|
Donanmanın esas hücumundan önce olabildiğince yumuşatma sağlamak
amacı ile küçük saldırılar
yapıldı. Şubat ortasından başlayarak Mart
ortasına
kadar donanma çeşitli sayıda
gemi ile 11 bombardıman yaptı. 25 şubattan
sonra gerçekten de Boğaz giriş
tabyaları ( Orhaniye,Kumkale,Seddülbahir ,
Ertuğrul) ateş edemeyecek hale
gelmişlerdi.Bu amaçla İngilizler Seddülbahir
ve Kumkaleye tahrip mangaları
da çıkarttılar. Geceleri de sayısız gemi
- bir kısmı Yunan adalarından toplanmış balıkçı gemileri - boğaza
mayın
tarama için gönderiliyordu ancak
pek başarılı olamadılar.
Donanma komutanı Carden sinirleri
bozulduğu için görevinden ayrıldı ve
yerine Amiral De Robeck geldi.
Tüm hazırlıklar tamamlandıktan
, kendilerince tüm yumuşatma , keşif ve
temizlik işlemleri bittikten sonra ,18 Mart 1915 günü,o günlerin en modern
ve büyük donanması ile Birleşik Kuvvetler Çanakkale Boğazına saldırıya
geçti. 2 gün içinde İstanbul
önlerinde olacaklarını hayal ediyorlardı !!!.
Birleşik donanmada 48 İngiliz
gemisi ( 15 savaş gemisi , 4 hafif kruvazör,
15 muhrip, 5 denizaltı, 7 mayın arama gemisi , 1 depo gemisi , 1 uçak gemisi -bugünküler gibi düşünülmesin- )
14 Fransız gemisi ( 5 savaş gemisi , 6 muhrip , 2 denizaltı, 1 uçak gemisi)
bulunuyordu. Bunlardan bazıların gününün en modern tekneleri idi.
18 Mart saldırısı
için donanma 3 ayrı filo oluşturudu ;
1. Filo : Queen Elizabeth , Agamemnon , Lord Nelson, Inflexible , Triumphe
2. Filo : Albion,Swiftsure,Magestic,Ocean
, Cornwallis,Irresistible ,
Vangeance,Canopius , Prince George
3. Filo (Fransizlar) : Bouvet , Gaulois
,Suffren , Charlmagne
ve bu filoların iki hat oluşturarak kıyıları bombardıman altında tutmaları
, o
arada da mayın temizleyicilerin çalışması planlandı.
18 Mart sabahı saat 10.30 da Agamemnon komutanlığında 1. filo ,A hattını
oluşturarak ve arkadan 2. filoca desteklenerek boğaza girdi ve 11.30 dan itibaren 14000 yardadan tabyaları
topa tuttu.
|
|
Menzil yetmediği için tabyalardan yanıt verilmedi. Filo biraz daha ilerledi ve tabyaların - özellikle de hareketlilerin - menziline girip ateş yemeğe başladı , Agamemnon ve Inflexible yara aldı.. Donanmanın
ateşi olağanüstü yoğun olmasına karşın isabetli değildi çünkü ,çeşitli yanıltma önlemleri ve yer değişimi uygulanıyordu. Bu aşamada Kepez den karşıya olan ilk mayın hattının
temizlenmesi düşünülmesine rağmen buraya yanaşılamadı
bile.
Saat 12.30 da 3. filo B hattı olarak öndeki gemilere yaklaşarak kıyılara ateş açtı.A hattının iki yanından geçerek ön hattı oluşturdular. Bu arada
tabyalardan ateş devam ediyordu ayrıca gemiler ilerleyerek
Çanakkale ve Kilitbahir tabyalarının da menziline girmiş, ateş altında kalmışlardı.Saat 14
civarında Türk tabyalarının
ateşi biraz azaldığı için Amiral Robeck
2. filonun
gelerek en öndeki 3. filo gemileri ile yer değiştirmesini istedi. Bu manevra
esnasında Erenköy körfezine
giren gemiler Nusret'in mayınları ile tanıştılar.
Bouvet mayına çarparak 10 dakika içinde sulara gömüldü.Yardıma giden
Ocean ve Irresistible mayın ve top yarası alarak terkedildi ,mürettebatları
diğer gemilerce kurtarıldı.
Gaulois,Suffren ,Agamemnon ve Charlmagne da
ağır/hafif yaralanmışlardı
. İlk mayın hatlarına bile erişemeden ,dış
savunma hattı düzeyini bile hizalayamadan bu hale düşen
Birleşik Donanma büyük
bir panik yaşadı ve saat 18
civarında De Robeck ricat emri verdi. Donanma
hızla boğazı terkederek
Bozcaadaya doğru çekildi. Irresistible ve Ocean da
gece çökerken battılar.
|
Ertesi gün geçişin yeniden
denenmesini öneren üst düzey İngiliz komutanlar oldu
ama bu ilk denemeden sonra donanma boğaz geçişini bir
daha zorlamadı.
1915 in sonlarında kara savaşlarından
da sonuç alınmayınca bu yol yeniden düşünüldü
ama uygulamaya geçilmedi.
18 Mart savaşında Türk
tabyalarındaki ağır topların mermilerinin
yarısından çoğu tüketilmişti. Bu bilginin seneler sonra resmen
açıklanması ile ;
"Donanma yeniden denese geçermiydi ?" sorusu gündeme geldi
Ancak , mayın hatları , bunların daha hafif
toplarla kıyıdan korunabileceği , henüz işe
hiç karışmamış daha derindeki tabyalar , zayıf da olsa Marmaradaki Osmanlı
donanması ( Yavuz ve Midilli unutulmasın..), vs düşünüldüğünde 2. bir denemenin
de geçişe yetmeyeceği çok
daha mantıklı gözükmektedir.
Çanakkale kara savaşları sürecinde de bazı deniz etkinlikleri oldu.
Ağları aşabilen bazı İngiliz denizaltıları İstanbula
kadar gittiler ve
ikmal gemilerini batırdılar. Fransız
hatta Avustralya denizaltıları yörede eylemlere kalkıştılar.
30 Ekim de Fransız Turquoise denizaltısı türk topçuları tarafından vuruldu
ve vuran onbaşı Müstecip
' in adı ile türk donanmasına katıldı.
15 ocak da Fransız Safir denizaltısı
batırıldı ,26 Temmuz de yine Fransız
denizaltısı Mariotte karaya
oturdu ve ele geçti. 13 Mayısta Muavenet-i Milliye
harp gemimiz boğazdan çıkıp
Morto koyunda bir baskınla Goliath muhribini
batırdı. Savaş süresince
Alman U tipi denizaltıları da yöreye gelerek birleşik
donanmaya zarar verdiler. 2 Fransız
harp gemisi ve bazı ikmal gemileri
dışında en önemli başarıları
Magestic zırhlısını batırmaları oldu.
Denizden donanma ile geçilemeyince zaten baştan beri düşünülen
karadan da işe karışılması gündeme geldi. Müttefikler
planlarını düzenlediler , hazırlıklarını
yaptılar.
Maltadan , İngiltereden, Fransadan , Mısırdan
kara askerleri gelerek Limni adasında biriktiler.
Onlar çıkacakları günü , Türkler onların gelecekleri günü
- nereler olacağını bilemeden - beklemeye başladılar.