Смиляна.
| Смиляна ми се армаса во Костур града голема, на тая кукя чуена со девет порти на нея и мала врата отгоре, малечко момче убаво. Майко ле, мила майко ле, утре осунва неделя, да станиш, майко, пред зори да изметиш дворови, да ми нарендиш столови, на среднио стол ти да седниш. На среднио стол ти да седниш да ми разтресиш косата, да ми разтресиш косата, косата руса тельовна, утре ке дойде сватови да ти йе зеве Смиляна. |