Editoriaal

Het zal u waarschijnlijk niet opgevallen zijn, maar op de cover prijkt reeds glorieus "derde jaargang". Inderdaad, het Eindpunt heeft nu al twee jaar achter de rug zodat het mij een geschikt moment lijkt om eens terug te kijken op wat wij nu zoal hebben uitgespookt, al dan niet op artistiek vlak.

We komen dan ook van ver. Reeds in de herfst van '97 lukte het mij om Vulpecula Mordax te strikken voor het oprichten van een tijdschrift, tegelijkertijd de revolutionaire idee lancerend om onze ideeën op te schrijven in plaats van ze doelloos te declameren tegen een horde derdejaarsscholieren op de speelplaats. Wat betreft het laatste: deze idee verspreidde zich al snel en spoedig werden alle kunstenaars binnen onze invloedssfeer gewonnen voor de ontegensprekelijke voordelen van het schrift. Het tijdschrift bleek helaas een minder glorieuze toekomst tegemoet gaand: Wegens een gebrek aan medewerkers en financiële middelen kwamen we niet verder dan een druk van tien exemplaren die we achterlieten in de schoolmediatheek.

Maar gelukkig bleek Vulpecula Mordax niet met één vossenval te vangen: Niet enkel vond hij geheel alleen het Internet uit (in feit niets meer dan een virtuele wereld die gegenereerd wordt door een apparaat dat - en ik blijf erop hameren- niets meer is dan een telefoon vastgemaakt aan een wafelijzer), bovendien kon hij een gratis website versieren (met of all things dan nog wel kunst!) en dus kon het Eindpunt nog een tijdje aan de beademingsmachine worden gelaten.

Tot totaal onverwacht bleek dat er vraag was naar afgedrukte exemplaren. En dus trokken wij ronselend met gesel en tijdschrift door Brussel op zoek naar de ongelukkige loteling die een nummer zou aangesmeerd worden. De rest van het verhaal kent u wel.
Maar tot zover de technische kant. Wat hebben wij tot nu toe al betekend voor de artistieke wereld? (schouderophalen) Dat is meer de vraag die we moeten stellen.

Ik zou het antwoord beter aan u overlaten (ook al omwille van plaatsgebrek) maar ik denk dat we toch al kunnen stellen dat we gezorgd hebben dat Brussel en omstreken (Peutie? Groot-Ternat? De Nederlanden?) beschikken over een goedkoop tijdschrift dat zich richt op vernieuwende, experimentele en a-commerciële kunst, wat niet echt een sinecure is in deze tijden van artistiek elitarisme en cultuurcommercialisatie. En juist daarom hebben wij uw hulp nodig, om in te kunnen gaan tegen de poenpoëten en dollardadaïsten. Contacteer ons dus indien u op één of andere wijze wilt meehelpen (verspreiden van het Eindpunt, inzenden van teksten, kunstwerken, suggesties of wat dan ook). Bovendien zijn wij (en dan bedoel ik de Argonauten) ook aan het denken aan activiteiten die we zouden kunnen organiseren al zal dit wegens de matig gespijsde kas waarschijnlijk niet meer voor dit jaar zijn.

En daarmee komen we bij het laatste punt. Het zal u waarschijnlijk wel opgevallen zijn dat het Logisch Eindpunt nu 40 BEF kost. De verklaring hiervoor is simpelweg dat de postzegel alleen ons al 32 BEF kost en dat we nu al enkele maanden met verlies werken … en zo avant-gardistisch en bohemisch willen we nu ook weer niet zijn.
Vergeef ons! (en veel leesgenot!

Enrico Luce Krasnayin