Serin  bir   rüzgarin taze  hisirtisi  yüzünü yalamaktadir  genc adamin ,hafifce vicudunu kipirdatmak ister ancak  öyle derin bir agirlikla bastirilmis oldugunu   hisseder  ki kipirdiyamaz bile,  yatmakta oldugu  sert   toprak yatagindan.Kutsal Toprak Ana sikisikiya  kucaklamistir sanki Onu. Gözlerini  hafifce aralar  ortalikta  tan vaktinin koyu  karanliginin  varligi   hüküm sürmektedir.  Yüzünde taze rüzgarin serinligini, icinde bulundugu tipinin icerisinde artik  köz haline dönüsmüs atesin tipiyi isitan sicakligini hisseder . Ateste yanmis olan  ona sifa vermesi vede yolculugunda kutsal ruhlarlarin Onu korumasini saglayacak otlarin huzur veren kokusu doldurmaktadir iceriyi  .O yavasca olup biteni hatirlamaya calistikca  basinin agirlastigini ve rüya ile gercek arasindaki  cizgide  gidip  gelmekte  iyi  ve  kötü  ruhlarin tipisinin icinde dans etmekte olduklarini hissedebilmektedir yalnizca.Cok agirdir ve  hersey cok  karmasiktir .Yavasca  gözleri daha net hissetmeye baslar .Köz haline gelmis ve sanki yillardir hic durmadan yanmis ama artik onu kabustan kurtardigini müjdelercesine sönmeye yüz tutmus atesi. Havada ki koku Ona daha tanidik gelmeye baslamistir topraklarinin bitkilerinin kokulari.Los isikta ileride durmakta  olan  oku, yayi, savas basligi , baltasi ve yanmaya hazir duran baris cubugunu simdi daha net görebilmektedir . Yavasca yerinden dogrulur ve cömelir vaziyette  basini once topraga dogru eger elleriyle  sanki yüzyillardir uyudugu yatagi, Anasi topragi oksar ondaki atmakta olan kalp atislarini hisseder. Basini yavasca havaya kaldirir ellerini iki yana acar ve sükreder yeniden uyandigina ve sükreder onu nefessiz soluksuz birakmayan havaya.Yavasca bedenine dokunur  vicudunun her hücresinin  ayri ayri hisseder yasadigini tekrar hayata dönüsünü kutlarcasina .
        Birden bir ses yankilanir tipide gök gürültüsü seklinde "Anlat ogul anlat rüyalarini yasam ve ölüm dansini .Sen gelecegin habercisisin anlat  halkinin gelecegini  kendine anlat sen anlattikca halkin duyacak,anlayacak ve aydinlanacak"

       Simdi bütün günler geceler aylar hatta yillarca sürmüs rüyasini hatirlar ;
       Cok uzaklara gitmistir  bir beyaz ve kutsal yalniz bir kartal olarak ucmustur.
       Çadirindan ciktiginda birden vicudunda bir ürperti hissetmis  yavasca degisime ugradigini farkedince ürperip korkmus ama kutsal kartal gelip önüne konup onunla  konusmaya baslayinca korkulari yerini heyecan ve meraka birakmistir. "Sen secilmis özel bir saman ve savascisin gidip  herseyi görecek yasayacak  hissedecek  ögrenecek  ve geri geleceksin . Ozaman sikintilardan ve hastaliklardan kurtulacak ve halkinida bunlardan kurtaracak Bir saman büyücü, reis ve savasci olacaksin ,onlara   gelecekte hayatlarini dogru güzel yasamalari icin öncü olcaksin ve bu secilmis halka bu yüksek ulasilamaz daglarin doruklarinda hicbir hayvanin dahi cesaret edip giremedigi bu gizli vadide sonsuza dek gercek ve öz  mutlu hayatlari sürdürmelerinde  öncülük edeceksin ,bunu basarabilirsen bu halk yok olmadan sonsuza dek bu vadide yasayacak .Hersey sana bagli,simdi git .Gittigin yerlerde binbir farkli olayla karsilasacaksin bunlarin herbiri bir savas olacak  aslinda senin icin ,iyi ve ya kötü bunlari ayirdina cokiyi varmali herseyi iyi degerlenirmeli ve dogrulari bulup cikarmali , kötülükleri ve tehlikeleri ayirt etmeyi ve hissetmeyi ögrenmelisin.Unutma halkin bu yolculugun yillarca bile sürse seni bekleyecek.Seni Kutsal Beyaz Yalniz Kartal'i "
 
