
Nice bihude sevdalar kovasın

Gönül kim hassa Dost'un halvetidir
Niçün sen an düşmanlar koyasın

Gider hubbini mahlukun gönülden
Gönülden Halik'a ta yol bulasın

Cenabettir gönüle gayrı koymak
Taharet oldur kim Hakk'ı sevesin

Gel anın derdine düş gayrı hep ko
Gülmansız ayn ile gayrı yuyasın

Kuşangıl kendine himmet kuşağın
Binip cidd atına menzil alasın

Sana senden eğer olmazsa himmet
Kaçan maksuduna vasıl olasın

Sen ey can varlığın nurun söğündür
Ki bu ism ü resimden kurtulasın

Gidersen sen vücudun zulmetini
Bulup ab-ı hayat içip kanasın

Senim gönlün o şahın gözgüsüdür
Dürüş cehd eyle gözgüyü silesin

Göresin anda aks urmuş cemali
Şoluk dem kim sen anı sen sanasın

Eğer kalırsan işbu sanuda sen
Bu menzilde henüz bir binevasın

Gerek varlığın anda mahv edesin
Anın ile anı görüp bilesin

Bu dediğim cemali pertevinden
Dahi bir noktadır ki anlayasın

Acep remz eyler Eşrefoğlu rumi
Seni kogıl ki bu remzi duyasın

Bu remzi kim bilirse oldur insan
Bunu bilmeyene hayvan diyesin