ก่อนอื่นจะต้องแนะนำตัวก่อนนะครับ ชื่อจริงก็ไพโรจน์ นามสกุลจันทร์อำรุง นิคเนมโรจเป็นคนค่อนข้างพูดไม่ค่อยเก่ง พูดน้อยมากทั้งๆๆที่มีอะไรอีกมาก แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้อนอย่างไรดีครับ เป็นคนรักธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม น้ำตกปาเขา ลำธารและสัตย์ป่าทั้งหลาย พวกเขาก็มีชิวิตเหมือนกับคนเรานี่เองแต่ทำไมคนเราต้องไปบุกรุก ฝากไว้ใครรู้ช่วยตอบด้วยจ้า

การเรียน

ปวช ที่เซนต์จอห์น

ช่วงปวช รู้สึกว่าชีวิตค่อนข้างจะราบเรีบยไม่ค่อยมีอะไร เป็นเด็กดีละมั้งเลยไม่ค่อยได้ที่ยวไหนมากมายหลังจากเลิกเรียนก็กลับบ้าน ก็มี อะไรที่เริ่มเปลี่ยนแปลงช่วงฝึกงานเด็กอาชีวะทุกคนต้องผ่านจุดนี้เกือบทุกคน มันอาจจะดูไม่แปลกอะไรสักอย่างนะครับ อยากรู้แล้วละซิ ฝึกงานที่ไหน รู้แล้วก็อาจจะมีใครบางตนทำงานที่นั่นนะครับ ที่การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย ปีไหนจำไม่ได้แล้วละ งานที่ได้รับก็เป็นงานง่ายๆๆไม่ค่อยมีอะไรเลย ตามความคิดของผมเองนะ คนอื่นจะว่าสนุกก็ตามนะ แต่อาจจะขาดรสชาติไปสะหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไรนะ ก็มีที่ๆหนึ่งในนั้น เป็นชุมสายโทรศัพท์ของทอ. นะ ชอบมากเลยได้รู้อะไรหลายอย่างเกี่ยวกับส่วนต่างๆๆของโรศัพท์ จะบอกยังไงดีนะ ก็คือได้รู้ได้ต่อสายโทรศัพท์เป็น เคเบิ้ลไง ใครคิดว่าสายโทรศัพท์ไม่ดูดก็ลองจับดูนะครับ ไม่ถึงตายหลอก แค่กระตุกนิดหน่อยเอง ส่วนมากจะเป็นการ เดินสำรวจมากกว่า ได้อภิสิทธิ์ มากกว่าแต่บางส่วนก็ยังไม่ได้เข้าไปเป็นเขตหวงห้ามจริงๆๆนะ

ปวส ที่เซนต์จอห์น

ค่อนข้างจะขยันมากเลยนะ แต่เกรดก็ไม่ถึง 3สะที นะแย่จังเลย พอใจหรือเปล่า ก็ต้องบอกว่าพอใจนะ ดีกว่า วิศวะที่เรียนเป็นกองเลยมีเรื่องเล่าอีกแล้วนะ ก็สนุกดี ดีกว่าไม่มีอะไรทำไง ได้ฝึกงาน แต่ชื่อบริษัทค่อนข้างดี เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ด้วย มันอาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีนะ แผนกที่เข้าไปทำงานกลับไม่มีอะไรที่เป็นคอม อย่างที่หวังเลย ต้องไปอยู่ในลายการผลิต เจอแต่ นิวเมติคส์กับไฮดรอลิคส์ ไม่ชอบมันเลย เจอเพื่อนร่วนงานต่างสถาบัน ทำงานไปสักพักก็ย้ายที่ไปทำงานเกี่ยวกับอีเลคทรอนิคส์นิดหน่อย แต่ก็ชอบ ได้รู้จัก พี่ๆๆหลายคนรู้สึกเป็นมิตรดี กว่าที่แรกเยาะเลยนะได้ทำได้ซ่อมอะไรหลายอย่าง แม้จะไม่ค่อยเป็นก็ตาม ทีที่เล่าให้

