lütfen lüzumlu kopçaları lalettayin kaçamaklara alet etme! lirik bir başlangıcı leprosinin izlemesi kaçınılmaz değil ki. lülelerin gülüyor, limanlarında gemiler bağlı – benimle işleyeceğin kasnaklara gerili ipekliler, içimizden birbirimize akanları keseler halinde loş köşelerde biriktirmeli, arı halde korumalı, başkaları karışmamalı aşkın doğduğu loğusaya. latan kalmış herşeyi açığa çıkarmaktı başlangıçta görevimiz, gele gele çılgınlığın eşiğine gelmiş, çadır kurduğumuz yeşilliklerde lapa bir karın dökülmesini, izlerimizi gizlemesini beklemişsek, lakin her deneyişimizde de leğimi attırmışsak çeliği çeliğe çengelleyen, çıkılacak ancak bir dağ kalmıştır: hercümerc.