Week 8

Donderdag 15 november 2001

Ik zit nu in een internetcafe en heb niet veel tijd om een berichtje te schrijven en alles gaat hier weer eens op zijn Indiaas en duurt dus uren... Ik ben niet naar kantoor geweest vandaag, maar heb geobserveerd in een pub en wat werknemers daar geinterviewd. Morgen wordt het een hele lange dag. Moet ‘s ochtends beginnen en helpen alles voor te bereiden voor de opening van een nieuwe outlet 's avonds in Chennai. Ze hebben gevraagd of ik 's avonds wel achter de bar wil helpen en vandaag heb ik dan ook even daarmee geoefend, wat ook wel weer goed uitkwam voor de SOP's. Om half 7 heb ik afgesproken om de hoek met de rest, daar is namelijk de bios en we gaan naar een of andere animatiefilm, shrek ofzo. Geen idee, ik zie het wel. Verder staat voor zaterdagavond een massage gepland.. We gaan met zijn allen naar zo'n beauty centrum, zelfs de jongens kregen we mee! Lachen he?! Zondag zijn we van plan naar Mahabalipuram te gaan, maar dat hangt een beetje van het weer af. Verder was gister (dindag) de puja voor Diwali heel interessant. We zijn in een... lapjesfabriek geweest!! Daar werd het namelijk gehouden! Het was allemaal wel een beetje langdradig en vreemd omdat we natuurlijk niets konden verstaan, maar ook heel indrukwekkend. Er was een sort priester eneen hulpje en ze gingen in het Tamil alle goden bedanken. De priester zeg maar, noenmde een god op en bedankte, het hulpje herhaalde wat hij zei en eindigde met een sort ‘amen’ in het Tamil. Een heel eentonig en langdradig verhaal, want ze hebben meer dan 1000 goden moet je weten!.. Grappig was dat het hulpje, die er trouwens prachtig beschilderd uitzag, niet alles kon uitspreken, waardoor het allemaal een beetje lachwekkend en vreemd overkwam. Ze offerden fruit en bloemen en we kregen allerlei drankjes en zoete hapjes. Alles had een betekenis. Ook legden ze geldstukken in melk voor enkele dagen en die worden later aan de goden geofferd om goede winst te wensen. Jammer was dat we natuurlijk niet alles konden volgen wat er precies gebeurde en waarom. Ik zou er wat meer over moeten lezen eigenlijk. Wat ik begrepen heb is dat Diwali het feest van het licht is en dat was wel te merkenin de stad. Het leek wel kerst. Overal lichtjes en twee kaarsjes voor elke deur. Ook onwijs veel vuurwerk, wat gisteravond al startte en voor 48 uur doorgaat en er wordt hier in een uur minstens zoveel afgestoken dan tussen 12 en 1 bij ons bij oud-en-nieuw. Echt ongelooflijk wat een knallen. Als er oorlog zou zijn zou je het zo geloven. Aan he einde kregen we allemaal een appel mee en mochten we de fabriek nog even bekijken. Toen was het tijd voor 10.000-klapper. Jasses wat een knallen, oorverdovend en ik hou daar al helemaal niet van.. Ze doen het gewoon midden op de weg en dan moet het verkeer maar even stoppen en soms is er een dappere rickswah-driver die toch probeert het vuurwerk te trotseren. Elke keer ben ik dan blij dat ikniet in die rickswah zit zeg.. Ze vieren het feest dat Ram (een of andere God, of zoon ervan incarnatie, ik weet het allemaal niet terugkomt uit het woud, waar hij ooit naartoe gezonden was voor 14 jaar. De rest begreep ik niet van het verhaal, want de vrouw die me dit probeerde duidelijk te maken kon maar 3 woorden Engels, dus ik vind dat ik al heel wat begrepen heb! In de boeken die we in de flat hebben staat ook niet veel meer informatie over Diwali, dus de echte inside info kunnen jullie niet van mijn kant krijgen jammer genoeg.

Gister was het al met al ook weer vrij laat. Eerst die puja en daarna zijn we wat gaan eten. We waren om half 11 pas thuis ofzo en toen heb ik de foto’s nog even op de laptop gezet van Mudumalai.. Of.. even... Ook Sheriff kwam nog langs en ja, zo schiet de tijd voorbij.

