Nakkaşımız bizi ezel bi levn ü renk yazupdurur
Levh-i gönülden gayrının nakşını hep bozupdurur

Kullab urup canımıza dün gün çeker kendüzüne
Külli cihandan serteser meylümüzü üzüpdürür

Yer gök dahi olunmadan "Kalu Bela" söylenmeden
Kendü cemalin görmeğe gözgü bizi düzüpdürür

Ol gözgüye her dem bakar aşıkları oda yakar
Niceler ol Mansurlayın kül oluban tozupdurur

Gör aşık nider ten ü canı dün ü gün anı ister anı
Gel gör anı sevenleri dü cihandan bezüpdürür

Gör aşıkı avaredür azmi heman ol yaredür
Düşübeni ile şara alemi ol gezüpdurur

Bu Eşrefoğlu Rumi'yi aşk deryasının mevcleri
Taştan taşa çala çala mahveyleyüp ezüpdürür