ECE AYHAN
(1931)
FAYTON
Erol Gülercan'a
O sahibinin sesi gramofonlarda çalınan şey
incecik melankolisiymiş yalnızlığının
intihar karası bir faytona binmiş geçerken ablam
caddelerinden ölümler aşkı pera'nın
Esrikmiş herhal bahçe bahçe çiçekleri olan ablam
çiçeksiz bir çiçekçi dükkânının önünde durmuş
tüllere sarılı mor bir karadağ tabancasıyla
zakkum fotoğrafları varmış cezayir menekşeleri
camekânda
Ben ki son üç gecedir intihar etmedim hiç, bilemem
intihar karası bir faytonun ağışı göğe atlarıyla
birlikte
cezayir menekşelerini seçip satın alışından
olabilir mi ablamın.
ORTODOKSLUKLAR
1.
Tek konuşulur yüzüdür bacaklarının arası. Sakal
ve bıyık da bıraktığı. Dönmez bir sapkının. Üzerine bir dedikodu. Yaklaşmaz
kadınlara buyurulduğu gibi. Kışkırtır kuşkuları. Başlarındaki sorguç ve
berbername. Gömdürülmüştür diri diri toprağa başaşağı. Ürker ve parlar
birkaç katana ötede. Neden anlayamıyordum.
Tutunur bir utanç ince. Bir kız limon yanığı.
Saçak altlarında dolaşır erkeğini. Açılmıştır kapılarının kilitleri kendiliğinden.
Kıpırdanır bir kefen. Gebelenmiştir yatarak üzerine ölünün. Bir kilisede
işlemeyen. Bataklıklarda büyütmüştür çocuğu. Neft dökerek yakıyordum bir
mektubu da kuş zarflı balmumu.
Artık bir çocuğun yüreğindeki eğriliktir. Bileğinde
doldurulmuş ve bütün bir atmaca taşıması. Çalışır toplamıya tüylerini.
Yazdırır göğsüne zafranla. Yinelediği bir sözcük kezlerce: Erselik! Sevişir
ısırarak kendi ağzını. Çalar lavtasını yılgının elden düşme. Malta Yahudisi'ni
okuyordum. Barındığım sandukanın içinde.
MEÇHUL ÖĞRENCİ ANITI
Buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında
Bir teneffüs daha yaşasaydı
Tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür
Devlet dersinde öldürülmüştür
Devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
ÑMaveraünnehir nereye dökülür?
En arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
ÑSolgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine!dir
Bu ölümü de bastırmak için boynuna mekik oyalı
mor
Bir yazma bağlayan eski eskici babası yazmıştır:
Yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım
O günden böyle asker kaputu giyip gizli bir geyik
Yavrusunu emziren gece çamaşırcısı anası yazdırmıştır:
Ah ki oğlumun emeğini eline verdiler
Arkadaşları zakkumlarla örmüşlerdir şu şiiri:
Aldırma 128! İntiharın parasız yatılı küçük
zabit okullarında
Her çocuğun kalbinde kendinden daha büyük bir
çocuk vardır
Bütün sınıf sana çocuk bayramlarında zarfsız
kuşlar gönderecek.
MOR KÜLHANİ
1. Şiirimiz karadır abiler
Kendi kendine çalan bir davul zurna
Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan
Taşınır mal helalarında kara kamunun
Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir
Aşk örgütlenmektir bir düşünün abiler
2. Şiirimiz her işi yapar abiler
Valde Atik'te Eski Şair Çıkmazı'nda oturur
Saçları bir sözle örülür bir sözle çözülür
Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın mezarlıkta
Saatlerini çıkarmış yedi dala gerilmesinin şiiridir
Dirim kısa ölüm uzundur cehennette herhal abiler
3. Şiirimiz gül kurutur abiler
Dönüşmeye başlamış Beşiktaşlı kuşçu bir babanın
Taşınmaz kum taşır mavnalarla Karabiga'ya kaçan
Gamze şeyli pek hoş benli son oğlunu
Suriye hamamında sabuna boğmasının şiiridir
Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler
4. Şiirimiz erkek emzirir abiler
İlerde kim bilir göz okullarına gitmek ister
Yanık karamelalar satar aşağısı kesik kör bir
çocuğun
Kinleri henüz tüfek biçimini bulamamış olmakla
Tabanlarına tükürerek atış yapmasının şiiridir
Böylesi haftalık resimler görür ve bacaklanır abiler
5. Şiirimiz mor külhanidir abiler
Topağacından aparthanlarda odası bulunamaz
Yarısı silinmiş bir ejderhanın düzüşüm üzre
eylemde
Kiralık bir kentin giriş kapılarına kara kireçle
Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin
şiiridir
Ayıptır söylemesi vakitsiz Üsküdarlıyız abiler
6. Şiirimiz kentten içeridir abiler
Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir
Bir kent ölümünün denizine kayar dragomanlarıyla
Düzayak çivit badanalı bir kent nasıl kurulur
abiler?