Vrijdag 16 november 2001

Druk druk druk druk druk vandaag.. Om half 9 begonnen met alle voorbereidingen voor 's avonds, de opening van een nieuw pub in Chennai. Alles is onwijs goed verlopen en het was een heus feest. Tot 11 uur 's avonds gewerkt achter de bar en foto's genomen. Toen helemaal kapot me naar huis laten brengen. Strompelend de trap op (beetje overdreven natuurlijk, maar klinkt wel stoer weet je..) en toen.. Deur op slot en.. geen sleutel voor mij op de geheime plaats..

Een zucht, toen iedereen 1 voor 1 uitgescholden (niemand was erbij natuurlijk, dus had weinig zin, maar voelde gewoon goed) en op de trap neergeploft. Christoph, Anja (die inmiddels bij ons ingetrokken is) en Kazu vonden me, ik denk een uur later, in slaap gevallen tegen de muur...

MOE.

Zaterdag 17 november 2001

Zaterdag hele dag gewerkt alsof ik gister nog niet genoeg gedaan had… ‘s avonds heb ik werkelijk genoten van de massage.. WAUW!

Wel een beetje eng hoor, want je moet al je kleren uittrekken en je krijgt gewoon een of ander klein lapje. Je wordt dan gemasseerd door twee vrouwen (mannen door mannen..) en het begint met een hoofdmassage. Ze sprenkelen warme olie over je hoofd en de massage is echt geweldig. Dan je rug armen benen, voeten en aan het eind een gezichtsmassage. Allemaal met warme olie, een donkere ruimte, Indiase jengelmuziek op de achtergrond en wierook. Een hele aparte sfeer. Vervolgens wassen ze je helemaal met een soort scrub creme en aan het eind krijg je een of ander kruidendrankje wat je helemaal warm van binnen maakt. De anderen vonden het ook heerlijk en we gaan dit zeker vaken doen. Al met al wat het 5 kwartier tot anderhalf uur denk ik voor zo'n 20 gulden.. Mijn huid was daarna zo ontzettend zacht en ik kon mijn ogen haast niet open houden, zo moe was ik. De rest had hetzelfde. Helemaal relaxed.

Zaterdagavond dus niet veel meer gedaan en ik begon werkelijk een beetje vekouden te worden. Ook Tomoko en Christoph voelden zich een beetje half (al de hele dag) en dus hadden we besloten maar niet naar Mahabalipuram te gaan zondag.

Zondag 18 november 2001

Zondag even lekker uitgeslapen, maar wat was gedaan en we hebben nu geen warm water (kapot..) en dus is wassen een hels karwei. Eerst water koken in dat kleine waterkokertje van mij, want gas hebben we ook nog steeds niet, en dan maar wassen.. Aahhh vreselijk.. En dan denk je dat je het schoon hebt: nee hoor, hangt het aan de lijn, zie je weer vlekken. "Dan maar een MAAIKE met vlekken" heb ik toen besloten. We wilden eigenlijk in de een 5-sterren restaurant gaan brunchen, maar de rest wilde ook mee en voelden daar niet zoveel voor, dus werd het plan een beetje omgezet en hebben we een lekkere sandwich samen gegeten in een klein restaurantje. Toen vielen de plannen van iedereen niet meer te combineren. Ik ben samen met Christoph naar Spencers Plaza gegaan om ten eerste coconot-oil te kopen. Ik had gevraagd bij het massagecentrum wat ik kon doen aan mijn haar. Het is namelijk bijna niet meer uit de knoop te krijgen elke keer en het breekt gewoon. Ik denk dat het door het water komt hier. De shampoo die ik normaal gebruik en de haarverzachter helpen hier gewoon niet. Ze vertelden bij het massagecentrum dat ik mijn haar met kokosnoot olie moet inwrijven en dan wassen. En als je verkouden bent of hoofdpijn hebt zou je het een beetje warm moeten maken en dan wat sandelhoutolie of eucalyptus olie erbij moeten doen, dat op je hoofd wrijven en dan een doek op je hoofd binden en dat een kwartiertje laten zitten en dan douchen en slapen. Nou, ik heb sandelhoutolie en eucalyptusolie in Ooty gekocht, dus dat ga ik vanavond proberen!

Verder hebben we wat rondgeneusd en in de gamehal wat geraced (motor).

