Δραστηριότητες
Ο Εθνικός Δρυμός της
Νότιας Πίνδου όπως είναι το ¨επίσημο¨ όνομα της
Βάλια Κάλντα είναι ένας σπάνιος τόπος.
Μαγευτικός, μοναδικός και πανέμορφος. Οι λίγες
λέξεις που γράφονται εδώ μάλλον αδικούν το
μνημείο αυτό της φύσης.
Η διάσχιση του
Εθνικού Δρυμού της Βάλια Κάλντα ξεκινάει από την
Βωβούσα, που είναι χτισμένη στις όχθες του Αώου
που τις γεφυρώνει το περίφημο μονότοξο γεφύρι
της. Παίρνουμε το δρόμο που οδηγεί έξω από το
χωριό και εκεί συναντάμε την πρώτη πινακίδα που
μας πληροφορεί για την διαδρομή. Αγνοούμε τις
ώρες που αναφέρει και συνεχίζουμε την πορεία μας
διαλέγοντας την αριστερή διακλάδωση του δρόμου,
αριστερά από την σιδερένια γέφυρα που θα
συναντήσουμε. Το μονοπάτι είναι πολύ καλά
σημαδεμένο με κίτρινα και μάυρα σημάδια.
Αφήνουμε δεξιά μας το εργοστάσιο κατεργασίας
ξύλου και συνεχίζουμε το περπάτημα στα ήσυχα και
επίπεδα λιβαδάκια δίπλα στο ποτάμι. Μετά από 0.30’
η βλάστηση αρχίζει να γίνεται πιο πυκνή και το
μονοπάτι μπαίνει στο δάσος έχοντας το ποτάμι
πάντα στα δεξιά του. Σαν όλα τα μονοπάτια που
πηγαίνου δίπλα στο ποτάμι ανεβοκατεβαίνει πότε
ψηλότερα από την κοίτη και πότε δίπλα σε αυτή.
Μετά το τελευταίο κατέβασμα δίπλα στα βράχια του
ποταμού αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει και εκεί,
κάτω από τα δένδρα συναντάμε την πρώτη πηγή που
αναβλύζει μέσα από τον βράχο. Γεμίστε εδώ τα
παγούρια σας μιας και το επόμενο νερό είναι
αρκετά μακρυά. Τώρα το μονοπάτι αποχαιρετά
οριστικά το ποτάμι και ανεβαίνει περίπου 100-200
μέτρα πάνω από την κοίτη, μέσα στο όμορφο δάσος. Η
πορεία συνεχίζεται χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα
αλλά στα περισσότερα σημεία δεν θα έχετε καθόλου
αίσθηση του χώρου μιας και τα ψηλά δένδρα και οι
γύρω πλαγιές δε θα σας αφήνουν να καταλάβετε που
ακριβώς βρίσκεστε. Ο χάρτης θα αποδειχθεί εδώ
πολύτιμος για να παρακολουθείτε περίπου την
πορεία. Μετά από 2.00’ περίπου ώρες θα συναντήσετε
ένα ρέμα που αποτελεί παραπόταμο του Αώου.
Ευκαιρία για στάση, ανασυκρότηση και γέμισμα των
παγουριών. Το μονοπάτι συνεχίζει πέρα από το ρέμα
και μετά από μία γερή κόντρα θα βγείτε στην
ευθεία που μετά από 0.20’-0.30’ θα σας φέρει στον
τόπο της πρώτης διανυκτέρευσής σας. Το μέρος
είναι ένα οβάλ πλάτωμα με παχύ χορτάρι λίγο πιο
πάνω από εκεί που το μονοπάτι συναντά και πάλι το
ποτάμι, το περίφημο Αρκουδόρεμα. Το μέρος δεν
είναι το πλέον ιδιανικό για κατασκήνωση αλλά θα
σας βολέψει. Μην χάσετε πάντως την ευκαιρία να
κάνετε και ένα τονωτικό μπάνιο στο ποτάμι, αλλά
προς θεού, όχι σαμπουάν και άλλα τέτοια
παρασκευάσματα. Επίσης δώστε μεγάλη προσοχή στα
διάφορα έντομα που περιφέρονται παντού.
Δαγκώνουν άσχημα γι’ αυτό προφυλαχθείτε με
αλοιφές ή υγρά που τα απωθούν.
