FESTIVAL I  ประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษา

บรรพบุรุษของชาวเมืองอุบลราชธานีได้อพยพข้ามแม่น้ำโขงเข้ามา ตั้งหลักแหล่งอยู่ที่ดงอู่ผึ้งและกลายมาเป็นเมืองอุบลราชธานี ราชธานีศรีอีสานจนกระทั่งถึงยุคปัจจุบัน ดังนั้นชาวเมืองอุบลราชธานีจึงเป็นกลุ่มวัฒนธรรมไทย - ลาว อันเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของภาคอีสาน เป็นกลุ่มที่สืบทอดวัฒนธรรมดั้งเดิมมาจากฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง (ส่วนที่เป็นประเทศลาวในปัจจุบัน) ชาวอุบลราชธานีมีความยึดมั่นในหลักธรรม
ทางพุทธศาสนาและยึดถือ ประเพณีฮีตสิบสองคองสิบสี่อย่างเคร่งครัด มีการละเล่นพื้นบ้านที่นิยมเล่นกัน เช่น เล่นหมอลำ การรำเซิ้ง และเพลงแคนที่สนุกสนาน
การแต่งกายของคนพื้นบ้านในจังหวัดอุบล ฯ ก็คล้าย ๆ กับการแต่งกาย ของชาวอีสานโดยทั่วไป คือผู้หญิงนุ่งซิ้นปิดเข่า ผ้าซิ่นทอหน้าแคบ ใช้ผ้าแถบเล็ก ๆ ต่อหัวและตีนซิ้น เรียกว่า ซิ้นต่อหัวต่อตีน สวนเสื้อแขนกระบอก หญิงสาวเกล้าผมมวยสูงกลางศีรษะ ส่วนแม่เฒ่าหรือ หญิงสูงอายุจะเกล้าผมมวยต่ำไว้ที่ท้ายทอย เมื่ออยู่กับบ้านจะใช้ฝ้าย ถ้าไปงานบุญหรืองานพิธีก็จะใช้ ผ้าใหมและห่มสไบทับเสื้อ
สำหรับผู้ชายจะนุ่งกางเกงสีครามเข้มเรียกว่าโส่ง ยาวเสมอเข่าหรือใต้เข่า สวมเสื้อคอกลมแขนกระบอกผ่าหน้าติดกระดุม ผ้าขาวม้าคาดเอว แต่ถ้าไปงานบุญงานพิธีจะนุ่งโสร่งผ้าไหม

BACK I  NEXT