De Directeur van het Amsterdams museum Rudi Fuchs reageerde geschokt toen een 44-jarige Amsterdammer het Kunstwerk "Cathedra" van de Amerikaanse Kunstenaar Newman beschadigde. Eerder beschadigde deze ook al "Who's affraid van een hoop kleuren" van Dezelfde Artiest.
Fuchs, het zwijnenjong dat ervan verdacht wordt twee Rembrandts in zijn toilet te hebben om - als echte full-time kunstliefhebber - poëtische en muzikale inspiratie in zijn darmen op te wekken ( waarvan er helaas geen opnames zijn.), verklaarde de kunstvandaal te zullen vervolgen. In naam van het Futurisme roep ik op om de zogenaamde "kunstvandaal", een heroïsch genie, te ondersteunen voor zijn poging om een kunstwerk te verbeteren dat lag te fossileren in dat museum waarvan men na een bezoek slechts stoflongen aan overhoudt. ( Musea, deze kunstmausolea vol passeïstische pretentie ) Kunst behoort niet toe aan een enkel iemand of instelling maar is het collectief bezit van alle creatieve genieën die het volste recht hebben om een werk te verbeteren of te vernietigen. Eer aan de held die zijn aangeboren recht uitoefende.

E.L. Krasnayin

©unst
Commentaar bij de tekst

Krasnayin schrijft aan het eind van de tekst dat kunst niet iets individueels is dat voorbehouden is aan één bepaald individu, maar iets collectiefs, publiek eigendom van iedereen die ermee kan omgaan en onderhevig aan latere veranderingen. Hij doet dit in de volgende bewoordingen:
Kunst behoort niet toe aan een enkel iemand of instelling maar is het collectief bezit van alle creatieve genieën die het volste recht hebben om een werk te verbeteren of te vernietigen.
Deze uitlating lijkt sterke overeenkomsten te hebben met wat Matthew Fox beweert in het boek 'Wetenschap & spiritualiteit', waarin hij met co-auteur Sheldrake een dialoog voert over het verband tussen Christelijke spiritualiteit en het moderne wereldbeeld. Hij pleit onder andere voor een hervorming van het Christendom, dat heden ten dage verworden is tot weinig meer dan een hoop archaïstische rituelen zonder inhoud.
Het volgende fragment uit dat boek bevat Krasnayins idee van copyrightloze kunst.
Wij beschikken over het lichaam en de ziel, maar niet over de geest. Wij zijn ons lichaam en onze ziel, maar de geest is niet van ons: hij blaast waarheen hij wil (Johannes 3:8). We hebben geen macht over de geest. De geest is van iedereen en van niemand. Niemand bezit de geest. Hij is geen particulier eigendom. De Kerk bezit hem niet en de religie bezit hem niet, geen enkele religie. Hij is groter dan de ziel. Voor de geest moet je ontvankelijk zijn, je hart openstellen, loslaten.
Men hoeft gewoon het woord '(Heilige) geest' maar te vervangen door 'kunst' of 'creativiteit' of een ander woord van dergelijke strekking en andere verwijzingen naar de religieuze oorsprong te verwijderen om een tekst te verkrijgen die in Krasnayins manifesten zou kunnen figureren.
Wij beschikken over het lichaam en de ziel, maar niet over de kunst. Wij zijn ons lichaam en onze ziel, maar de kunst is niet van ons: hij blaast waarheen hij wil. We hebben geen macht over de kunst. De kunst is van iedereen en van niemand. Niemand bezit de kunst. Zij is geen particulier eigendom. De Kerk bezit haar niet en de religie bezit haar niet, geen enkele religie. Zij is groter dan de ziel. Voor de kunst moet je ontvankelijk zijn, je hart openstellen, loslaten.
(Zoek de 7 verschillen met het eerste fragment)
De heer (sic) Krasnayin wenst de kathedralen en kerken te bewerken met zijn sloophamer en het Christendom en andere godsdiensten uit te roeien, maar in zijn blinde enthousiasme beseft hij niet dat ook in godsdienst interessante dingen schuilgaan. De reden voor zijn sterke afkeer van religie is het statische karakter ervan, de neiging de ontwikkeling tegen te werken en te berusten op 'Eeuwige Waarheden' en dogma's.
Oorspronkelijk hadden deze godsdiensten echter wel degelijk een inhoud, maar die is grotendeels verloren gegaan door slijtage en het verkeerd interpreteren van de handleiding - de Bijbel, Koran, of de Veda's - waardoor het geheel verworden is tot een saai boeltje dat weinig te bieden heeft. Fox (Niet te verwarren met Vulpecula, die geen Dominicaans mysticus is, maar een atheïstische Zen-Boeddhist.) tracht het Christendom terug te brengen tot wat het was, en de huidige rituelen te vervangen door een vorm van godsdienst die wèl zin heeft. Het oorspronkelijke belijden van de godsdienst had meer te maken met het kunstgevoel, en niet zozeer met het gedachtenloos opzeggen van Bijbelverzen.
Het vereren van Heiligen is ook iets dat geen doel op zich mag zijn. De enige reden om aandacht te besteden aan wat de Heiligen deden of schreven, is als hulpmiddel om zèlf gemakkelijker in contact te treden met de Geest. Net als bij Heiligen mag men kunstenaars niet gaan vereren. Door hun werken en hun gedachtenwereld te bestuderen, kan men inspiratie opdoen, maar hun kunstwerken mogen niet op een voetstuk worden geplaatst en verafgood, kunstwerken zijn geen eeuwig leven beschoren, maar zijn onderhevig aan eeuwige vernieuwing en verbetering.