เนื่องจากมาลาเรียยังเป็นปัญหาสำคัญทำให้กำลังพลของกองทัพบก ที่ทำการฝึกหรือปฏิบัติในภูมิประเทศที่มีเชื้อมาลาเรียแพร่กระจายสูง ผู้ที่ป่วยเป็นโรคมาลาเรียบางรายถึงกับเสียชีวิต หน่วยเวชกรรมป้องกัน กองทัพบกขอแนะนำให้ทราบ สาเหตุ อาการ รวมทั้งวิธีการป้องกัน และการควบคุมโรคมาลาเรีย ดังต่อไปนี้
สาเหตุ โรคมาลาเรียเกิดจากเชื้อมาลาเรีย Plasmodium ซึ่ง เชื้อ โปรโตซัว เชื้อมาลาเรียมีอยู่หลายชนิดแต่ที่พบมากที่สุดในประเทศไทยเรามีอยู่เพียง 2 ชนิด
1.Plasmodium Falciparum
2.Plasmodium Vivax
เชื้อมาลาเรียติดต่อกันโดย"ยุงกันปล่อง"ไปกัดผู้ที่มีเชื้อมาลาเรีย อยู่แล้ว ซึ่งเชื้อจะเจริญในยุงจนเป็นระยะติดต่อแล้วเข้าสู่ต่อมน้ำลายยุง เมื่อยุงกัดคนก็จะปล่อยเชื้อเข้าสู่คน เชื้อจะเจริญเติบโตในเซลล์ตับ และเม็ดเลือดแดง ทำให้เม็ดเลือดแดงแตกและจะทำให้เกิดอาการต่างๆขึ้น ระยะเวลาตั้งแต่เชื้อมาลาเรียเข้าสู่ร่างกายของคนจนเกิดอาการ (ระยะฟักตัว) ประมาณ 14 วัน อาการสั้นหรือยาวกว่าแล้วแต่ชนิดของเชื้อภูมิต้านทานของผู้ป่วยและการรับประทานยาป้องกันมาลาเรีย
พื้นที่ที่พบว่ามีเชื้อมาลาเรียระบาดสูงคือพื้นที่ที่มียุงก้นปล่องชุกชุม มักเป็นพื้นที่ป่าเขาโดยเฉพาะบริเวนชายแดนไทย - พม่า และ ไทย - กัมพูชา ที่มีแหล่งน้ำขัง จึงพบผู้ที่ป่วยเป็นมาลาเรียมากในฤดูฝน
อาการ เริ่มด้วยอาการไม่สบาย 2 - 3 วัน ต่อมามีไข้ หนาวสั่น ปวดศีรษะ ปวดเมื่อย คลื่นใส้ อาเจียน มักมีไข้เป็นพักๆ ถ้าเชื้อเป็นชนิด Palciparum อาจมีภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง เช่น มาลาเรียขึ้นสมอง น้ำตาลในเลือดต่ำ เหลือง ซีด ปัสสาวะต่ำ ไตวาย ปอดบวมน้ำ ทำให้เสียชีวิตได้

• นอนในมุ้งหากชุบมุ้งด้วยสาร Permethrin จะดียิ่งขึ้น
• ขณะอยู่ในบริเวณหรือปฏิบัติการในสนามเวลากลางคืน ให้สวมเสื้อผ้าที่รัดกุม โดยใส่เสื้อผ้าแบบยาว กางเกงขายาว เช่นชุดฝึก หากชุบด้วยสาร Permethrin จะได้ผลดียิ่งขึ้น
• ใช้ยาทาไล่แมลง โดยทาบริเวณผิวหนัง ซึ่งอยู่นอกเสื้อผ้า เช่น มือ - คอ ทาลึกเข้าไปในเสื้อผ้าพอสมควร(ห้ามไม่ให้ถูกริมฝีปากและตา) รวมทั้งบริเวณ เสื้อผ้าที่ยีดตึงและยุงสามารถกัดผ่านทะลุเสื้อผ้าได้ เช่น ใหล่ สะโพก การทายา ครั้งหนึ่งอาจป้องกันไม่ให้ยุงกัดได้นานประมาณ 2 - 4 ชม.

• การเลือกที่พักแรม ควรอยู่ห่างจากแหล่งน้ำที่มีเชื้อมาลาเรียแพร่กระจายสูง หรือแหล่งเพาะพันธ์ยุงไม่น้อยกว่า 2 กม.
• การใช้มุ้งลวดกันยุงตามประตู หน้าต่าง ของอาคาร ส่วนประตูควรปิดบานพับ สปิง เปิดออกข้างนอก และปิดได้เอง ถ้าใช้เต๊นท์ ทางเข้าของเต๊นท์มีมุ้งห้อย ปิดกั้นแบบม่าน
• การทำลายยุงโดยการพ่นสารเคมีกำจัดแมลง เช่น D.D.T.,Permethrin ในที่พักและบริเวณใกล้เคียง
• การกำจัดลูกน้ำโดยใช้สารเคมี เช่น ทราย Abate หรือใช้สิ่งมีชวิต เช่น ปลาหางนกยูงกับลูกน้ำ
• การควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์ยุง สำหรับหน่วยทหารที่ตั้งอยู่นานต้องกำจัดแหล่งเพาะพันธ์โดยการระบายน้ำขังออก การถมแหล่งน้ำ ขุดลอกลำธาร คู ให้น้ำใหลได้ สะดวก กำจัดวัชพืช สูบน้ำเข้า - ออก เพื่อเปลี่ยนระดับน้ำ รวมทั้งทำลายแหล่งภาชนะอื่นๆ