ความบังเอิญของชายผู้เกลียดเงาตัวเอง

อยู่ดีๆเขาก็รู้สึกเกลียดเงาตัวเองขึ้นมาอย่างทันทีทันใด  เหตุผลไม่ใช่เพราะเงาชอบทำอะไรล้อเลียนเขา  ที่อยู่ดีๆแล้วรู้สึกเกลียดเงาขึ้นมานั้นอาจเป็นเพราะเขาว่างจัด  การปล่อยให้ชีวิตเปล่ากลวงเกินไปนั้นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คนคิดอะไรผิดแปลกไป  แต่จริงๆนั้นเขาคงรู้สึกเบื่อหน่ายตัวเองและวันเวลามากกว่า  เมื่อไม่สามารถอยู่กับตัวตนได้อย่างปกติสุขเขาจึงเริ่มหาวิธีเบี่ยงเบนความรู้สึกเบื่อตัวเองมาเกลียดเงาแทน  และเมื่อเขาคิดได้ว่าเกลียดเงาตัวเอง  จากวินาทีนั้นเขาจึงเริ่มเกลียดเงาตัวเองอย่างจริงจังที่สุด

เขาเริ่มต้นด้วยการพยายามเอาชนะเงา  ขบคิดหาวิธีที่จะกำจัดมันออกไปจากชีวิตให้ได้  ทั้งๆที่จริงๆแล้วเขาก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้  เขาจบปริญญาตรีวิทยาศาสตร์บัณทิตมาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศไทย  วิทยาศาสตร์สอนให้รู้ว่าวัตถุทึบแสงทุกอย่างย่อมมีเงาเนื่องจากการมองเห็นของมนุษย์เกิดจากแสงที่มากระทบวัตถุ  และส่วนที่ไม่โดนแสงตกกระทบนั้นจะก่อเกิดเงาแผ่ติดบนพื้นผิวต่างๆ  ถึงตอนนี้แม้เขารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก  แต่แรงอาฆาตกับเงากลับแผ่พุ่งเข้ามาอย่างไม่มีเหตุผล  สิ่งที่เขาต้องการคือกำจัดเงาตัวเองออกไปด้วยตัวเองเท่านั้น  หากอยู่ดีๆเงาอันตรธานหายไปโดยบังเอิญเขาคงร้องห่มร้องให้ตลอดชาติ  เพราะสิ่งหนึ่งที่เขาเริ่มคิดว่าเกลียดที่สุดพอๆกับเงาคือความบังเอิญ  อย่างเช่นเวลาดูการแข่งขันฟุตบอลที่บางทีมดีอกดีใจตีลังกากลับหลังแล้วไถลตัวไปกับพื้นหญ้าเพราะชนะคู่แข่งไป 1:0  ซึ่งลูกที่ได้แต้มนั้นเพราะผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามลูกกลับคืนให้นายทวารเบาๆ  บังเอิญนายทวารใช้เท้ารับลูกพลาด  ทำให้อีกฝ่ายได้รับชัยชนะด้วยความบังเอิญ  เขาคิดว่าชัยชนะบังเอิญๆแบบนี้  ฝ่ายชนะน่าจะกลับบ้านไปด้วยสมเพชในฝีมือของทีมตัวเองมากกว่า  แล้ววิธีการแรกที่เขาจะกำจัดเงาตัวเองให้หายไปอย่างไม่บังเอิญคือ  ‘ฆ่ามัน’

