Το φαράγγι της Σαμαριάς έγινε
Εθνικός Δρυμός το 1962 για να διαφυλάξει ένα από τα
σημαντικότερα φυσικά εργαστήρια της Ελλάδας.
Περικυκλωμένο από απόρθητες ορθοπλαγιές, με το
ιδιαίτερο μικροκλίμα του είναι ένας πυρήνας ζωής
τεράστιας φυσικής, ιστορικής και πολιτιστικής
σημασίας. Με μήκος που ξεπερνά τα 16 χλμ. είναι το
μεγαλύτερο φαράγγι της Ευρώπης και τελευταίο
καταφύγιο του κρι-κρί του περίφημου Κρητικού
αίγαγρου.
|
Πρόσβαση |
Αν σας περισσεύει κουράγιο και έχετε την διάθεση να γνωρίσετε τον πιο σκληρό τόπο της Ελλάδας βαδίστε αυτήν την διαδρομή, ανάμεσα στα τραχυά βράχια, τις πανύψηλες κορυφές, την θάλασσα και τον εκτυφλωτικό ήλιο του Ελληνικού Νότου. |
Το φαράγγι της Σαμαριάς σίγουρα είναι ένα από εκείνα τα μέρη που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ξακουστό για την άγρια ομορφιά του συγκεντρώνει κάθε χρόνο, ειδικά το καλοκαίρι, εκατοντάδες επισκέπτες τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό που έρχονται εδώ, στη Νότια Κρήτη για να περπατήσουν τα 16 εύκολα χιλιόμετρά του και να απολαύσουν ένα από τα ομορφότερα σημεία της Ελληνικής γης. Ας ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Από τα όμορφα και γεμάτα ενδιαφέρον, Χανιά, παίρνουμε το ΚΤΕΛ που θα μας φέρει στον Ομαλό με το χαρακτηριστικό ορόπεδιό του. Η συγκοινωνία είναι τακτικότατη, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Καλό πάντως είναι να πάρετε το πρώτο πρωινό λεωφορείο από Χανιά ώστε να ξεκινήσετε την πορείας σας όσο γίνεται πιο νωρίς γιατί η ζέστη της Νότιας Κρήτης μερικές φορές δεν αντέχεται. Μία καλή σκέψη θα ήταν να διανυκτερεύσετε στον Ομαλό από την προηγουμένη και πρωί-πρωί να ξεκινήσετε την πορείας σας. Η διαδρομή ξεκινά από την τοποθεσία Ξυλόσκαλο, αρχή του Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς, που περιβάλλεται από τις εντυπωσιακότατες ορθοπλαγιές του Γκίγκιλου και των Λευκών Ορέων. Το μονοπάτι είναι μεγάλο και χωρίς καμιά δυσκολία θα μας φέρει μετά από 1.00/ω στην κοίτη του ρέματος που διασχίζει το φαράγγι. Εδώ υπάρχει και το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου χτισμένο δίπλα στο ποτάμι μέσα σε ένα τοπίο απίστευτης ομορφιάς. Από εδώ το μονοπάτι (ή μήπως δρόμος) κατηφορίζει ελαφρά προσπερνώντας τις απόκρημνες πλαγιές της Ψηλώστρας, που είναι το τελευταίο καταφύγιο του Κρητικού Αίγαγρου του φημισμένου κρι-κρι. Εάν είστε τυχεροί και δεν υπάρχει μεγάλη κίνηση μπορεί και να συναντήσετε κάποιο μικρό κοπάδι. Καθώς περπατάτε θα συναντάτε και πινακίδες