De scatologie als economisch mirakel : (1) Het oplossen van het voedselprobleem.

Dat de scatologie zijn nut heeft is een understatement van jewelste. Zoals een pinguïn niet licht te scheiden is van een ijsberg, zo ook is de scatologie verworden tot een onmisbaar gegeven in ons leven. Maar één aspect ervan is tot nog toe onontgonnen gebleven nl. het sociaal-economische. Inderdaad ga ik nu verklaren dat de scatologie in staat is het globale voedseltekort op te lossen en de hongerende continenten soelaas te bieden.
Hierbij denkt u misschien spontaan aan het nuttigen van scatolapiden ¹, een gedachte die mij ook niet vreemd is, maar mijns inziens is dit niet direct de meest aangewezen oplossing. Cultureel gezien kan dit voor enkele problemen zorgen en culinair gezien is dit ook niet direct een hoogvlieger. Daarom stel ik voor deze oplossing te beperken tot een vier-uurtje, zodat ik nu de verwachtingen, die mijn boude woorden bij u hebben opgewekt, kan inlossen.
Zoals bekend kampt het zuidelijk halfrond met een chronisch gebrek aan meststoffen terwijl het in het noordelijke halfrond juist het omgekeerde is. Voor de hand ligt natuurlijk het organiseren van zogenaamde "strontvluchten" die natuurlijk voor beide partijen een oplossing zouden inhouden van hun respectievelijke probleem. Doch hier steekt de financiële draak met toegeknepen neusgaten de kop op. Niet alleen zijn zulke transporten erg duur maar kan het als één van deze "strontvliegen" neerstort nogal messy worden. Het zou dus beter zijn als er lokale maatregelen worden genomen door de plaatselijke bevolking. De noodoplossingen die tot nu toe werden gevonden zijn dan wel bevredigend voor de bevolking op korte termijn, op lange termijn zullen ze evenwel rampzalig zijn. Laten we het voorbeeld nemen van equatoriaal Afrika. Om de grond te bevruchten wordt nu roofbouw gepleegd, waarbij een deel van het woud wordt platgebrand. Het behoeft nauwelijks uitleg wat de gevolgen op lange termijn hiervan zullen zijn. En het is hier dat de scatologie in het spel komt met mijn ontwikkelingsprogramma. Onder de slogan: "Schijt je rijk!" zullen grote vergaarbakken geplaatst worden waar de inwoners hun "duit" (als dat geen woordspeling is!) in het zakje kunnen doen. Op die manier kunnen dagelijks miljoenen kostbare kubieke liters gerecupereerd worden. Aan de kritikasters zeg ik het alvast met de woorden van Vespasianus: "Pecunia non olet".
Het tweede luik van mijn programma houdt samenwerking van onzentwege in. Vrijwilligers, ontwikkelingssamenwerkers en toeristen zullen gevraagd worden de slogan: "Schijt solidair! Schijt Zuid!" te verwezenlijken. Dit surplus van onze "Brigadisten van Scatos" ² zal zeker welkom zijn om eventuele tekorten weg te werken.
Eenvoudig maar doeltreffend. Dit plan geeft aan het zuiden de nodige middelen om:
1° het gebruik van de roofbouw op te geven
2° op een goedkope manier de gronden vruchtbaar te houden
3° het rendement van gronden aanzienlijk op te drijven

Met andere woorden, een onovertrefbaar wonder dat zowel de economie, het milieu als de levensgraad van de mensen aanzienlijk zal bevorderen.

En zeg nu nog maar eens dat scatologie een kinderachtig tijdverdrijf is van anaal gefixeerde jongeren. (wat het natuurlijk ook is.)

Enrico Luce Krasnayin

____________________________________________________
¹ Van het Latijnse "lapes", "steen", dus de versteende variant.
² Ben je geïnteresseerd om brigadist te worden ? Vraag dan de gratis brochure: "Brigadisten van Scatos: een hart van stront".
Verkrijgbaar via een brief of mailtje naar de redactie van het L.E.