Το πρωινό ξύπνημα
είναι επιβεβλημένο, τόσο για να απολαύσετε το
ξύπνημα του δάσους αλλά και για να γλιτώσετε από
τον πολύ ήλιο. Το μονοπάτι ξεκινά και πάλι στην
απέναντι όχθη του ποταμού και τώρα είναι σχετικά
πιο ομαλό από όσο περπατήσατε μέχρι τώρα. Κινείτε
ήρεμα μέσα στο εκπληκτικό δάσος δίπλα στο
Αρκουδόρεμα περνώντας από ονειρεμένα τοπία. Η
Βάλια Κάλντα ξεδιπλώνει εδώ όλες τις ομορφιές
της και μας ανταμείβει για την προσπάθεια που
κάναμε να φτάσουμε μέχρις εδώ. Μετά από 4.00’
περίπου ώρες το δάσος ανοίγει και φτάνουμε σε
χαρακτηριστικό πλάτωμα όπου στα δεξιά μας
υπάρχει και τσιμεντένιο αντέρεισμα !!!. Σε αυτό το
σημείο είχε αποφασίσει η ΔΕΗ να κάνει το
υδροηλεκτρικό της φράγμα και να πλυμμηρίσει όλη
την περιοχή που διασχίσαμε μέχρι αυτό το σημείο
!!!. Ευτυχώς κάποιοι σταμάτησαν αυτόν τον
παραλογισμό πριν να είναι τελείως αργά. Το
πλάτωμα δίπλα στο ποτάμι (Ζεστό Ποταμάκι είναι το
όνομά του) είναι ιδανικό για κατασήνωση και
ξεκούραση. Εαν το βράδυ ακούσετε περίεργους
θορύβους πάντως, μην ανησυχήσετε. Κάποιοι
μόνιμοι κάτοικοι δίψασαν και κατέβηκαν για νερό.
Για καλό και για κακό μην αφήσετε τρόφιμα
εκτεθιμένα έξω. Να και μερικά σημεία προσοχής για
τη διαδρομή που κάναμε. Λίγη ώρα πριν βγούμε στο
πλάτωμα θα πρέπει να δούμε στο αριστερό μας χέρι
την πινακίδα που μας πληροφορεί ότι από εκεί
αρχίζει το μονοπάτι για τις λίμνες της Φλέγγας
που αποτελούν τον προορισμό της επόμενης ημέρας.
Επίσης 0.40’ πριν βγούμε στο πλάτωμα υπάρχει ένας
όμορφος καταράκτης με μία πολύ ενδιαφέρουσα (για
μπάνιο) λιμνούλα μπροστά του. Μην χάσετε την
ευκαιρία, άλλωστε το μέρος που θα
διανυκτερεύσετε είναι κοντά. Τελειώνοντας να
πούμε ότι θα πρέπει να σας κάνουν εντύπωση τα
δένδρα της περιοχής που είναι τα περισσότερα
μαυρισμένα στο κάτω μέρος τους. Το 1991 η περιοχή
κάηκε από ‘’άγνωστη αιτία’’. Για μία εβδομάδα
οι φλόγες έκαιγαν το δάσος χωρίς κανείς να μπορεί
να κάνει οτιδήποτε. Ευτυχώς που η φωτιά ήταν
έρπουσα και έτσι τα δένδρα κάποια στιγμή θα
αναγεννηθούν. Προσοχή λοιπόν !!!.
Σημερινός μας
προορισμός είναι οι περίφημες λίμνες της
Φλέγγας. Και πάλι πρέπει να ξεκινήσετε όσο
γίνεται πιο νωρίς γιατί η διαδρομή είναι μεγάλη.
Από το σημείο διανυκτέρευσης επιστρέφουμε και
πάλι στο μονοπάτι από το οποίο φτάσαμε ως εδώ και
συναντάμε την πινακίδα που μας δείχνει τη
διαδρομή για Φλέγγα. Η πρώτη ‘’κόντρα’’ είναι
πολύ δυνατή και σταματά στην πρώτη πηγή που θα
συναντήσουμε. Μια καλή ανάσα και ξεκινάμε πάλι
για πάνω σε καλογραμμένο, ανηφορικό μονοπάτι που
περνά μέσα από πανέμορφα τοπία σπάνιας ομορφιάς
και αισθητικής. Λίγο πιο πάνω συναντάμε και
δεύτερη πηγή διαμορφωμένη από το Δασαρχείο και
συνεχίζουμε την πορεία μας μέσα στο πυκνό δάσος
οξυάς κάνοντας όση οικονομία δυνάμεων μας
επιτρέπει η έντονη ανάβαση. Οσο ανεβαίνουμε
ψηλότερα βλέπουμε τις απέναντι κορυφές και
κάποια στιγμή φτάνουμε στη βάση απότομης πλαγιάς
μέσα από την οποία κατεβαίνουν νερά. Το μονοπάτι
είναι σημαδεμένο με πέτρες η μία πάνω στην άλλη.
