Stap 1 : de gruwel
De Laptop ! Jawel ! De laptop van't werk heeft 2 speakerkes ! Da's 't meest positieve dat erover kan gezegd worden : mijn mono-klokradio heeft meer bas dan dit pseudo-multimedia-gedrocht, maar hij speelt geen cd's. Ander onderwerp.

Stap 2 : de Ochtendster, uit de hemel gevallen naar de hel
Dan maar iets serieuzer gaan bekijken. Nakamichi, een high-end producent die vooral bekend is omdat ze het beste cassettedeck aller tijden hebben gemaakt, maakt nu ook compacts. Wel, da's interessant, want als ik terug naar Europa ga, en daarna naar Japan, of terug naar de US, of naar de maan of zo, dan kan ik dat gewoon zelf meepakken. En't is Nakamichi !

Nick Cave zingt gevoelig zijn stukjes, en de vioolwerken van het Massada String Trio zijn mooi gedetailleerd. Een systeem voor $800, de hoofdunit heeft een 3-cd speler + radio + versterker, dan zijn er nog 2 platte luidsprekers. Fijn, fijn. De Stranglers klinken een beetje raar. Tiens, da's niet wat ge verwacht, want dat groepje is veel minder gevoelig dan de 2 voorgaanden... Wat flauwkes. En als ik dan 2 meter achteruit stap, dan valt ineens de bas weg. Hm.

En de Nakamichi van $1200 ? Hij heeft een subwoofer, dus dat lost de problemen met de bas op. Nu ja... De bas bonkt alsof het een domme John in zijnen otto is. En die 2 pruts-sattelietjes die ze erbij geven klinken als de piezzo-buzzers van mijne laptop... "Uitgebalanceerd" is een term die niet in het woordenboek van de gemiddelde 370lb./20iq Amerikaan staat. Shit, why is life so hard when you've got an opinion ?

Stap 3 : voorbereiding voor het echte werk
Op't Internet gaan zoeken naar betere systemen. Marantz heeft 2 alles-in-1-systemen. Hm. Teac heeft een mini-systeem dat behoorlijk goed schijnt te zijn. Maar onvindbaar in de US. En audiofiele winkels dan ? "Voor kleinere installaties zijt ge beter af in de GB dan hier, jong...". OK, klein zal't dus niet zijn.

Rega. Onthoud deze naam. Dit is een groot merk.

Ik had er een beetje mijn gedacht op gezet. Ze maken een cd-speler en een versterker, dus die 2 met een goed stel luidsprekers die op een boekenrek passen... Ook niet, dus, want niemand heeft zo direkt die versterker in stock. Maar geen nood, na wat rondbellen kom ik terecht bij 1 van de 2 sympathieke mensen die ik aan de lijn had (2 op 20, da's niet fameus). Ik zal eens efkens 35 mijl rijden om zondagmorgen, om 10 uur, wat cd'kes te gaan beluisteren... "Ils sont fous, ces Belges !"

Eerst nog wat cd'kes kopen. Ik had al Nick Cave (the Boatman's Call), een dubbele strijkers-cd van John Zorn en een zijproject, de Stranglers' Greatest Hits en Portishead. Er komt nog "vs." van Pearl Jam bij, en da's nodig, ik ken die namelijk van buiten. En da's ook ineens de eerste cd van de verzameling waarop harde gitaren staan. En hij blijkt een zegen te zijn.

Stap 4 : 3 uur in een hangar met een freak
Ik zal u de details besparen. Ik weet hoe hypocriet dit klinkt als ge ziet hoe ellenlang de bespreking is die volgt, maar vertrouw mij, het kan veel erger...

Ik heb 5 verschillende paren luidsprekers gehoord. Die varieerden van : behoorlijk, maar 't doet pijn van de hoge tonen na een tijdje, over : te troebel, tot : piepkleine dooskes (20 cm ?) die heel plezant klinken. Het merk is Spendor. Nog een naam om te onthouden. Ge hoort duidelijk dat het geluid uit de 2 boxkes komen, maar het geluid is kei-aangenaam ! Bij andere speakers hadt ge soms een beter gevoel waar de violist en de cellist stonden, maar als't niet zo plezant is, is't niet zo plezant.

Ik heb maar 1 versterker beluisterd, maar ik zal waarschijnlijk toch mijn Rotel van in Leuven laten overkomen. Wel efkens gecontroleerd of hetgeen waar ik naar zat te luisteren goed zou kombineren met die Rotel. "Oh, yes ! Absolutely !"

Da nog 2 cd-spelers. En tot mijn verbazing zat daar inderdaad een heel verschil tussen. Subtiel om het te horen, maar heel sfeerbepalend. Bij 1 van die 2 heeft hij eens, om te proberen, de kabel tussen cd en versterker vervangen. Ik dacht altijd dat dat snob was, al dat gezaag over "mijne kabel is toch beter dan den uwe", maar verdoemme, er zat dus wel een serieus verschil op ! Weer subtiel, maar de cd-speler die ik het minste zag zitten omdat hij een beetje dof klonk, was plots een heel stuk helderder. "Da's 't verschil tussen koperen kabels en zilveren." Enfin, toen we terug naar de eerste cd-speler gingen, viel't verschil toch terug op : met de combinatie die ik uiteindelijk het beste zag zitten, stond ik met de Jo op't podium bij Massada. Nick Cave stond met mij en Joeri aan den toog een pint te pakken. Ik stond met Tom en Herman in de repetitieruimte van de Stranglers. Eddy Vedder stond bij de Johan in zijn kamer in Hof Savelkoul gezellig mee te jammen. En met mijn broerke hing ik in de cyberspace van Portishead. De andere cd-speler klonk als een verdomd goeie muziekinstallatie. De Rega klinkt als de muzikanten zelf.

Stap 5 : conclusie
Miljaar, ik begin snob te worden. Natuurlijk is die versterker die ik niet nodig heb het goedkoopste van al die dingen die ik beluisterd heb, op de kabels na. Maar met kabels alleen zijt ge niet veel. De vriendelijke mens van die winkel raadde mij aan van nog een paar andere winkels te doen, maar dat kan alleen maar frustrerender worden : ge hoort na nen tijd overal fouten in. Eens horen hoeveel het kost om mijn Rotel over de oceaan te brengen, en rap Mr.Visa serieus pijn doen. Misschien nog eens opslag vragen ? :-S