Editoriaal

Slecht nieuws voor onze lezers! Het Logisch Eindpunt heeft de 2000-hysterie overleefd zodat u weer een fonkelnieuwe aflevering naar uw gezicht gekatapulteerd krijgt (blame it on the paperboy). In dit nummer kunt u de resultaten lezen van onze milleniumenquête: 1000 jaar cultuur samengevat voor u en enkel voor u. Maar we blijven proberen ons lezersbestand op te krikken. E.L. Krasnayin heeft zijn joint eventjes neergelegd om een artikel te schrijven over soft-drugs terwijl JoNaS en Vulpecula Mordax hun roes gebruikt hebben om enkele gedichten en een fotontorpedo te lanceren. Natuurlijk is Vladimir Majakofski, onze dode dichter, ook weer van de partij met het vervolg van zijn eindeloze poëma "Oorlog en Heelal". En tenslotte is de futurist Marinetti ook weer uit den dode herrezen om u zijn mening te vertellen over het toneelwezen.

Maar waar het ons vooral om te doen is, is lachen met moffen. En waar vindt ge er meer dan in Oostenrijk? Het alombekende toeristenland, waar woeste bendes de buitenlanders terroriseren met hun angstaanjagende samenzang en verschrikkelijke vestimentaire smaak. En dan heb ik het nog niet eens over de walsen van Strauss, ook zo'n mof, en beter bekend als de Bart Kaëll van de romantiek. Het zal u dan ook niet verbazen dat de kunst aldaar al een tijdje niet meer florisseert, maar misschien kan u, als u dan toch naar daar op vakantie wil gaan, ergens in een Weense gallerij een werk van de befaamde kunstschilder A. Hitler (+1945) op de kop tikken. Had men indertijd meer werken van hem gekocht, het had ons veel last bespaart.

In ieder geval, die hele Oostenrijkse toestand heeft ons geïnspireerd om een nieuwe rubriek te beginnen, nu dat we de enquête onder de grond hebben geborgen, en wel "De lul van de maand", die (en we zijn toch ook een humoristisch blad) iedere twee maanden zal verkozen worden.

Ik ben er helaas van overtuigd dat, zoals altijd, de aandacht rond de hele boel in Oostenrijk weer zal verslappen en de modale burger nieuw amusement zal zoeken, maar Het Logisch Eindpunt zweert nu een duurzame eed: "Wij zullen niet ophouden met lachen met Oostenrijkers".

E. L. Krasnayin

 

1