กลางลานซีเมนต์ระอุแดดร้อนวันหนึ่งผู้คนต่างพากันหยุดมุงดูชายหนุ่มพยายามทำร้ายร่างเงาด้วยมือและตีน  ถีบๆชกๆ  กัด  ทุบ  จิกทึ้งด้วยเล็บมือยาวๆจนซอกเล็บแตกเลือดเยิ้มข้น  ทั้งมือทั้งตีนถลอกเลือดซึม  มุมปากมีคราบเลือดหมาดติดอยู่  เลือดหยาดเลอะพื้นซีเมนต์ตรงที่ร่างเงาทอดทับ  เขารู้สึกดีใจที่เห็นเงาเลือดไหล  ‘มึงตายแน่ๆ’คำนี้ก้องอยู่ในความเกลียดชังที่เขามีต่อเงา  รอยยิ้มฉายขึ้นที่มุมปาก  ยิ้มให้กับความสำเร็จในการกำจัดเงาให้สิ้นซาก  แต่ทันทีที่เขาเคลื่อนย้ายตัวเองออกจากตรงนั้น  เลือดกลับไหลออกจากพื้นซีเมนต์แทน  ส่วนเงาไร้รอยเลือดเปรอะ  เขารู้สึกฉุนเฉียว  เดินฝ่าฝูงคนที่มุ่งดู  เดินจำอ้าวไปตามซอยเล็กๆอย่างไม่สนใจใคร  ทั้งที่ในขณะนี้เขายังรู้อยู่ว่าการกำจัดเงามันไม่มีทางเป็นไปได้ก็ตามแต่อารมณ์โกรธเกลียดยิ่งโหมแรงเหมือนแกล้งล้อเล่นกับความเป็นจริงที่เห็นอยู่

เขากลับมาถึงห้องพักที่อยู่ลึกเข้าไปในซอยเปลี่ยวในตอนหนึ่งทุ่มเศษ  เปิดประตูเข้าไปโดยไม่สนใจกระดาษโน้ตสองสามแผ่นที่ติดอยู่บานประตู  เขาหับประตูสนิท  ปิดหน้าต่างสามบานลงกลอนแน่น  เปิดเพลงจังหวะหนักหน่วงกลบเสียงภายนอกที่ไม่ต้องการ  เงายังเคลื่อนไหวหมุนเปลี่ยนมุมองศาไปพร้อมกับเขา  มีดคมในมือฟันฉับๆลงบนร่างเงาที่ฉาบบนพื้นไม้ปาร์เก้ราคาถูกแล้วปล่อยให้มีดปักคาอยู่อย่างนั้น  เขาเดินไปที่สวิตช์ไฟรู้อยู่แก่ใจว่ามันยังไม่ถูกกำจัดไปด้วยคมมีด  ขณะที่เขาเอื้อมมือไปปิดไฟห้องเงาเคลื่อนย้ายความดำมืดของตัวเองไปทาบบนพัดลมตั้งพื้น  หลังจากหลอดฟลูออเรสเซนส์ 100วัตส์ ดับแสงลง  ห้องทั้งห้องเต็มไปด้วยสีดำกับแสงที่ลอดผ่านบานหน้าต่างที่ไม่สนิท  เขารู้ว่าอากาศดำว่างเปล่าที่เห็นในห้องขณะนี้คือเงาของหลายสิ่งรวมกันเป็นแผ่นเงาขนาดใหญ่  แต่มันก็กลืนเงาของเขาให้หายไปได้  แม้จะเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่งของค่ำคืนก็ยังดีกว่ามันโยกย้ายหยอกล้อให้เขาเกิดความเกลียดมาค่อยป่วนความสุขของชีวิต  เขาล้มตัวลงนอนบนเตียงมองสัมผัสความมืดในห้องช้าๆ  ระบายความสุขเล็กน้อยที่กำจัดเงาตัวเองให้หายไปได้ชั่วขณะ  และรู้สึกเป็นกังวลกับแสงแรกของวันพรุ่งนี้ที่ทำให้เขาตื่นขึ้นมา  เพราะหากการตื่นขึ้นในวันพรุ่งนี้แล้วเงาได้หายไปอย่างป็นปริศนาแล้ว  นั่นคือการหายไปอย่างบังเอิญของมัน  และนั่นจะทำให้เขารู้สึกราวกับสูญเสียความตั้งใจที่ยิ่งใหญ่ไป  เขาฝันถึงยามเช้าและร่างเงาที่มาปรากฏให้ต่อกรกันอีกอย่างตัวต่อตัว