με τα χιλιόμετρα που σας απομένουν ακόμα. Τα νούμερα είναι παραπλανητικά γιατί υπολογίζουν σαν τέλος της διαδρομής την έξοδο του φαραγγιού αλλά η δικιά μας κατάληξη είναι η Αγ. Ρουμέλη 2-3 χλμ. πιο κάτω. Έτσι να προσθέτετε πάντα αυτό τον αριθμό χλμ. στο σύνολο. Πλησιάζοντας στο μέσον του φαραγγιού συναντάμε τον εγκαταλελειμμένο οικισμό της Σαμαριάς τον οποίο εγκατέλειψαν οι κάτοικοί του όταν δημιουργήθηκε ο Εθνικός Δρυμός. Το εγκαταλελειμμένο χωριό έχει μία μυστηριακή γοητεία καθώς περνάμε πάνω από την ξύλινη γέφυρα που μας φέρνει και πάλι στο μονοπάτι δίπλα στο ρέμα. 1.30/ω πιο κάτω συναντάμε το πιο εντυπωσιακό σημείο του φαραγγιού τις περίφημες Σιδερόπορτες. Είναι εκεί που τα τοιχώματα του φαραγγιού πλησιάζουν πολύ κοντά σχηματίζοντας μία στενή πύλη που οι πλευρές της ανεβαίνουν 300 μ. ψηλά. Εάν το ρέμα έχει αρκετό νερό θα χρειαστεί πιθανώς να το περάσετε ξυπόλητοι. Από το σημείο αυτό και μετά το τοπίο αλλάζει καθώς το φαράγγι γίνεται πιο πλατύ κατευθυνόμενο προς τη θάλασσα. 3 χλμ. πιο κάτω φτάνουμε στην έξοδο του φαραγγιού και από εκεί στην έξοχη παραλία της Αγ. Ρουμέλης.
Αγ. Ρουμέλη - Λουτρό
Το μονοπάτι που ξεκινά από την Αγ. Ρουμέλη με προορισμό το Λουτρό είναι ένα από τα πιο αφιλόξενα σημεία της Ελλάδας. Παρόλα αυτά είναι πολυσύχναστο, ειδικά το καλοκαίρι, και με καλή σήμανση, αν και δεν υπάρχει πιθανότητα να το χάσετε (που να πάτε άλλωστε). Εκείνο που θα σας δυσκολέψει δεν είναι ο δρόμος αλλά η έλλειψη νερού και η τρομερή ζέστη, ειδικά το καλοκαίρι. Στη διαδρομή δεν υπάρχει πουθενά νερό !!!. Πάρτε λοιπόν μαζί σας δύο και τρία παγούρια. Τα πλαστικά μπουκάλια των αναψυκτικών μπορούν να αποδειχτούν πολύτιμα. Για τη ζέστη ένα είναι το αντίδοτο. ΠΟΛΥ ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ. Εάν μπορείτε να ξεκινήσετε και πέντε το πρωί κάντε το. Το μονοπάτι είναι ανηφορικό στην αρχή και μετά 1.00/-1.30/ω έξω από την Αγ. Ρουμέλη κατηφορίζει προς τη θάλασσα όπου είναι χτισμένη η εκκλησία του Αγ. Παύλου, ένα σημαντικό μνημείο του 13ου - 14ου αιώνα. Η θαυμάσια παραλία προσφέρεται για μπάνιο. Μην εκπλαγείτε από το ιδιαίτερα κρύο νερό μιας και σε αυτό το σημείο αναβλύζει πηγή γλυκού νερού μέσα στη θάλασσα. Εάν, μάλιστα σκάψετε στην άμμο θα συναντήσετε γλυκό νερό που πίνεται. Στο σημείο αυτό λέγεται ότι ο Απόστολος Παύλος βγήκε στην Κρήτη κατά τις περιοδείες του και εδώ βάπτισε πολλούς πιστούς. Από το σημείο αυτό το μονοπάτι ανηφορίζει για 0.20/-.030 λ για να φτάσει σε διασταύρωση σε σημείο με λίγα δένδρα. Το αριστερό της παρακλάδι (με ΝΑ κατεύθυνση) οδηγεί στο χωριό Αγ. Ιωάννης ενώ το δεξί συνεχίζει για Λουτρό. 