Editoriaal

De waanzin van het leven in en kapitalistische staat wordt weer eens weggemoffeld onder het deken van de actieve welvaartsstaat, daarom is het nog niet minder waanzinnig.
Vooral de creatieve geest, het genie, heeft het zwaar te verduren wegens niet winstgevend. Vervolmaking van zijn persoon en volledige zelfontplooiing zijn geen termen die in het dagelijks woordgebruik van de succesvolle manager en andere konsoorten "die in het leven zijn geslaagd" voorkomen. Daarom acht ik het nu echt wel de hoogste tijd om iets te doen aan dat kunstenaarsstatuut waar men het al zolang over heeft. Als er een categorie is die door de staat in zijn levensonderhoud moet voorzien woorden, dan zijn het wel de avant-garde kunstenaars.
Waarom? Genialiteit volstaat al als reden. Wat is de wereld zonder ons? Slechts een mechanisme waarin de mens dezelfde plaats heeft als de mestkever. Enkel het genie ziet de wereld in een hogere context. En de kunstenaars van laag allooi dan? Naar de Atoomheer met hen!
Wij hebben u dus weeral kunnen ompraten om ons tijdschrift toch nog te lezen. In dat geval krijgt u uw tweemaandelijkse portie Majakofski voorgeschoteld. Daarvoor kunt u aanzitten op de Hand in Stoel uit de Achtung Art-reeks van Krasnayin (£ 1500). Om uw eetlust wat op te wekken is er een artikel van datzelfde heerschap over de moderne scatologie.
Daarna kunt u het titelloze debuut zien van Nele (inderdaad, daar staat dat rare teken voor!) zowel poëtisch als grafisch. Jonas en Mordax (waarom niet Jonas & Thomas?) hebben twee Cadavres Exquis bijeengemoord (voor £ 13000), waarbij de discosong "Voulez-vous éteindre la lumière" van Krasnayin kan geserveerd worden. Cuvée du Millénaire.
Hebt u nog altijd niet gebraakt, dan suggereren wij u "Better red than dead (in the Colruyt)" van, u raadt het wel (als het met braken te maken heeft is het) Krasnayin. Alle prijzen volgens Sotheby's Erps-Kwerps.

Enrico Luce Krasnayin