Toen waren we alle mannetjes, constant “madam madam, mister mister” roepend zat (om je in huun kleine winkeltjes te lokken) en zagen toen we buiten kwamen dat het prachtig weer geworden was. We hadden al bedacht dat we ‘s avonds wilden eten in Bella Ciao, een echt Italiaans restaurant. De anderen hadden daar vrijdag al gegeten toen ik moest werken en vonden het heerlijk. Ik wist dat het strand vlakbij moest zijn, dus we zijn lekker naar het strand gegaan.

Oh, dit moet ik nog even vertellen, of misschien niet.. ach, ik vertel het gewoon en als je me een klein kind wil noemen dan kan ik dat begrijpen (maar dat heb ik dan van mama denk ik..); luister:

We waren in Spencers winkelcentrum en daar was een nieuwe Landmark gekomen. Een winkel met alle schrijfwaar, boeken etc. We wilden er wel even kijken en het zag er werkelijk prachtig uit. Echter deze Landmark had ook een kinderafdeling, dus wij ook even kijken… Tja, en toen gebeurde het. We keken tegelijk om en zagen: LEGO.. India loopt een beetje achter op dat gebied denk ik, want er stonden allemaal dozen opgesteld met dingen die ik ook had vroeger. De hele ridderverzameling, kastelen, een hele stad. Ik bedacht me niet en zat voor ik het wist geknield voor de dozen om stiekem even te kijken. Na een aantal minuten keek ik om, zie ik Christoph op zijn knieen voor de spaceship-lego-afdeling zitten. Helemaal onder de indruk en hij riep: dit heb ik ook nog ergens thuis en dit en dit: Woooh.. We konden ons bedwingen niets te kopen..

Alhoewel…., toen we op het strand aankwamen zegt Christoph ineens: “which hand?” en hij had beide handen op zijn rug.. “Huh.. hmm, LEFT!” en ja hoor, daar kwam een klein doosje lego achter zijn rug vandaan met een sportautootje, hij had een andere. Tja, en dan ben je blij dat je in India bent, want niemand die je kent of ook maar iets van je aantrekt. Dus ja, je raad het al.. op het strand gebouwd. Verder nog het onverstandige spelletje gedaan wie het verst in de zee durfde te lopen (we hadden geen handdoeken of badkleding), met het resultaat dat mijn rok en Christophs broek zeiknat waren en we er nu nog niet uit zijn wie gewonnen heeft… Een lekkere milkshake gedronken en toen Bella Ciao opgezocht. Nou, dat was inderdaad echt Italiaans.. We hadden een salade met echte sla (ja, je kan je niet voorstellen dat een mens daar zo blij mee kan zijn), tomaten, croutons die naar knofloof smaakten en gebakken bacon.. én een tonijn pizza. Genieten..

Toen snel naar huis, want we hadden met z’n allen om 9 uur bij Andrea afgesproken om thee te gaan drinken met Tjechische koekjes (had Andreas vriend meegebracht die een dikke week terug is gekomen) en een film te gaan kijken. Elisabeth (de film) was de enige film om 9 uur, maar ik vond het niet zoveel soeps, echter de koekjes en thee compenseerden dit ruim. Nog even gezellig gekletst en inderdaad, het was alweer laat. Vanavond heb ik met mezelf afgesproken NIETS te doen, en ik laat me niet overhalen (denk ik.. )

