Τα Τζουμέρκα είναι μία
παρατεταμένη κορυφογραμή με γενική κατεύθυνση
από τα Β προς τα Ν. Δυσπρόσιτα και με σκληρό
ανάγλυφο έχουν αρκετές κορυφές πάνω από τα 2.000 μ.
σχηματίζοντας ένα απροσπέλαστο τείχος ανάμεσα
στον Άραχθο (στα Δυτικά) και τον Αχελώο στα
Νότιο-Ανατολικά.
|
Πρόσβαση |
Η πρώτη σκέψη για τη διαδρομή που περιγράφουμε πιο κάτω περιελάμβανε και το κομμάτι χωριό Καταρράκτης έως την τοποθεσία Αλώνι Χιόνι λίγο πιο κάτω από το διάσελο της κορυφής Καταφίδι και πολύ κοντά στον καταρράκτη που έχει δώσει το όνομα στο ομώνυμο χωριό. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι από τον καταρράκτη έχει ανοιχτεί δασικός δρόμος (!) μέχρι το Αλώνι Χιόνι στα 1.600 μ. υψόμετρο. Ο δρόμος έχει καταστρέψει σε αρκετά σημεία το παλιό μονοπάτι που ανέβαινε από τον Πρ. Ηλία ( 0.40/λ έξω από το χωριό Καταρράκτης) μέχρι εδώ. Μπορείτε βέβαια να επιχειρήσετε το ανέβασμα αλλά δεν θα το συνιστούσαμε γιατί η διαδρομή είναι έτσι κι αλλιώς πολύπλοκη. Εάν επιμένετε πάντως να μερικά σημεία προσοχής. Από το χωριό Καταρράκτης ακολουθήστε το ρέμα που βρίσκεται στα Νότιο Ανατολικά του χωριού και έχοντάς στο δεξί σας χέρι περάστε το χαρακτηριστικό γεφυράκι και στρίψτε αμέσως αριστερά ακολουθώντας το στενό μονοπάτι που συνεχίζει προς τα πάνω. Θα συναντήσετε μερικά αραιά κόκκινα σημάδια που υποδεικνύουν τη διαδρομή αλλά σε αραιά σημεία. 1.00/ω από το χωριό θα συναντήσετε (στα 1.100) το ξωκλήσι του Πρ. Ηλία. Από εδώ αρχίζει ένα σκληρό ανέβασμα στη ράχη που απλώνεται μπροστά μας. Το παλιό υδραγωγείο του χωριού μας βοηθά στον προσανατολισμό με προορισμό τις στάνες στη θέση Αλώνι Χιόνι στα 1.400 μ. Στα Βόρεια ο εντυπωσιακός καταρράκτης μας δίνει την ευκαιρία για μια στάση. Από εδώ αρχίζουν, πιθανώς, τα δύσκολα. Ο δασικός δρόμος φτάνει πάνω από τον καταρράκτη και η πηγή που υπήρχε εδώ δεν υπάρχει πια. Εάν δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε το ανέβασμα μέχρις εδώ μπορείτε να βρείτε κάποιο αγροτικό να σας ανεβάσει. Από εδώ και πάνω το μονοπάτι ακολουθεί τον μοναδικό πιθανό δρόμο προς το αέρινο διάσελο που ενώνει την κορυφή Καταφίδι στα δεξιά με την κατά 1 μ. (!!!) χαμηλότερη κορυφή στα αριστερά σας. Το ανέβασμα δεν είναι ότι ευκολότερο έχετε κάνει στη ζωή σας. Σχεδόν 2.00/ω σκληρού ανεβάσματος προς το διάσελο απ/ όπου η θέα θα σας κόψει την ανάσα. Τα περήφανα Άγραφα απλώνονται σαν βράχινη θάλασσα μπροστά μας, με την Κακαρδίτσα στα Βόρεια και τον Νομό Ιωαννίνων ως το βάθος του ορίζοντα. Αριστερά και κάτω το οροπέδιο των Κουστελάτων και στο βάθος χαμηλά τα Θεοδώριανα, ο αυριανός μας προορισμός εκτός και αν αντέχετε να το κάνετε την ίδια μέρα !!!. Κατεβαίνουμε με Α κατεύθυνση και μεγάλη προσοχή την πλαγιά και φτάνουμε στα Κουστελάτα όπου θα συναντήσουμε δύο στάνες, νερό και χώρο να διανυκτερεύσουμε αφού συνεννοηθούμε με τους τσοπάνηδες για να μην έχουμε εκπλήξεις από τα φοβερά ελληνικά τσοπανόσκυλα.
Η
επόμενη μέρα περιλαμβάνει το κατέβασμα προς τα
Θεοδώριανα, το φιλόξενο χωριό που είναι χτισμένο
στις νότιες πλαγιές των Τζουμέρκων. Από τα
Κουστελάτα με Ανατολική κατεύθυνση κατεβαίνουμε
την σχετικά ομαλή ράχη με σκοπό να συναντήσουμε
το μονοπάτι που έρχεται από τα Βόρεια, από τους
μελισσουργούς. Η διαδρομή εδώ είναι κάπως
πολύπλοκη και δεν χάνετε τίποτα να ρωτήσετε τους
τσομπάνηδες που τα ξέρουν καλύτερα. Το μονοπάτι
που συναντάμε κινείτε ανάμεσα σε απόκρημνες
πλαγιές παράλληλα με το ρέμα της Γκούρας. Στην
αρχή του δεν θα βλέπετε τα Θεοδώριανα αλλά
μπορείτε να βάλετε σημάδι ένα από τα ξωκλήσια που
είναι χτισμένα έξω από το χωριό. 2.30/-3.00/ω από τα
Κουστελάτα θα συναντήσετε το ξωκλήσι του Πρ.