                Büyük Beyaz bir kartala dönüsmüs olan bedenindeki essiz gücü hissederken rüzgarin onu cagirdigini duyar,yolculugunda  Kutsal kartal da Onun koruyucu su olacaktir, yavasca kanatlarini acip cirpar ve ani bir hareketle ayaklArinin altindan dünyanin kayip gittigini hisseder. Ürperti tüylerle kapli kartal bedenini kaplar, altinda topraklarin nehirlerin akip gittigini hissetmektedir.  Gözlerininde  ufuk noktasina kadar herseyi en ince ayrintisina kadar görebilem gücünü hisseder.Batiya dogru ucar ucar ucar .Önce  büyük suyu asar  karaya vardiginda  karadan yükselen koku artik degismistir onun evini kokusundan farklidir  ucar ucar geceler aylar yillar boyu . 
                             

     Geçtigi yerlerde büyük tas  binalardan kurulmus  yüzlerce kamp büyüklüklerinde sehirler  görür. Insanlar vardir renkleri konusmalari farkli. Yoculugu ruhani bir yolculuktur  zaman degismis gelecege dogru kanat cirpmaktadir.Savaslari  , yerde yanan büyük  atesleri , ölü yatan bedenleri görür.  Bu garip insanlar cildirmis  gibidir, herkes herkesi öldürmekte,  yerlerinde durmamakta onlari yaradani yok etmek icin amansiz bir  savas halindedirler, hem kendileriyle hemde birbirleriyle .Büyük patlamayi görürü kartal gözlerinden akan gözyaslari  ölü bendenlerin üzerindeki yaniklari söndürmeye yetmez.Yükselen mantar seklindeki dumanin etrafinda dönerken haykirislari  kücük ve saf bedenlerde  bir  aci feryat olarak cinlar,  bunu yapan insanlarin kulaklarinda.Intikam alma  istegi  duyar ,savas baltasi ve okunu yayini alip  bunun hesabini sormayi gecir aklindan ama hemen sonra kartalin ona söyledikleri aklina gelir  ,Savasi kazanmali yasanalari yasamali görmeli ama hic birzaman kontrolü kaybetmemelidir.Halkini yokedecek bu insanlari tanimali neler düsündüklerini hissetmeli ögrenmeli onlar gibi görünüp hep farkli kalarak  olgunlasmali ruhani yolculugunu tamamlayip halkina geri dönüp onlarla sonsuz ve erdemli yolculuguna baslamalidir.

    Bir ömür hatta bircok ömür kadar sürmüs yolculugunda hep  kötü seyler gözlemlemis aci ve savas görmüs ve yorgun düsmüstür artik  Durup biryerlere inmeli ve  bu kötü hayatin icine girip onu buraya cekeni bulmali, kötülüklerin icindeki güzellikleri kesfetmeli, olgunluga erismeli, yolculugunu bir diger asamasina baslamalidir.  Yavasca alcalir, alcalir yorgun kanatlari onu bir kücük su parcasinin üzinde karaya kücük bir yoll bagli yemyesil ormalari olan serin dereleri akan denizinde taze baliklarin yasadigi havasi ve insanlari temiz görünen bir tepenin yamacindaki büyük ve görkemli bir granit tepesinin üzerine kondurur.Yavasca yolculugunu düsünür, yasamini, önünde olan ona  verilecek  yeni yeniden baslayacak temiz ve taze yasamini.  Kendini buraya ceken birsey vardir,  o sirada  birden gökyüzü kararir hetaraf kararir vicudunun degisimini hissetmeye baslar ve kücülü kücülür   .O tepenin asagilarindaki o kücük köyde kücük bir evde bir yatakta yatmakta olan o sef temiz ve anamizin dünyaya bahsettigi O yasam olarak kendisinin degistigini hisseder  .