naar BEGINPAGINA DAGBOEK

		Week 8 -12 tot en met 18 november 2001-
	12 november 2001 13 november 2001 14 novemberr 2001 15 november 2001	16 november 2001 17 november 2001 18 november 2001
	.. Maandag 12 november 2001 Net terug van een geweldig weekend en helemaal kapot alweer aan het werk. Tja, het is nu lunchpauze en daarvan offer ik een beetje op om een berichtje te schrijven, maar als Koushik terugkomt hebben we samen lunch. Doen we vaak, dan spreken we alles even door. Vanochtend al twee bedrijven op bezoek gehad want de website moet aangepast worden en ik heb dat email project nog. Ik heb gezegd dat als ze het goed willen doen ze er ook wat in moeten investeren en nu heb ik dus verschillende afspraken met webhosters en designers gemaakt en check wat zij kunnen doen voor ons. een beetje mijn project dus! Verder wilde Koushik een nieuwe “look” voor de website, want het representeert Qwiky’s niet. Ja, vroeg ik, wat is Qwiky’s dan precies, wat wil he uitdragen en welk image willen ze dan hebben? Tja, hij had geen idee: nou en daar komen we weer bij het begin: de basis mist. Ik ben nu begonnen een surveyformulier op te stellen voor alle staf. Zij moeten allemaal vragen beantwoorden en hun antwoorden moeten mij wat over hun kijk op Qwiky’s vertellen. Bijvoorbeeld met wat voor kleur identificeren ze Qwiky’s? Wat zij denken wat gasten van Qwiky’s verwachten, 5 woorden die in ze opkomen als ze aan Qwiky’s denken enz. enz. daarbij ben ik bezig alle kaarten te lezen (comment cards, oho ik kan niet op het Nederlandse woord komen..) daarin zeggen ze wat ze goed en slecht vinden en de verbeteringen die ze aandragen. Samen moet het me een beeld geven van hoe zij Qwiky’s zien. daarbij ben ik bezig te beschrijven wat Qwiky’s op dit moment is, de sterktes, zwakten, kansen en bedreigingen bijvoorbeeld en wil volgende week een brainstormsessie in de vergadering met de managers hoe zij Qwiky’s zien. dit alles moet tot een goed beeld leiden hoop ik en dan kunnen we pas echt met wat concretere marketing beginnen dacht ik zo. Genoeg te doen dus! daarbij lopen en nog kleinere projectjes en dat aanbieden van producten in Qwiky’s is even van de baan. Nu niet het goede moment. Ja, zo werkt het hier nu eenmaal. Ze maken alles klaar en wanneer Sashi denkt dat het ‘t goede moment is wordt het gelaunched. Dus werk is niet voor niets hoor. Op dit moment zijn de draaiboeken zeg maar het eindpunt. Anja, een nieuw meisje uit Duitsland arriveert vandaag. Aiesec hier heft echter een nieuw systeem: een trainee verblijft eerst 2 dagen bij een Aiesecmemeber om te wennen en deze moet dan wat wegwijs maken in de stad. Dus we zullen haar pas woensdag of donderdag zien denk ik. Oh..lunch….
	Dinsdag 13 november 2001 Dinsdag zijn we met Aieseccers vuurwerk afgaan steken ‘s avonds. Het is morgen namelijk Diwali, een groot feest hier van het licht. Nou, ik was een eindje verderop te vinden, ver ver weg van het vuurwerk natuurlijk. Toen samen met de hele club (15 man) gegeten en wij wilden toen al naar Shrek, een film. Nou hij draaide niet in Satiam, onze normale bios, dus naar een andere. Christoph voorop en het was er gigantisch druk. Er was een plein voor die andere bioscoop en dat stond volgestouwd met mensen, honderden. Ik keek een beetje verward om me heen, ondertussen nog steeds achter Christoph aanwachelend, die niets in de gaten had en een heel verhaal aan het opratelen was voor mij waar ik niets van verstond. Ook de rest volgde volgzaam, een beetje onzeker. Christoph duwde wat mensen aan de kant en mompelde: jee, wat moeten die lui hier toch allemaal zeg, laat me er toch langs. Ik zag allemaal bewaking ondertussen en politie, maar Christoph liep gewoon de grote trappen op. Ik volgde maar.. Echt lachen toen joh: er was een premiere en ze dachten dat wij VIPS waren ofzo, natuurlijk door onze huidskleur. Overal dranghekken en wij konden gewoon doorlopen, de politie liet ons er gewoon door! Er ging een gigantisch