Ηλία. Από εδώ ο χωματόδρομος (ή το cross country) θα σας
φέρει πολύ εύκολα στα Θεοδώριανα. Η διαδρομή
είναι όντως επίπονη. Μην ξεχάσετε να έχετε πάντα
μαζί σας περισσότερο νερό από όσο φαντάζεστε ότι
χρειάζεστε. Η ανταμοιβή είναι ένας τόπος με
απαράμιλλη αισθητική που δυστυχώς κινδυνεύει
και αυτός από τους ανθρώπους. Αν αληθεύουν οι
φήμες ο δρόμος που ανοίχτηκε μέχρι τον
καταρράκτη θα συνεχιστεί και προς Θεοδώριανα
μέσω Κουστελάτων. Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο
δεν θα γίνει γιατί διαφορετικά, ακόμη ένας
όμορφος τόπος θα έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα,
θύμα της απίστευτης ανοησίας μερικών.
Aυτή εδώ θεωρείται η "κλασσική" διάσχιση των Τζουμέρκων, αν και η ανάβαση από τον Καταρράκτη περνά κάτω ακριβώς από την ψηλότερη κορυφή του βουνού το Καταφίδι. Η ερώτηση βέβαια είναι εάν θα έχετε κουράγιο να ανεβείτε στο Καταφίδι μετά την ανάβαση από τον Καταρράκτη !!!. Βέβαια ο νεότευκτος δρόμος απλουστεύει τα πράγματα κατά πολύ αλλά καλύτερα να μην υπήρχε παρά τώρα που κατέστρεψε το μονοπάτι και την πηγή στα 1.600 μ. Στα δικά μας όμως. Το χωριό Μελισσουργοί μπορούμε να το προσεγγίσουμε με το ΚΤΕΛ Άρτας. Είναι ένα όμορφο χωριό χτισμένο στα 850 μ. στο πάνω μέρος του ομώνυμου ρέματος. Το μονοπάτι είναι καλά σημαδεμένο με κόκκινα, ευδιάκριτα σημάδια και κινείται αρχικά μέσα στο δάσος, για 1.00/ω περίπου. Από εδώ και πάνω τα δένδρα αραιώνουν δίνοντας τη θέση τους στην χαμηλή βλάστηση της υποαλπικής ζώνης. Το τοπίο είναι εξαιρετικά όμορφο με τις ψηλές κορυφές των Τζουμέρκων να αχνοφαίνονται στο βάθος. 3.00/-3.30/ω πάνω από το χωριό περνάμε το διάσελο των Μελισσουργών και συνεχίζοντας με Νότια κατεύθυνση διασχίζουμε τον αυχένα των Κομμένων προσπαθώντας να μένουμε στα δεξιά της διαδρομής (Δυτικά) γιατί το αριστερό κατέβασμα θα μας φέρει πολύ χαμηλά, στις πηγές του ρέματος Χύστρα που κατεβαίνει με ΝΑ κατεύθυνση προς τα Θεοδώριανα. Σκοπός μας είναι περνώντας το Κομμένο να αρχίσουμε να κερδίζουμε ύψος για να περάσουμε ακριβώς κάτω από την κορυφή Δύο Τσούμπες την οποία παρακάμπτουμε από τα δεξιά της. Το μονοπάτι δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτο αν και το περπατάνε πολλά κοπάδια τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε αυτό το σημείο πρέπει να έχουμε περπατήσει 6.00/-6.30/ω. μισή ώρα ακόμη και το εκτεταμένο οροπέδιο των Κουστελάτων με τις στάνες, τα κοπάδια και τα τσοπανόσκυλα θα σας υποδεχτούν. Εδώ θα βρείτε νερό και χώρο για να διανυκτερεύσετε κάτω από τα αστέρια. Η διαδρομή είναι μακριά αλλά δεν θα σας "πεθάνει" στο ανέβασμα. Το ανέβασμα είναι αρκετά ομαλό αν εξαιρέσετε την "κόντρα" μετά το Κομμένο ανεβαίνοντας προς τις Δύο Τσούμπες. Εάν θέλετε να ανεβείτε προς το Καταφίδι θα πρέπει από τα Κουστελάτα να κινηθείτε με ΝΔ κατεύθυνση προς το διάσελο που βλέπετε ανάμεσα στις δύο κορυφές. Το ανέβασμα είναι αρκετά δυνατό αλλά η κατάληξη είναι πολύ κοντά στο ψηλότερο σημείο και η ανταμοιβή μία θέα που δεν "παίζεται". Από τα Κουστελάτα δύο είναι οι επιλογές. Είτε να κινηθούμε προς τον Καταρράκτη, είτε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι προς τα Θεοδώριανα. Η πρώτη επιλογή περιλαμβάνει σίγουρα το ανέβασμα μέχρι το διάσελο του Καταφιδιού και από εκεί το κατέβασμα προς τον δασικό δρόμο ή το μονοπάτι για Καταρράκτη. Το κατέβασμα προς Θεοδώριανα είναι σαφώς πιο εύκολο και πιο "λογικό". Ανατρέξτε στην πρώτη διαδρομή για να φτάσετε στα Θεοδώριανα.