0.40/λ πιο κάτω συναντάμε ένα εγκαταλελειμμένο κτίσμα με ένα πηγάδι χωρίς νερό. Άλλα 0.40/λ περπάτημα και φτάνουμε σε ένα επίσης χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής την παραλία Μάρμαρα στην άκρη του φαραγγιού του Αράδενα. Η παραλία είναι όμορφη και συχνά εξυπηρετείται από κάποιο καραβάκι από το Λουτρό. Από τα Μάρμαρα το μονοπάτι κινείται για 0.20/λ ελάχιστα πάνω από την θάλασσα για να καταλήξει στον κόλπο του Λύκου ένα επίσης ωραίο σημείο για μπάνιο και ξεκούραση. Από εδώ θα ακολουθήσετε το σημαδεμένο και πάλι μονοπάτι που μετά από 0.40/λ θα σας φέρει στο Λουτρό, ένα πολύ ήσυχο χωριουδάκι στο βάθος ενός κόλπου. Εδώ //πιάνει// το καράβι που έρχεται από Αγ. Ρουμέλη με προορισμό την χώρα Σφακίων. Στην άκρη του χωριού υπάρχει το ερειπωμένο ενετικό κάστρο στο οποίο μπορείτε να κοιμηθείτε με συντροφιά τον υπέροχο νυχτερινό ουρανό του Νοτιά.
Λουτρό - ΣφακιάΒγαίνουμε από το Λουτρό με ανατολική κατεύθυνση και κινούμαστε προς το εικόνισμα που βρίσκεται στην άκρη του χωριού. Εδώ υπάρχει και ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Το μονοπάτι είναι πολύ εύκολο μιας και αρκετός κόσμος το περπατά. Βαδίζοντας στη ρίζα των εντυπωσιακών βράχων και δίπλα στην καταγάλανη θάλασσα φτάνουμε μετά από μία εύκολη ώρα στο Φρέσκο Νερό, την όμορφη παραλία κάτω από τα εντυπωσιακά βράχια. Διασχίζουμε την παραλία και μετά από 0.20/λ φτάνουμε σε ένα φαινομενικά αδιάβατο, από τις κατολισθήσεις, σημείο. Κινούμαστε ψηλότερα με την προοπτική να ανέβουμε στο σημείο απ/ όπου θα συνεχίσουμε την πορεία μας με προορισμό τον δημόσιο δρόμο που συνδέει το όμορφο χωριό Ανώπολη με την Χώρα Σφακίων. 0.45/λ ακόμη εύκολο περπάτημα θα μας φέρει στη Χώρα όπου και το τέλος του δρόμου μας. Οι φιλόξενοι Σφακιανοί, οι τόσο ξεχωριστοί αυτοί άνθρωποι, θα σας βρουν μέρος για να διανυκτερεύσετε και να γνωρίσετε τον μοναδικό τόπο τους, το μόνο μέρος της Κρήτης που δεν πάτησε Τούρκος. Η διαδρομή από τον Ομαλό μέχρις εδώ είναι συνολικά 13.00-14.00ω. είναι μία διαδρομή με σπάνια ομορφιά, με εκθαμβωτικό φως και με εναλλαγές πρωτόγνωρες. Με σωστή προετοιμασία θα σας δώσει την ευκαιρία να δείτε μία μοναδική πλευρά της Κρήτης. Τολμήστε την !!!
Από τα φημισμένα Ανώγεια, στο οροπέδιο της Νίδας και από εκεί στην ψηλότερη κορυφή του Ψηλορείτη. Μία διαδρομή χωρίς εξαιρετικές δυσκολίες αλλά με μεγάλο μήκος και σκληρό τοπίο.