gejuich op en Kazu vond het allemaal wel prachtig en begon te buigen op de trappen en luchtzoenen te geven. Christoph draaide zich om en schrok zich een hoedje van al die mensen! Ach, we speelden het spel maar mee. Ook Elisabeth en Tomoko waren er, en na even wat bezorgd rondgekeken te hebben begonnen wij ook maar te zwaaien enzo. Uiteindelijk verdwenen we naar binnen achter de geblindeerde deuren. Daar waren overal camera's te vinden en we legden maar snel uit dat we er niet bijhoorden. We wilden na een gesprekje (de mensen daar vonden het ook wel grappig) weer door de deuren naar beneden, maar toen de menigte ons weer zag werden ze helemaal gek en begonnen te springen en te joelen. Christoph hitste ze nog wat op door te wenken en de politie kreeg bijna een hartaanval toen de hele menigte een meter naar voren kwam zetten, dus zijn we via de achteruitgang maar weer weggegaan.. Je maakt hier wat mee. 's Avonds nog naar Andrea geweest met z'n allen en toen nog uit naar een disco waar ik nog niet eerder geweest was. Errug gezellig en errug laat..
	Woensdag 14 november 2001 Vrije dag. Heeeel lang geslapen. Ik denk dat ik pas om 12 uur voor het eerst wakker werd en toen had ik nog het gevoel dat het 6 uur was in de ochtend. Niet veel uitgespookt dus, maar wat gelezen en 's avonds zijn we uitgenodigd voor een puja. Een soort godenverering wat bij Diwali hoort. Morgen doe ik er uitgebreider verslag over.
	Donderdag 15 november 2001 Ik zit nu in een internetcafe en heb niet veel tijd om een berichtje te schrijven en alles gaat hier weer eens op zijn Indiaas en duurt dus uren... Ik ben niet naar kantoor geweest vandaag, maar heb geobserveerd in een pub en wat werknemers daar geinterviewd. Morgen wordt het een hele lange dag. Moet ‘s ochtends beginnen en helpen alles voor te bereiden voor de opening van een nieuwe outlet 's avonds in Chennai. Ze hebben gevraagd of ik 's avonds wel achter de bar wil helpen en vandaag heb ik dan ook even daarmee geoefend, wat ook wel weer goed uitkwam voor de SOP's. Om half 7 heb ik afgesproken om de hoek met de rest, daar is namelijk de bios en we gaan naar een of andere animatiefilm, shrek ofzo. Geen idee, ik zie het wel. Verder staat voor zaterdagavond een massage gepland.. We gaan met zijn allen naar zo'n beauty centrum, zelfs de jongens kregen we mee! Lachen he?! Zondag zijn we van plan naar Mahabalipuram te gaan, maar dat hangt een beetje van het weer af. Verder was gister (dindag) de puja voor Diwali heel interessant. We zijn in een... lapjesfabriek geweest!! Daar werd het namelijk gehouden! Het was allemaal wel een beetje langdradig en vreemd omdat we natuurlijk niets konden verstaan, maar ook heel indrukwekkend. Er was een sort priester eneen hulpje en ze gingen in het Tamil alle goden bedanken. De priester zeg maar, noenmde een god op en bedankte, het hulpje herhaalde wat hij zei en eindigde met een sort ‘amen’ in het Tamil. Een heel eentonig en langdradig verhaal, want ze hebben meer dan 1000 goden moet je weten!.. Grappig was dat het hulpje, die er trouwens prachtig beschilderd uitzag, niet alles kon uitspreken, waardoor het allemaal een beetje lachwekkend en vreemd overkwam. Ze offerden fruit en bloemen en we kregen allerlei drankjes en zoete hapjes. Alles had een betekenis. Ook legden ze geldstukken in melk voor enkele dagen en die worden later aan de goden geofferd om goede winst te wensen. Jammer was dat we natuurlijk niet alles konden volgen wat er precies gebeurde en waarom. Ik zou er wat meer over moeten lezen eigenlijk. Wat ik begrepen heb is dat Diwali het feest van het licht is en dat was wel te merkenin de stad. Het leek wel kerst. Overal lichtjes en twee kaarsjes voor elke deur. Ook onwijs veel vuurwerk, wat gisteravond al startte en voor 48 uur doorgaat en er wordt hier in een uur minstens zoveel afgestoken dan tussen 12 en 1 bij ons bij oud-en-nieuw. Echt ongelooflijk wat een knallen. Als er oorlog zou zijn zou je het zo geloven. Aan he