    Evet O simdi  temiz saf bir bebektir ve secilen bu yeni ailesi ile yenibir yasama kucak acmaktadir , henüz bir cocuktur ama   farklidir , birtaraftan doganin cocugu birtaraftan ürkek cekingen duygusal ve hassasdir. Yeni ailesiyle  hem asi, hem uyumlu bir hayat sürer  ve bu gelisimde dogrulari hep icinde hiseder. Hayvanlarin sicakligini köy yasamini  insan sevgisini  yüreginde hissederken  kitap denilen icinde yazilarin oldugu  kagitlari,  televizyon denilen  resimli kutuyu, insanlarin  birbirlerini  yoketmek  (ama heranlamda) icin ugraslarini  ,elektrigi ve  okulu  ögrenir .Herbirini yasar  bir gencin gelisimini tamamlar  bir farkla  hep  okur  ögrenir ve arastirma istegi  onu kamcilar  ,en ilgincide tv den halkina benzetilmeye calisilmis  insanlarin beyazlarla yapilan savasta vahsi  ilkel  katil olrak gösterildigi  sinema filimleri ilgisini ceker .Onlari gördügünde beyninde bir simsek cakar demekki halki  bu duruma gelecek bu savasan ,kendini yaratani bile  farketmeyip yoketmeye calisan insanlik onun topraklarinada gidecek onlari yokedecektir.  Simdi  yavasca görevini ve manasini dahada iyi kavramaya baslar yillar yillari kovalar  köyde baslayan hayat sehirlere okullara bircok farkli bircok degisik insana uzanir  . O hep  farkli kalir herkesin tutkuyla baglioldugu  para denilen kagitlara ve onu elde etmekicin birbirlerini kolayca satabildikleri , yasamlarini degistirebildikleri hayati sevemez  ama hayattan  kacmaz icine girer ta  derinlerine  dostlarini dost olanlardan secer . Yüreginde ekili iyilik tohumlarini sacar cevresine ,dogasindan gelen sertligi ,ile bir harman olusturup sunar kendini insanlara sevgisini dostlugunu arkadasligini herseyini . Bunu görenler alir  onlari ve bu mutluluk cicekleri onu hayatta tutar.  Hep duvarlar cikar önüne teslim olmaz  bedenini esir alir modern yasam veya  düzen, ama O hep  icinde vazgecilmez olan  özgürlük atesini yanik ve sicak tutar.  Bu  köhne yokedici insanligin gelecekteki sonu olacak hayata teslim olmamak icin kendini onlardan uzak doganin ortasinda kendi kendine yani yalniz kartal olarak atar ve mutlu kilar, sikintilarin kabuslara dönüsecegi kalabaliklardaicinde ona güc veren yalniz kartali bulur ve onu hisseder  ,     Görürki  insanlik denen bu irk (kendilerinden cok farkli olan bu irk) kendi sonuna dogru son hizla  rahatlik konfor  iyi yani  rahat yasam icin hep köleleik üzerine  kurulu bir düzende ilerlemektedir.  Iliskilerin, sevgilerin, sahteligini görür  karsiliksiz sundugu  duygularinin süphe ve korkuyla karsilanmasi Onu dehsete düsürür ama dersini alir .Hersey ama hersey  zavalli irkin gelisim ve  modernlesme dedigi bu sürecte aslinda kendilerini sona,  hizla ölüme  kosan bir bufallonun sirtinda götürmektedir.

     Kutsal toprak ananin bagri desilir yok edilir cigerleri ormanlar  hücreleri hayvanlar yokedilir .Sidetli bir tüketim yemek ve bitirmek üzerine kurulmus  korkunc bir kabustur yasananlar aslinda  .Herkes  tuhaf insanlari yalnizliga iten ve uyutan iletisimaraclari denilen aracalar(radyo,sinema,tv,bilgisayar) ile uyutulmakta onlara kendileri adina karar verip hayat  sunan sahte tanrilarin emirleriyle yasamaktadirlar.Uyku  korkunc ve de  vazgecilemezdir.Insanlik uyumakta ve rabot denilen makineler gibi yasamakta verilen emirleri harfiyen düsünmeden yerine getirmektedir .Bu korkunc durum Kartali rüyasindan uyandir sanki bir an kacip gitmeyi halkini uyarmayi ve yasadiklarini anlatmayi ister.

