özlemle öpüyorsun özenle örselenmiş önümü, ödeşiyoruz. öksüz bırakma, ölümsüz kıl övüncümüzü, öleceksek ötenaziyle ölürüz. ömür dediğin, özel bir öncü ökümenin ördüğü, ökaliptüs ferahlığında bir nefes kafesi değil mi? bir kuş ötüşü? ötsün öyleyse öfkeli bülbül, özürsüz atmaca, özetlemek imkansız olsun kavuşumu, indirgenemeyen bir özü olsun öpüşmelerimizin. özlemle ölüyorum önüne her defasında, ötelerden ötelere götürdüğünde öykümün öznesini.