einde kregen we allemaal een appel mee en mochten we de fabriek nog even bekijken. Toen was het tijd voor 10.000-klapper. Jasses wat een knallen, oorverdovend en ik hou daar al helemaal niet van.. Ze doen het gewoon midden op de weg en dan moet het verkeer maar even stoppen en soms is er een dappere rickswah-driver die toch probeert het vuurwerk te trotseren. Elke keer ben ik dan blij dat ikniet in die rickswah zit zeg.. Ze vieren het feest dat Ram (een of andere God, of zoon ervan incarnatie, ik weet het allemaal niet terugkomt uit het woud, waar hij ooit naartoe gezonden was voor 14 jaar. De rest begreep ik niet van het verhaal, want de vrouw die me dit probeerde duidelijk te maken kon maar 3 woorden Engels, dus ik vind dat ik al heel wat begrepen heb! In de boeken die we in de flat hebben staat ook niet veel meer informatie over Diwali, dus de echte inside info kunnen jullie niet van mijn kant krijgen jammer genoeg. Gister was het al met al ook weer vrij laat. Eerst die puja en daarna zijn we wat gaan eten. We waren om half 11 pas thuis ofzo en toen heb ik de foto’s nog even op de laptop gezet van Mudumalai.. Of.. even... Ook Sheriff kwam nog langs en ja, zo schiet de tijd voorbij. Vrijdag 16 november 2001 Druk druk druk druk druk vandaag.. Om half 9 begonnen met alle voorbereidingen voor 's avonds, de opening van een nieuw pub in Chennai. Alles is onwijs goed verlopen en het was een heus feest. Tot 11 uur 's avonds gewerkt achter de bar en foto's genomen. Toen helemaal kapot me naar huis laten brengen. Strompelend de trap op (beetje overdreven natuurlijk, maar klinkt wel stoer weet je..) en toen.. Deur op slot en.. geen sleutel voor mij op de geheime plaats.. Een zucht, toen iedereen 1 voor 1 uitgescholden (niemand was erbij natuurlijk, dus had weinig zin, maar voelde gewoon goed) en op de trap neergeploft. Christoph, Anja (die inmiddels bij ons ingetrokken is) en Kazu vonden me, ik denk een uur later, in slaap gevallen tegen de muur... MOE. Zaterdag 17 november 2001 Zaterdag hele dag gewerkt alsof ik gister nog niet genoeg gedaan had… ‘s avonds heb ik werkelijk genoten van de massage.. WAUW! Wel een beetje eng hoor, want je moet al je kleren uittrekken en je krijgt gewoon een of ander klein lapje. Je wordt dan gemasseerd door twee vrouwen (mannen door mannen..) en het begint met een hoofdmassage. Ze sprenkelen warme olie over je hoofd en de massage is echt geweldig. Dan je rug armen benen, voeten en aan het eind een gezichtsmassage. Allemaal met warme olie, een donkere ruimte, Indiase jengelmuziek op de achtergrond en wierook. Een hele aparte sfeer. Vervolgens wassen ze je helemaal met een soort scrub creme en aan het eind krijg je een of ander kruidendrankje wat je helemaal warm van binnen maakt. De anderen vonden het ook heerlijk en we gaan dit zeker vaken doen. Al met al wat het 5 kwartier tot anderhalf uur denk ik voor zo'n 20 gulden.. Mijn huid was daarna zo ontzettend zacht en ik kon mijn ogen haast niet open houden, zo moe was ik. De rest had hetzelfde. Helemaal relaxed. Zaterdagavond dus niet veel meer gedaan en ik begon werkelijk een beetje vekouden te worden. Ook Tomoko en Christoph voelden zich een beetje half (al de hele dag) en dus hadden we besloten maar niet naar Mahabalipuram te gaan zondag. Zondag 18 november 2001 Zondag even lekker uitgeslapen, maar wat was gedaan en we hebben nu geen warm water (kapot..) en dus is wassen een hels karwei. Eerst water koken in dat kleine waterkokertje van mij, want gas hebben we ook nog steeds niet, en dan maar wassen.. Aahhh vreselijk.. En dan denk je dat je het schoon hebt: nee hoor, hangt het aan de lijn, zie je weer vlekken. "Dan maar een MAAIKE met vlekken" heb ik toen besloten. We wilden eigenlijk in de een 5-sterren restaurant gaan brunchen, maar de rest wilde ook mee en voelden daar niet zoveel voor, dus werd het plan een beetje omgezet en hebben we een lekkere sandwich samen gegeten in een klein restaurantje. Toen