YORT SAVUL
Arif Çağlar için
1. Atlasları getirin! Tarih atlaslarını!
En geniş zamanlı bir şiir yazacağız
2. Harbi karşılık verecek ama herkes
Göğünde kuş uçurtmayan şu üç soruya:
3. Bir, Yeryüzüne nasıl dağılmıştır
Tarihi düzünden okumaya ayaklanan çocuklar?
4. İki, Daha yavuz bir belge var mıdır ha
Gerçeği ararken parçalanmayı göze almış
yüzlerden?
5. Üç, Boğaziçi bir İstanbul ırmağıdır
Nice akar huruc alessultanlarda bayraksız
davulsuz?
6. Nerede kalmıştık? Tarihe ağarken üç ağır yıldız
Sürünerek geçiyor bir hükümet kuşu kanatları
yoluk
7. Çocuklar! ile bile muhbirler! ve bütün ahali
Hep birlikte, üç kez, bağırarak, yazınız
8. Kurşunkalemle de olabilir
Yort Savul!
YALINAYAK ŞİİRDİR
1. Biz tüzüklerle çarpışarak büyüdük kardeşim
Emrazı Zühreviye Hastanesi'ne kapatıldı anamız
Adıyla çalışan ermiş Sirkeci kadınlarındandır
Şeker atar hâlâ mazgallardan Cankurtaran'da
Acı Bacı'nın acı bilmez uçurtma çocuklarına
Yıl sonu müsamerelerine kimler çıkarılmaz?
2. Velhasıl onlar vurdu biz büyüdük kardeşim
Babamız dövüldü güllabici odunlarla tımarhanede
Acaba halk nedir diye düşünür arada işittiği
Dudullu'dan tâ Salacak'a koşarak alkışlayalım
Fazla babalarıyla dondurma yiyen çocukları
Hangi çocukların neye imrenmesi yalınayak şiirdir?
MISRÂYİM
Kaçtığı bilinmeyen bir ülkesinde cinler padişahının,
bir yeniyetme. Değiştirmiştir adını, saçlarını kazıtmıştır. Soğuk bir tabanca
yastığının altında, uyuyabilir ancak. Bir yelek giymiştir dimi; kuşbilime
çalışır, omuzunda simruğ kuşu, eskiden ötermiş.
Bir tehlikeye yaslanmıştır; uçurtma uçurur, yüzlüğü düşmüş. Yakalanır ming izleyicilere, bileği incecik. Bir kılıçla keserler kirpiklerini uzun. Kırarlar eklemlerini, pantolonunu sıyırıp gümüş bir şamdana oturturlar, ziftle boğarlar teknede, damgalarlar.
Uçsuz bucaksız kucağındadır barbar anasının,
bir yeniyetme. Büyük bir alınla karşılar ölümü de, alkışlayarak karşılar;
unutbeni mavisinden bir yelkenliye binmiştir. Hamsin yelleri eser Mısrâyim'den,
kırk gün. Saçlarını uzatmıştır, yalnızlığı sever.
MEKTUP NADAJLIDIR DOM!
1. Diyorlar, korkutarak karaşın kıldığımız sarı
"Dağlar gibi gençler âlemde perişan oldular"
2. Giyinmiştir bir mitrak, baba, bir göl ve kıyamet
3. Bir sultan daha yere oturur, biz oturtuyoruz
Kadife istemezmiş, taht istemez saf bir ipek
4. Anladık ki yüreklilik belirli bir sillenin
rengi
Külbastısız sayfaları karıştırırken serüven
5. Nadaj'ın alınmayışını dört yüzyıl sonra İskele'de
duyduk; "Sen insanoğlunu öperek mi ele verirsin?"i
de
6. Biz bir şairi şiir yazsın için ölümle korkuturuz
dom!