ในบ่ายวันหนึ่งที่อากาศสดใส  ชายผู้เกลียดเงาตัวเองได้ตายลงแล้ว  เป็นการตายอย่างไม่ตั้งใจ  เป็นการตายโดยบังเอิญ  เฮือกสุดท้ายของการสูดกลิ่นชีวิตเขาคิดเพียงว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาตั้งแต่เกิดไม่มีความหมายใดๆแล้ว  เพราะความบังเอิญฆาตกรรมเขา  หรือจะเรียกว่าเขาเสียชีวิตให้กับความบังเอิญก็คงจะจริงอยู่  วันที่เขาตายโดยบังเอิญนั้น  เขากำลังใช้เชือกผูกเงาตัวเองไว้กับเสาไฟฟ้า  นั่นเป็นอีกวิธีหนึ่งซึ่งเขาคิดได้  ก่อนที่เขาจะเห็นผล  ลูกปืนขนาด 0.38 มม.พุ่งฝ่ามวลอากาศเจาะผ่านแผ่นหลังด้านขวาตัดขั้วปอดทะลุชายโครงอกขวาออกมาก่อนกระสุนจะหมดแรงถีบตกลงแนบนิ่งบนพื้น  -หนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวว่า  ‘ฆาตกรรรมเสี่ยเขียงหมู  มือปืนซุ้มเมืองชลฯพลาดเป้า  โดนลูกหลงดับอนาถหนึ่ง  เสี่ยรี่แจ้งความ’ 

ก่อนบ่ายวันที่เขาจะตายโดยบังเอิญ  หรือก่อนบ่ายวันที่เขาจะใช้เชือกผูกเงาไว้กับเสาไฟฟ้านั้น  หลายวิธีกำจัดเงาได้ไหลผ่านจากความคิดอันแยบยล  เช่น  ยืนให้เงาทอดลงไปในคลองน้ำปล่อยให้มันจมน้ำตาย  หรือจี้กระแสไฟฟ้าลงบนเงา  หรือแกล้งยืนนิ่งๆอยู่ในบ้านร้างพอเงาเผลอก็รีบกระโจนออกนอกประตูแล้วใส่กุญแจขังมันไว้ถ้ามันออกมาจากห้องไม่ทัน  หรือใช้สีทึบๆทาทับมัน  หรือหลอกเงาว่าให้ยืนรออยู่นี่ก่อน  จะไปซื้อน้ำเดี๋ยวกลับมา  แล้วก็หนีหายไปเลย  -แต่ทุกๆวิธีที่ใช้กำจัดมันกลับไร้ผลลัพที่น่าพอใจ  แม้แต่วิธีที่เขาใช้กำจัดเงาก่อนบ่ายวันที่จะตายโดยบังเอิญเขาก็คงรู้อยู่แก่ใจว่ามันคงไม่ประสพผลสำเร็จเช่นกัน  และเขาก็รู้อยู่แก่ใจอีกว่าไม่ปราฏิหารย์ก็ความบังเอิญเท่านั้นที่จะทำให้มันหายไปจากตัวเขา  และเขาก็รู้อยู่แก่ใจอีกว่าเขาไม่มีวันปล่อยโอกาศให้ความบังเอิญมาแย่งความแค้นส่วนตัวระหว่างเขากับเงาหรอก

ตอนเย็นของวันหนึ่งศพของชายผู้ที่เกลียดเงาตัวเองได้รับการฌาปณกิจแล้วโดยญาติจากต่างจังหวัด  หลังจากเย็นวันนั้นก็ไม่มีใครเคยเห็นเงาของเขาอีกเลย  หรือในความเป็นจริงแล้วบนโลกใบนี้ไม่มีเงาเขาอีกเลยหลังจากเย็นวันนั้น  โชคดีที่เขาตายก่อนที่จะพบว่าเงาของเขาได้หายขาดไปจากตัวเขาแล้ว  และเป็นการหายโดยบังเอิญ  โดยที่ไม่มีใครมาทำให้มันหายไปเลย

โชคดีที่เขาตายโดยบังเอิญ

โชคดีที่มือปืนยิงคนตายโดยบังเอิญ

 

เพราะนั่นจะทำให้เขาไม่เห็นความบังเอิญที่เขาเกลียด

 

โชคดีที่เขาไม่รู้ว่าเงาได้หายไปแล้วเพราะความบังเอิญ

 

โชคร้ายที่เขาไม่มีโอกาศรู้ว่าเงาได้หายไปจากตัวเขาแล้ว