|
|
Ik heb een paar boeken meegenomen uit de beschaving.
Dat doet goed. Eindelijk weg uit dit holle land.
Eindelijk terug wat boeken waar ge bij moet nadenken,
waar ge uw tanden kunt inzetten. Waar het verhaaltje niet
eindigt met "But daddy, we love you !
". Niet die zekerheid dat alles perfekt is.
Waarin mensen twijfelen. Over zichzelf en over de
maatschappij. Over hun vrouw en hun huishouden. Over het
meisje dat komt helpen in huis. Jonge handen over uw
lichaam. Waar ook verder in gegaan wordt dan de 'date' terug aan de voordeur afzetten. Niet het mooie lachen en " Hi, how are you doing ?". Waar ze durven seks in te laten gebeuren. Seks waar ge moet bij nadenken. Een trage mentale opbouw die tot seks leidt. Of tot niets. Het subtiele spel van een knipoog, een beweging van een hand. Het verzetten van uw gewicht van de ene voet op de andere. Het openbreken van de benen. Het grijnzen door de tralies. Eindelijk weg van dat oppervlakkige, waarin mensen u op't gemak stellen. "Do you find what you're looking for ?". Ja, in de boeken die ik bijheb. Waarin niemand hersenloos rondloopt in de supermarkt. Waarin iedereen verloren loopt in zijn leven. Zonder de zekerheid te hebben dat de man naast u oftewel een sympathieke huisvader oftewel een gang member is. Waarin alle huisvaders gang members zijn. En waarin zij uw gang dismemberen. Uw levensgang. Uw familie. En vooral uw kinderen. Van vijftien jaar. Of van zes maanden. Huisvader's spijlen tussen de spijlen van de wieg. Blauwe plekken bij het ontwaken. Ik had misschien beter geen boeken meegenomen. En hier abonnement op 'Vanity Fair' genomen. Dat past goed bij mijn gordijnen. |