Ο Ψηλορείτης είναι το ψηλότερο βουνό της Κρήτης με την κορυφή του, Τίμιος Σταυρός, να φτάνει τα 2.456 μ. η ανάβαση για την κορυφή μπορεί να γίνει με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Είτε από την μεριά του καταφυγίου του Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου πάνω από το χωριό Κουρούτες, είτε από το χωριό Καμάρες, είτε από τα Ανώγεια. Αυτή την τελευταία θα περιγράψουμε εδώ. Τα περίφημα Ανώγεια, η πατρίδα του αξέχαστου Νίκου Ξηλούρη, με τους αψείς και ιδιόρρυθμους κατοίκους τους ενώνονται με το οροπέδιο της Νίδας με δρόμο 21 χλμ. γι/ αυτό είναι καλό να συμφωνήσετε, για να φτάσετε μέχρι το οροπέδιο, με κάποιο αγροτικό. Το οροπέδιο της Νίδας στα 1.360 μ. είναι ένα εκτεταμένο πλάτωμα, στην άκρη του οποίου συναντάμε το εκκλησάκι της Ανάληψης, ένα τουριστικό περίπτερο (;) και βέβαια το καταφύγιο στη θέση Πρίνος. Το οροπέδιο προσφέρεται για διανυκτέρευση τόσο σε αντίσκηνα όσο και στο καταφύγιο. Κόκκινα σημάδια, από το καταφύγιο, μας οδηγούν πρώτα στην Ανάληψη και στη συνέχεια πιο πάνω στο περίφημο Ιδαίον Άντρο, το μέρος που η Ρέα έκρυψε τον νεογέννητο Δία για να τον σώσει από τον Κρόνο. Το Άντρο ανακαλύφθηκε από βοσκό το 1834 και οι ντόπιοι το λένε Σπηλιάρα. Από εδώ με Νότια-Νότιο Δυτική πορεία ανηφορίζουμε την ράχη που βλέπουμε μπροστά μας, έχοντας το οροπέδιο στα αριστερά μας. 0.30/ -0.45/λ αργότερα συναντάμε την αρχή χαράδρας. Εδώ το μονοπάτι στρέφεται Δυτικά - Βόρειο Δυτικά και μετά από 1.45/-1.55/ω όχι ιδιαίτερα δύσκολου ανεβάσματος φτάνουμε σε εκτεθειμένο πέρασμα απ/ όπου μπορούμε να δούμε τον Τίμιο Σταυρό στα Δυτικά. Από το σημείο αυτό ΜΗΝ στραφείτε προς τα Βόρεια, όπου φαίνεται να πηγαίνει το μονοπάτι, γιατί θα βγείτε στην κορυφή Κούσακας. Αρχίζουμε να χάνουμε ύψος και μετά από 0.10/λ φτάνουμε σε στάνες όπου υπάρχει και πηγή. Εδώ συναντιούνται διάφορα μονοπάτια αλλά μην σας ανησυχεί αυτό. Η ανάβαση προς την κορυφή είναι μάλλον προφανής. Είναι η παρατεταμένη ράχη μπροστά μας. Ανεβαίνοντας θα συναντήσουμε πρώτα την κορυφή Αγκαθιά (2.424) σε 1.15/ω, την οποία μπορούμε να παρακάμψουμε από τα δεξιά της, και μετά από 1.00/ω ακόμη θα φτάσουμε στον Τίμιο Σταυρό με την εκπληκτική θέα όλων των Κρητικών βουνών γύρω μας. Κατέβασμα από τα ίδια. Εάν κάνετε τη διαδρομή καλοκαίρι θυμηθείτε να πάρετε περισσότερο νερό μαζί σας και να ξεκινήσετε πολύ πρωί για πάνω γιατί ο συνολικός χρόνος ανέβα-κατέβα πλησιάζει τις 9.00/ω. Επίσης να θυμόσαστε ότι καιρός στο βουνό αλλάζει πολύ γρήγορα γι/ αυτό μην διαστάσετε να επιστρέψετε εάν τον δείτε να χαλάει.