vielen de plannen van iedereen niet meer te combineren. Ik ben samen met Christoph naar Spencers Plaza gegaan om ten eerste coconot-oil te kopen. Ik had gevraagd bij het massagecentrum wat ik kon doen aan mijn haar. Het is namelijk bijna niet meer uit de knoop te krijgen elke keer en het breekt gewoon. Ik denk dat het door het water komt hier. De shampoo die ik normaal gebruik en de haarverzachter helpen hier gewoon niet. Ze vertelden bij het massagecentrum dat ik mijn haar met kokosnoot olie moet inwrijven en dan wassen. En als je verkouden bent of hoofdpijn hebt zou je het een beetje warm moeten maken en dan wat sandelhoutolie of eucalyptus olie erbij moeten doen, dat op je hoofd wrijven en dan een doek op je hoofd binden en dat een kwartiertje laten zitten en dan douchen en slapen. Nou, ik heb sandelhoutolie en eucalyptusolie in Ooty gekocht, dus dat ga ik vanavond proberen! Verder hebben we wat rondgeneusd en in de gamehal wat geraced (motor). Toen waren we alle mannetjes, constant “madam madam, mister mister” roepend zat (om je in huun kleine winkeltjes te lokken) en zagen toen we buiten kwamen dat het prachtig weer geworden was. We hadden al bedacht dat we ‘s avonds wilden eten in Bella Ciao, een echt Italiaans restaurant. De anderen hadden daar vrijdag al gegeten toen ik moest werken en vonden het heerlijk. Ik wist dat het strand vlakbij moest zijn, dus we zijn lekker naar het strand gegaan. Oh, dit moet ik nog even vertellen, of misschien niet.. ach, ik vertel het gewoon en als je me een klein kind wil noemen dan kan ik dat begrijpen (maar dat heb ik dan van mama denk ik..); luister: We waren in Spencers winkelcentrum en daar was een nieuwe Landmark gekomen. Een winkel met alle schrijfwaar, boeken etc. We wilden er wel even kijken en het zag er werkelijk prachtig uit. Echter deze Landmark had ook een kinderafdeling, dus wij ook even kijken… Tja, en toen gebeurde het. We keken tegelijk om en zagen: LEGO.. India loopt een beetje achter op dat gebied denk ik, want er stonden allemaal dozen opgesteld met dingen die ik ook had vroeger. De hele ridderverzameling, kastelen, een hele stad. Ik bedacht me niet en zat voor ik het wist geknield voor de dozen om stiekem even te kijken. Na een aantal minuten keek ik om, zie ik Christoph op zijn knieen voor de spaceship-lego-afdeling zitten. Helemaal onder de indruk en hij riep: dit heb ik ook nog ergens thuis en dit en dit: Woooh.. We konden ons bedwingen niets te kopen.. Alhoewel…., toen we op het strand aankwamen zegt Christoph ineens: “which hand?” en hij had beide handen op zijn rug.. “Huh.. hmm, LEFT!” en ja hoor, daar kwam een klein doosje lego achter zijn rug vandaan met een sportautootje, hij had een andere. Tja, en dan ben je blij dat je in India bent, want niemand die je kent of ook maar iets van je aantrekt. Dus ja, je raad het al.. op het strand gebouwd. Verder nog het onverstandige spelletje gedaan wie het verst in de zee durfde te lopen (we hadden geen handdoeken of badkleding), met het resultaat dat mijn rok en Christophs broek zeiknat waren en we er nu nog niet uit zijn wie gewonnen heeft… Een lekkere milkshake gedronken en toen Bella Ciao opgezocht. Nou, dat was inderdaad echt Italiaans.. We hadden een salade met echte sla (ja, je kan je niet voorstellen dat een mens daar zo blij mee kan zijn), tomaten, croutons die naar knofloof smaakten en gebakken bacon.. én een tonijn pizza. Genieten.. Toen snel naar huis, want we hadden met z’n allen om 9 uur bij Andrea afgesproken om thee te gaan drinken met Tjechische koekjes (had Andreas vriend meegebracht die een dikke week terug is gekomen) en een film te gaan kijken. Elisabeth (de film) was de enige film om 9 uur, maar ik vond het niet zoveel soeps, echter de koekjes en thee compenseerden dit ruim. Nog even gezellig gekletst en inderdaad, het was alweer laat. Vanavond heb ik met mezelf afgesproken NIETS te doen, en ik laat me niet overhalen (denk ik.. ) naar BEGINPAGINA DAGBOEK