OSMAN HAKAN A.
(1959)

ÖLÜM VE ZAKKUMLAR

Bakışların dumanı siyah elbiseler giydirir
Gülüşler boşanır kendi üzerine
Sıkıntı buharlaşır mumdan kanatlar
Billûr bir yananın yankılarına benzer
Hançerin yüzündeki koku, bir tül
Gibi alev balçıklarıyla sarkar
... açık bir pencere koyunda
Siz ve zakkumlar

Akar yüzünün derelerinde; gülüşüm
Gülüşünde bir şey var?...
Öyle eksik çocuklar gibi, bizi
Bir arada tutan korku
Sen ben ve zakkumlar

Akar söz savrulur yüzünde
Saçlarının seli uyur zaman
Köpükleri kırılır, hançer ülkesidir
Karanlıklar çıkıp gelir, keder tadı
Acı harmanı savrulur korkuların
Örtüsü anımsanır veda
Sesin kılıcı değer başka bir sese
Sızar köhne uğultular yapraklardan

Akar yüzümün derelerinde; gülüşün
Gülüşümde bir şey var?...
Öyle eksik çocuklar gibi, bizi
Bir arada tutan korku
Sis sen ve zakkumlar
 
 
 
 

ANA SAYFAYA - BACK