คนกรุงเทพฯยุคไอ.เอ็ม.เอฟ

บทสรุปสำหรับผู้บริหาร : 10 สิงหาคม 2541

คนกรุงเทพฯยุคไอ.เอ็ม.เอฟ. : กลัวอะไรมากที่สุด

ภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่อยู่ในขณะนี้ ได้ส่งผลกระทบเป็นวงกว้างต่อผู้คนในสังคมให้ได้รับความเดือดร้อนไปทั่ว ทั้งจากค่าครองชีพที่สูงขึ้น ความเดือดร้อนจากการขาดรายได้ เพราะไม่มีงานทำ หรือถูกปรับลดเงินเดือนลง ทำให้มีภาระหนี้สินที่ไม่สามารถชำระคืนเป็นจำนวนมาก ปัญหาเหล่านี้เกี่ยวโยงไปถึงแผนการเก็บออม การจับจ่ายใช้สอย การศึกษา การท่องเที่ยว รวมไปถึงความสงบสุขในครอบครัว ก่อให้เกิดความวิตกกังวลไปถึงบุตรหลานและสมาชิกในครอบครัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

บริษัท ศูนย์วิจัยกสิกรไทย จำกัด ได้ทำการสำรวจถึงสิ่งที่อยู่ในใจของคนกรุงเทพฯภายใต้หัวข้อว่า "คนกรุงเทพฯกลัวอะไรมากที่สุด ?" โดยทำการสำรวจระหว่างวันที่ 23-29 กรกฎาคม 2541 ได้ผู้ตอบแบบสอบถามทั้งสิ้นกระจายกลุ่มตัวอย่างตามอาชีพต่างๆกัน เพื่อจำนวน 1,002 ราย แบ่งเป็นชาย 424 ราย และหญิง 578 ราย สะท้อนให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทราบถึงปัญหาความหวังของคนกรุงเทพฯ อย่างน้อยก็เพื่อเป็น ความวิตกกังวล และกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังเผชิญกับชะตากรรมอยู่ในขณะนี้ว่าไม่ใช่แต่ท่านเพียงผู้เดียวที่กำลังประสบ ได้ทราบปัญหา แต่ยังมีผู้ร่วมเดินทางสายเดียวกันอีกจำนวนมาก

ผลสำรวจของ บริษัท ศูนย์วิจัยกสิกรไทย จำกัด สรุปได้ว่าสิ่งที่คนกรุงเทพฯกลัวมากที่สุดในขณะนี้คือกลัวตกงาน/หางานทำไม่ได้ รองลงไปคือกลัวว่าภาวะเศรษฐกิจของประเทศจะตกต่ำลงไปอีก โดยอาชีพที่กลัวตกงานมากที่สุดคือพนักงานบริษัทเอกชน รองลงไปคือนักศึกษาที่เกรงว่าจะหางานทำไม่ได้เมื่อเรียนจบ ทั้งนี้ผู้ที่จบการศึกษาในระดับต่ำกว่าปริญญาตรีกลัวการตกงานมากที่สุด โดยมีข้อน่าสังเกตว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่คาดว่าปัญหาที่กลัวจะเกิดขึ้นภายใน 1-2 ปีนี้มากที่สุด รองลงไปคาดว่าจะเกิดขึ้นภายในปี 2541

เพื่อรับมือกับความกลัวว่าจะตกงาน พบว่าส่วนใหญ่จะหารายได้พิเศษ ประหยัด-เก็บออม และหาความรู้เพิ่มเติม หรือเรียนต่อ นอกจากนี้ พบว่าเพื่อสลัดความกลัวให้หมดไป ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ระบุว่าได้ดำเนินชีวิตไปตามปกติอย่างมีสติ รองลงไปคือการศึกษาหาข้อมูลให้พร้อมเพื่อแก้ปัญหา ตามด้วยการยึดธรรมะเป็นที่พึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น เป็นเรื่องที่น่ายินดีว่าแม้ต้องเผชิญกับวิกฤติชีวิตแต่คนส่วนใหญ่ยังคงมีความหวัง โดยความหวังสูงสุดในขณะนี้ของผู้ตอบแบบสอบถามคือ การฟื้นตัวของภาวะเศรษฐกิจ และการมีงานทำอย่างมั่นคง โดยส่วนใหญ่ให้ทัศนะว่าเป็นสิ่งที่ทุกคนในชาติต้องร่วมมือกันในการกอบกู้เศรษฐกิจให้ฟื้นตัวขึ้น