Holland is ongeneeslijk ziek. Zij zucht en puft moeizaam voort richting oudejaarsavond 1999. Niet vanwege een of ander milleniumplatform (dat op zichzelf al meer zendtijd inneemt dan alle maandverbandreclames samen, maar dat even terzijde), niet vanwege ongeduldige dames die de 1^e januari beginnen met Tae Bo om zo hun goede voornemens te kunnen realiseren, en ook niet vanwege de vele prijzen en terugblikken op de voorgaande eeuw. Nederland heeft massaal afgestemd op BigBrother en op oudejaarsavond wordt in dat programma de winnaar gekozen.

Er zullen enkele lezers zijn die niet weten wat BigBrother is. En alhoewel die lezer dan net zo zeldzaam is als iemand die nog niet weet wie Maxima is, wil ik het graag even uitleggen.

Vroeger was het een ongeschreven wet in de Nederlandse huishoudens. Als kind wist je gewoon dat je niet van tafel mocht voordat je al de etenswaren op je bord had "gedelete". Voor die tijd geen playstation, Teletubbies of scooterplezier; Eerst spruiten, dan pas naar buiten.

Dat was natuurlijk mijn generatie, het lijkt alweer tigjaar geleden, maar tegenwoordig is er reden te over om een oogje dicht te knijpen. Wie zich afvraagt waarom het tegenwoordig zo druk is bij de cafetaria om een uur of half zeven, weet nu dat 80% van die krokettenbestellers rechtstreeks uit hun werk komen en een half uurtje later met hun gezin, bordje op schoot voor de buis klaar zitten voor Big Brother. De traiteur bij de Albert Heijn met zijn huisgemaakte fruttellini-pasta knijpt zijn handen dicht voor Ruud die tegenwoordig al om 7 uur de knuffelkriebels op de TV krijgt. En ik weet zeker dat indien Veronica zou besluiten om BigBrother voortaan om 6 uur uit te zenden het aantal verlofuren in heel Nederland in 1 dag gehalveerd zou worden.

Voor de lezer die het principe van Big Brother nog steeds lichtelijk ontgaat, werp ik effetjes een lichtje op het programma zelf. Als je rond half 7 door een kudde late kijkers op het Centraal Station onder de voet gelopen wordt vermoedt je dat het gaat om een spectaculair programma. Een show zonder weerga, een soort programma waarbij zelfs de eerste maanlanding verbleekt. Ongeveer Goede Tijden factor 10. Nee, lieve onschuldige niet-kijker, nee. Het programma laat zien hoe laag ons kikkerlandje onder de zeespiegel zinken kan. Wat de interessantheid en leerzaamheid betreft doet het programma zelfs onder voor een half uurtje aquariumstaren. En de show is geknipt voor ons land en de daarbij behorende mentaliteit van "het vanachter de begonia's begluren van de buren". Misschien zijn er zelfs mensen die de begonia's nog effe voor de TV zetten zodra BB begint om het genot te vergroten. Als een ware Ark van Noach heeft Veronica 9 personen geselecteerd die strijden om het bedrag van 250.000 gulden. Ik denk dan bij mijzelf, waarom pluk je niet 9 Ethiopiërs uit een asielzoekcentrum ergens? Die zijn interessanter, zijn het concept gewend in hun Ermelose tentenkampen of uitgestorven legerkazernes, maar allerbelangrijkst, die tonen tenminste echte blijdschap en waardering over een dergelijk geldbedrag. Het is toch raar dat je bij een ander Veronica programma met de naam "Weekend Miljonairs" met ongeveer 15 vragen uit een verzameling die zelfs de kindertriviant nog niet waardig waren, binnen 2 uur miljonair kunt worden?