ฟัง เพื่อนที่สนิทมากก็มีอยู่ 2 คนเองเป็นเพื่อนร่วมโปรเจต อย่าไปสนใจเลยว่าทำเกี่ยวกับอะไร แต่ก็ผ่านฉลุยเลย ไม่มีปัญหาอะไรที่หนักใจเลยนะ ช่วงแรกที่เข้ามหาลับหรือว่าปีแรก เกรดไม่ค่อยดีเลยนะ รู้สึกว่าเรียนแย่กว่า ปวส. ซะอีกเพราะวิชามันยากนะ พูดเข้าข้างตัวเองก็เป็นนะ ตอนนี้ขณะนี้เวลานี้ ยังเหลืออีก 1วิชา รอมันมาตั้ง 2 เทอมแล้ว นะ ดีใจกับผมด้วยซิเพราะว่าสมกับการรอคอยเลย ถ้าลงได้ก็จบมีนาคมนี้แล้วนะ ครั้งแรกที่เพื่อนจบก็คิดว่า อยากจบเหมือนกัน ไม่มีอะไรที่ต้องทำไง แต่ตอนนี้กลับตรงกันข้ามซะแล้ว ไม่รู้ว่าจบไปจะไปทำอะไรดี คาดว่า ต้องตกงานแน่นอนเลย และก็อยากสมัคร คนมาช่วยสานฝันที่มีของผม ให้มันเจริญงอกงามต่อไปได้ มันก็แค่ความฝันเอง คิดเองก็ต้องทำเองน่าจะถูกนะ โฮมเพจที่ทำนี้เป็นสิ่งที่รักมันมาก ไม่อยากให้มันจบไปกับตัวผมเองเลย แม้ว่ามันจะไม่มีค่าสำหรับสายตาคนอื่นนะครับ ถ้าใครเคยเห็นครั้งแรกที่เป็นก็อาจจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไรและเปลี่ยนแปลง ไปในทางที่ดีหรือเปล่า ครั้งแรกที่เข้ามาหรือเข้าสู่วงการอินเตอร์เน็ต คนส่วนมากจะเป็นเหมือนผมหรือเปล่านะ สิ่งที่ศึกษาแรกสุดเลยที่ รู้จักเน็ตก็คือห้องแชท ได้เล่นหรือว่าคุยกันก็สักพักหนึ่งหลังจากที่เริ่มทำโฮมเพจ ก็ไม่เคยเข้าไปเลย ผมทำโอมเพจเริ่มจาก 0 จริงๆๆ ไม่มีอะไรเลยหมายถึงว่าความรู้ ศึกษาด้วยตัวเองมาตลอด ดีใจที่มีคนขอให้ช่วยทำโฮมเพจให้ แต่ก็หน้าแรกหน้าเดียว ก็ดีที่ยังมีใครเห็นว่าเรามีความาคัญบ้าง เรื่องที่เล่าให้ฟังเป็นเรื่องจริงที่พูดออกจากใจ จริงๆๆด้วย มันอาจจะทำให้ใครอ่านแล้วงง ก็ไม่ต้องทนอ่านก็ได้นะครับไม่มีใครว่า ขอบคุณที่เข้ามาดู จาก เด็กกะโปโล ถ้ามีอารายจะบอกให้ฟังนะครับ

ปริญญาตรี ก็ที่เดียวกันนะ

รู้สึกว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่มากเลยกว่า แต่ก่อนที่เคยเป็นอยู่ มีเพื่อนไม่ค่อยมากสักเท่านะ คงจะรู้ว่าเกิดจาก

อะไรไม่บอกหลอกครับ ปล่อยให้งง เรียนทั้งหมด 82 หน่อยกิต นับดูแล้วยังเหลืออีกไม่เท่าไหร่แล้ว รุ่น

ที่เรียนพร้อมกัน เพราะอะไรหรือที่ยังไม่จบก็เนื่องจากสาเหตุที่ว่าลงทะเบียนผิดพลาดเองแหละ แต่

มันเป็นผลดีนะ เพราะกลับคิดว่าถ้าจบไปแล้วก็ไม่ได้เจอเพื่อน สังคมอินเตอร์เน็ตอีก ที่บ้านไม่มีคอม

ไม่มีโทรศัพท์ด้วย เลยค้องขอที่อยู่หรือที่ติดต่อ สมาชิกกะโปโลครับไว้ จะน้อมรับไว้ถ้าจะกรุณานะครับ

มีอะไรอีกนะที่อยากรู้ บอกมาก่อนดีกว่า บอกได้ก็จะบอก

งานที่อยากทำ

ก็คงจะไม่พ้นเกี่ยวกับเน็ตอีก สนใจทางด้านการดูแลระบบ (Server) หรือว่าการทำโฮมเพจก็ได้นะ

ไม่เกี่ยงอยู่แล้ว แต่ถ้าคนรับทำงานเขาไม่เลือกเรานะ หวังว่าจะเป็อย่างที่คิดแฮะ พวกโปแกรมก็สน

พวก CGI เขียนบน PERl หรือว่าบน NT ก็ตามอะไรก็อยากทำทั้งนั้นนะครับ อต่ที่พูดมาไม่ค่อยรู้

หลอก ไม่ค่อยจะได้ศึกษาเลย ส่วนมากจะอยู่แต่บนเวบ ซะ 100%

งานอดิเรก

รักเสียงเพลงหรือชอบดนครีเป็นชิวิคจิตใจเลย แต่เล่นไม่เป็น ร้องได้นิดหน่อย แบบว่าชาวบ้านทน

ฟังไม่ได้ เป็นอันว่าใช้ได้ดีเลย นะ