Τα Μετέωρα, από γεωλογική άποψη, είναι ένα απίστευτο παιχνίδι της Γής, με το νερό, την πέτρα και τα άνεμο. Βυθισμένα στο νερό πριν εκαταμμύρια χρόνια στέκουν σήμερα σαν μυθικοί πύργοι στην άκρη της Θεσσαλικής γής φιλοξενώντας στις στιβαρές πλάτες τους τα έξι ξακουστά μοναστήρια των Μετεώρων. Τα Μετέωρα είναι αναρριχητικός παράδεισος και αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα αναρριχητικά πεδία της πατρίδας μας. Ο συνδυασμός εύκολων αλλά και δυσκολότερων διαδρομών τα έχει αναγάγει και σε μεγάλο "εκπαιδευτικό" κέντρο. Όλες οι σχολές ορειβασίας και αναρρίχησης έρχονται εδώ για να εκπαιδεύσουν τα στελέχη τους στις δεκάδες διαδρομές που κατά καιρούς έχουν ανοιχτεί στα βράχια των Μετεώρων. Εάν έχετε μέρες στη διάθεσή σας πρέπει να δοκιμάσετε την "κάθετη" εμπειρία. Η ομορφιά των βράχων, του τοπίου και τα αισθητικά περάσματα των αιώνιων βράχων να θα σας προσφέρουν πολλές ώρες εμπειριών και συγκινήσεων.
|
Πρόσβαση Στα Μετέωρα μπορείτε να κινηθείτε προς τις Μονές και με το τοπικό ΚΤΕΛ αλλά το περπάτημα ανάμεσα στα επιβλητικά βράχια είναι μοναδική εμπειρία και αξίζει να το κάνετε. Από την Καλαμπάκα παίρνουμε τον δρόμο που πηγαίνει προς το Καστράκι που απέχει μόλις 2 χλμ. από εκεί ακολουθούμε τα σημάδια του Ε4 πάνω στο δρόμο. Η πρώτη Μονή που συναντάμε είναι το επιβλητικό Μοναστήρι του Αγ. Νικολάου του Αναπαυσά που μοιάζει να αποτελεί προέκταση του βράχου πάνω στο οποίο είναι χτισμένο. Το Μοναστήρι είναι εγκαταλελειμμένο αλλά διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση χάρη στις προσπάθειες της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Αξίζει να την επισκεφθείτε και να δείτε τις εξαίσιες αγιογραφίες του από την Κρήτη, του αγιογράφου που λίγα χρόνια μετά αγιογράφησε την Μονή Μεγίστης Λαύρας στον Άθω. Λίγο πιο πάνω από το Μοναστήρι, στα αριστερά μας ξεκινά το μονοπάτι το οποίο κινείται ανάμεσα στα βράχια σε ένα υπέροχο τοπίο. Μετά από 1.00/ ω ανάβαση φτάνουμε στη Μονή Βαρλαάμ η οποία βρίσκεται πολύ κοντά με το μεγαλύτερο και παλαιότερο Μοναστήρι των Μετεώρων το Μεγάλο Μετέωρο. Από εδώ έχουμε διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Η μία είναι να επιστρέψουμε από το Μονοπάτι πίσω και βγαίνοντας στο δρόμο να κινηθούμε προς τα αριστερά με προοπτική να επισκεφθούμε τη γυναικεία Μονή Ρουσσάνου, που είναι κτισμένη πάνω σε ένα εντυπωσιακό και απότομο βράχο. Η άλλη λύση είναι να κατέβουμε μέχρι την Μονή από το δρόμο, είτε με τα πόδια, είτε με το ΚΤΕΛ!!! Δεύτερη ημέρα με προορισμό τις δύο άλλες Μονές την Αγ. Τριάδα και τον Αγ. Στέφανο. Από την κεντρική πλατεία της Καλαμπάκας κινούμαστε προς το σύμπλεγμα των βράχων (αποκλείεται να μην τους δείτε !!!). στην άκρη της πόλης ξεκινά το πλακόστρωτο μονοπάτι το οποίο ελίσσεται ανάμεσα στις εντυπωσιακές ορθοπλαγιές και ανεβαίνει δυνατά προς τη Μονή της Αγ. Τριάδας όπου καταλήγει μετά από μία ώρα. Η Μονή έχει ένα ενδιαφέρον μουσείο και το καμένο παρεκκλήσι της, που καταστράφηκε από τους Ιταλούς στον Β/ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από εδώ η θέα προς την Καλαμπάκα και το Θεσσαλικό κάμπο είναι μοναδική. Από την Αγ. Τριάδα βγαίνουμε στον δρόμο λίγο πιο πάνω και δεξιά και κατηφορίζοντας για λίγα λεπτά φτάνουμε στον Αγ. Στέφανο, το ιδιαίτερα δραστήριο γυναικείο Μοναστήρι που ένα μεγάλο μέρος του έχει διαμορφωθεί σε Μουσείο με πολύτιμα ιστορικά και θρησκευτικά κειμήλια. Εδώ η έρευνά σας θα βρει πλουσιότατο υλικό τόσο από τα εκθέματα του μουσείου όσο και από τις μοναχές. Η επιστροφή στην Καλαμπάκα μπορεί να γίνει από τον ίδιο, εύκολο τώρα, δρόμο.
|