Hoe ik dit allemaal weet, zult U zich afvragen? Simpel, ik kijk zoveel mogelijk. Omdat dat moet. Waarom moet dat? Zodra je een openbare plaats binnenkomt heb je anders al snel de mogelijkheid dat je als een gekke koei behandeld wordt. Dagelijks hoor ik mensen om me heen de details van de BB van de dag ervoor uit andermans monden rukken. Zelfs Nederlands gespreksonderwerp bij uitstek, voetballuh, lijkt het onderspit te moeten delven. Gelukkig is er voor de mensen die te laat van vakantie terugkwamen en nu in een volkomen sociaal isolement leven nog hoop. Veronica is natuurlijk wel vriendelijk(en commercieel) genoeg om de video als kerstgeschenk te lanceren, samen met CD's, puzzels en andere ongein. En alle mogelijke bedrijven willen er ook mee te maken hebben, met deze poppenkast. Atleten moeten noodfondsen aanspreken om de boterham zonder beleg te kunnen veroorloven, musea hebben het niet ruim als ze geen automerk vinden die hun kunstcollectie in een showroom willen veranderen. Maar voor het Veronica-gebouw staat een hele grote rol met nummertjes voor alle adverteerders die het geld met bakken naar de programmamakers gooien. Ligt het nou aan mij, of is dat gewoon bezopen?

Het is gewoon bezopen.

Maar even doorgaan nog op die Arc van Noach. Als ik de Noach was van deze boot dan had ik met de bijl zelf een gat in de romp gehakt. De lezer wordt getracteerd op een hoeveelheid verveling waar geen Clearasil tegen bestand is. Het moet voor de regisseur een nachtmerrie zijn om elke keer weer een half uur zendtijd te vullen. Maar al zou het programma een half uur bevatten waarin de bewoners slapen, dan nog zou het kijkerspubliek smullen. De nachtmerrie is dus maar een veulentje, de regisseur kan rustig slapen. Maar het programma is meer dan dat. Ook in de studio in de polder is het elke keer weer een feest. Rolf Wouters, blijkbaar Veronica's beste renpaard, presenteert daar de achtergronden. Daphne Dekkers, het bewijs dat blond wel dom is,

interviewt de zoon van de slager van de dierenarts van de poes van de zus van een van de bewoners. En Nederland kijkt ook daar naar. En alleen omdat Rolf Wouters aan het einde van de uitzending een verrassing beloofd heeft, en de rest wordt dan graag op de koop toe genomen.

De hoogbejaarde grap: "Hoe krijg je een idioot nieuwsgierig?Dat vertel ik je later wel!" elke week weer live bij Veronica te bewonderen. Ook ikzelf betrapte me erop dat ik eenmaal een hele uitzending bleef wachten op de verrassing, die dan uiteindelijk een tekening van een van de kinderen van de bewoners bleek te zijn. De afstandbediening kan die aflevering niet meer navertellen.

Het is geen overdrijven als ik zeg dat ik op deze manier uren zou kunnen doorgaan. Het aantal ergernissen in mijn hercencellen over dit programma doet niet onder voor die van de NS klachtenlijn. Wat is dan de plot van dit stuk?Waarheen waarvoor? Toekomst, simpelweg toekomst. Waar leidt dit naartoe? Het produkt is al een veelgewild exportprodukt op tv-gebied. Maar hoe in godsnaam verklaar je dit soort programma's aan een boel fotograferende Japanners op de Dam? Hoe leg je ze uit dat niet iedereen in Nederland door dit programma bestraald is?

Je moet er toch niet aan denken dat ze over 300 jaar een tijdcapsule terug vinden met daarin een video van......! Maar de toekomst ligt zeker, het nieuwe dieptepunt is met open monden waar-genomen door de kijkers, met handenwringen verwelkomd door programmamakers die steeds minder voor hun salaris hoeven uit te denken en met 1 alarmklok die afgaat in Utrecht. Waarom als lemmings die toekomst tegemoet treden? Waarom straks massaal afstemmen op SBS 6 die met de Gouden Kooi dit drama voortzet? Constructief denken Willem, constructief...Ik wil afsluiten met een voorstel waaraan ik graag alle medewerking verleen. Over 2 a 3 jaar is in de USA de eerste toeristische trip in de ruimte gepland. Als de huis-aan-huis collectes nu beginnen voor de normaal denkende Nederlander, dan moet over 3 jaar een tweedehands raketje net te veroorloven zijn. We planten die raket in ShowbizzCity en iedere BB-fan mag zelf op de BB-fanclubdag komen en meespelen in de raket. Als ze binnen zijn en deze Arc van Noach zich sluit zal ik op die dag verschijnen met de allerduurste Champagne ter wereld....Wij wensen U een onbehouden vaart!