Editoriaal
Tijdens het samenstellen
van dit nummer van het Logische Eindpunt
is het blijkbaar geëvolueerd tot een soort thema-nummer
rond de
digitale kunst van ²Ware, de site die ik samen met JoNaS
heb opgestart.
Zoals Krasnayin in het vorige nummer reeds terecht
opmerkte, ben ik in
die ²Ware-context niet gekend als Vulpecula Mordax, maar
als Thomas.
Wat is nu alle heisa rond die site ? Wel, de eenvoudigste
manier om dit te
weten te komen is natuurlijk door de site zelf te
bezoeken. Eén blik zegt
immers meer dan duizend woorden, en duurt bovendien
minder lang. Maar
om een lang verhaal kort te gaan: het betreft een site
met - behalve de
onmisbare neologismenlijst en de collectie fotontorpedo's
- een kunstgalerij
gevuld met digitale kunst. Een selectie van deze met de
computer
gegenereerde werken wordt in dit nummer gepubliceerd. Ter
illustratie van
de 'digitale avant-garde' heb ik een eigen interpretatie
van "Portret van
Krasnayin" in dit nummer opgenomen. Aangezien dit
werk niet afkomstig
is uit ²Ware, maar speciaal voor Het
Logisch Eindpunt aangemaakt werd,
is dit werk niet ondertekend met Thomas, maar met
Vulpecula Mordax
(jaja
de schizofrenie begint al door te dringen in de redactie,
dat belooft...)
Frauke De
Cooman, de artieste die de originele "Portret van
Krasnayin"
maakte, heeft een nieuw werk voor ons klaargestoomd (of geschilderd of
gegraveerd of hoe ze het ook gemaakt heeft) dat eveneens op onze
site kan
bewonderd worden. Rep u daarheen is de boodschap !
Natuurlijk is
er ook een voorraad theoretisch geleuter. Zo treft u in
dit
nummer een polemiekje aan over het overlijdensbericht van
de literatuur,
dat Krasnayin in het vorige nummer publiceerde. Ikzelf,
JoNaS en
Krasnayin leveren hierin een bittere strijd op leven en
dood van
de literatuur.
Ook voor de poëten
onder ons is er goed nieuws: vanuit zijn graf durft
V.
Majakofski het
aan in ons tijdschrift te publiceren, weliswaar met
enige hulp van collega Krasnayin, die ondanks zijn
gevorderde leeftijd
toch nog in staat blijkt het werk "Oorlog en Heelal"
op te snorren uit
de kelders van de historiek. Meer zelfs: deze krasse knar
(Krasnayin)
durft het zelfs aan zelf
een gedicht te schrijven !
Tot slot mogen
wij u ook Krasnayins unieke sfeerverslag van de
tentoonstelling "Umwelt, Umfelt" niet onthouden.
P.S.: Bij het
ter perse gaan van dit nummer heb ik enkele fouten
aangetroffen. Geheel in de sfeer van het nieuwe millenium
met
bijbehorende -bug zullen deze storingen tot nader order
NIET
verwijderd worden. Wij danken u voor uw onbegrip.
|