    Ama görevi bitmemistir  birseyler yapmalidir yasadigi hayat onu tehlikeler le burun buruna getirmis buna ragmen ic dünyasindaki mutlulugu kaybetmemistir  simdi kendisi gibi olanlari aramalidir .

    Yollara cikar  ruhani yolculuklar  yapar  hüznü sevgiyi  ve  dostlugu dogayi  ve dünya üzerindeki  sevgilerden en az birinide olsa barindiran insanlari arar.  Tuhaf gelsede yasadiklari ve gözlemledikleri;  O kendi verdiklerinin karsiligini ;  durgun bir suya egilip baktiginda ona kendi yansimasini yapan su gibi bir dünyada bulur bir ayna misali ,Suda ki yansima gibi döner  ona  verdikleri  cok azda olsa kendisi gibi olan  yada onu hissedebilen dostlar  yani yorgun dünyanin yilmamis savascilari ile tanisir .
  B u tecrübe Ona umudu sevgiyi ve gelecegi ve toprak ananin gücünü tekrar hatirlatir. .Kendine olan- halkina sonsuz yasami sunacak - yolculugunu tamamlayabilebilmek inanci  kesinlestirir.Kartal insan bedeniyle uyudugu bir gecede  sikintili  rüya görür bu nadiren görebildigi hatta cok uzun zamandir görmedigi bir rüyadir .

   Büyük kutsal kartal onu cagirmaktadir  hem yasamina devam etmeli hemde artik bu bedenden ruhunu siyirip, onu zaten üzerine giysi olmus yalniz kartal bedeni ve özgür ruhuyla  bu yasamda  bir gökkusagi savascisi olarak birakmali  ve  uzun zamandir tipisinde uyuyan bedenine dönmeli, halkina gördüklerini anlatmali ve onlari alip kutsal vadiye götürmeli ve sonsuz ve huzurdolu yasamlarina kavusturmasi gerektigini söyler.Ter icinde uyanir vicudunda ürperti kulaklarinda cigliklari hisseder birden gözleri kararir  kendini yavasca acilan masmavi bir gökyüzü ve piritili bir günesin altinda, bir granit kayasinin üzerinde  dinlenmis zinde dinc  ve genc  bembeyaz bir kartal olarak bulur.  Batida bulutlar onu cagirmaktadir ,aklinda yasadiklarinin  temiz ve net hikayesi ve  derin hüzün ile  havalanir  ucar  günlerce gecelerce...

    Cadirin ici yavasca tanvaktini delip gecen günesin tepelerin ardinda beliren renk cümbüsüyle aydinlanmaktadir, atesin közleri  yavasca tükenmektedir .Yorgun bedeninde tuhaf bir dinclik hisseder karsida duran baris cubugunu alir ve geride biraktigi essiz tecrübesinde tanidigi tüm iyi dostlarinin siluetleri dolar bir anda cadirinin icindeki atesin etrafina. Sanki bir baris konsulü gibi yavasca  cubugu yakar derin bir nefes alir ve bunu karsisinda olan herbir dostu savasci icin kendisi onlar adina  tekrarlar ..

     Ates sönmüstür  yavasca yerinden dogrulur,  kiyafetlerini kusanir , cubugunu torbasina özenle yerlestir, okunu, yayini ve beyaz kartal tüyleriyle kapli mizragini alir .Disariya ciktiginda yarim ay seklinde kurulmus kamp cadirlarindaki halkinin cocuk kadin ihtiyar ve savascilarin uyanmis disarida onu coskuyla bekledigini görürür.

     Büyük yolculuga hazir  beyaz aygirin ortaligi yirtarcasina kisnememsiyle sessizlik bozulur , yavasca atina biner. Mizragini kaldirir ve kuzeydeki erisilmez karlarla kapli  daglara dogru uzatir ve o anda tüm halki cok sidettli kulaklari sagir eden bir sesle haykir  heyyyy yaaaaaa..heyyyyyy...

    Yasamin kaynagina yolculuk baslar .Basini  yukariya kaldirdiginda ondan baska kimsenin farkedemedigi kadar yüksekte  bir  sey ucmaktadir  BÜYÜK BEYAZ  YALNIZ BIR KARTAL.

    Yüregi sevgiyle gülümser.
                                
             Bu Hikaye Mayamaya isimli dosta ithaf edilmistir.