Ανεβαίνουμε από τον μοναδικό ορατό δρόμο και
τελικά βγαίνουμε στα αλπικά λιβάδια απ’ όπου
μπορούμε να απολαύσουμε τη θέα όλου του ορεινού
όγκου του Αυγού που υψώνεται πίσω και αριστερά
μας πέρα από το Αρκουδόρεμα, που βρίσκεται στο
βάθος της απότομης χαράδρας που βλέπουμε μπροστά
μας. Στο σημείο αυτό θα βλέπουμε μπροστά μας μία
απότομη κορυφογραμμή. Το μονοπάτι συνεχίζει με
κατεύθυνση αριστερά, στην άκρη της κορυφογραμμής
όπου θα συαντήσετε και πάλι τα σημάδια του
μονοπατιού (κόκκινες βούλες). Μόλις στρίψετε πίσω
από τα βράχια θα δείτε (επιτέλους) αριστερά σας
τις περίφημες Φλέγγες, τους δύο νερόλακους στο
κέντρο των κορυφών που σαν βράχινο στεφάνι τις
κλείνουν γύρω-γύρω. Εαν ακούσετε γαυγίσματα μην
παραξενευτείτε. Σε αυτή την άκρη του κόσμου
ανεβαίνουν κάθε χρόνο οι τσοπαναραίοι με τα
κοπάδια τους για να περάσουν το καλοκαίρι. Εαν
αναρωτιέσται που θα διανυκτερέυσετε μπορείτε να
στήσετε τα αντίσκηνά σας στην άκρη της κάτω
λίμνης. Ο χώρος είναι αρκετός και το χορτάρι
μαλακό. Νερό θα μπορέσετε να προμηθευτείτε από
την πηγή που τροφοδοτεί την πάνω λίμνη, η οποία με
τη σειρά της τροφοδοτεί την κάτω. Το νερό μπορεί
να έχει κάποια μυρωδιά αλλά πίνετε.
Και πάλι το πρωινό
ξύπνημα είναι επιβεβλημένο. Από το σημείο που
διανυκτερεύσαμε ανεβαίνουμε στην πηγή και από
εκεί, χωρίς μονοπάτι, κατευθείαν επάνω την
απότομη πλαγιά που βλέπουμε μπροστά μας.
Φτάνοντας στο πάνω μέρος θα αντικρύσουμε ένα
μοναδικό θέαμα. Αριστερά μας οι κορυφές γύρω από
τις λίμνες χάνονται στον ορίζοντα ενω δεξιά μας η
ατέλειωτη κορυφογραμμή που χωρίζει τον Νομό
Ιωαννίνων από τον Νομό Γρεβενών. Κατεβαίνουμε
την πλαγιά μέχρι το χαρακτηριστικό πλάτωμα όπου
υπάρχει και μαντρί στα αριστερά μας. Οι
τσοπαναραίοι μπορούν να μας υποδείξουν τη
διαδρομή η οποία όμως είναι εύκολο να
ακολουθηθεί χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Στην ουσία θα
πρέπει να περπατήσουμε όλη την κορυφογραμμή για
να βγούμε στον δασικό δρόμο στα όρια του δρυμού.
Κατεβαίνουμε και πάλι για 0.45’ λεπτά από δύσβατο
μονοπάτι γεμάτο πέτρες και στη συνέχεια ξεκινάμε
την πορεία έχοντας μπροστά μας τα συνεχόμενα
διάσελα της κορυφογραμμής. Μετά από σύντομο
ανέβασμα συναντάμε ένα εκεταμένο αλπικό λιβάδι
και στο τέλος του στρεφόμαστε αριστερά έχοντας
δεξιά μας, στον ορίζοντα, την τεχνητή λίμνη των
πηγών Αώου. Λίγο πιο πάνω θα συναντήσουμε πηγή
αλλά προσοχή στο νερό που θα πιείτε ή θα βάλετε
στα παγούρια σας γιατί μπορεί να έχει βδέλες.
Αφήνοντας την πηγή ανηφορίζουμε την πλαγιά που
είναι σπαρμένη από κεραυνόπληκτα ρόμπολα και στο
πάνω μέρος της στρέφουμε δεξιά ακολουθώντας την
άκρη της. 0.30’ λεπτά αργότερα φτάνουμε σε
χαρακτηριστικό μπαλκόνι απ’ όπου βλέπουμε
χαμηλά κάτω μας τον δασικό δρόμο. Το μέρος αυτό
λέγεται Σαλατούρα και είναι στην ουσία μία
παρατεταμένη πλαγιά που θα χρειαστείτε πάνω από
μία ώρα να την κατεβείτε. Οταν φτάσετε στο δρόμο
θα πάρετε το δεξί του παρακλάδι και μετά από λίγο
θα βρεθείτε στα όρια του Δρυμού όπου και η
πινακίδα του Δασαρχείου που θα μας πληροφορούσε
για τον Δρυμό εάν δεν ήταν πυροβολημένη !!!. Από
εδώ έχετε δύο επιλογές. Ο δεξιός δρόμος περνάει
μέσα από ένα όμορφο δάσος οξυάς και αφού
προσπεράσει ένα φυτώριο καταλήγει τελικά στον
δημόσιο δρόμο που οδηγεί στο Μέτσοβο. Ο αριστερός
δρόμος συνεχίζει σχεδόν ευθεία και τελικά
καταλήγει στο χωριό Μηλιά μερικά χιλιόμετρα έξω
από το Μέτσοβο.