Voor een verheemde
Soms ga ik even dood. Ik leg me plat,
lig tijdelijk te verleppen.
Moet iemand iets? Zal iemand koffiezetten?
Zal iemand kunstjes doen voor mijn gezicht?
Moet iemand met beleid een beetje meppen
(zoals toen geschiedde in die dagen
dat voor het eerst gezien hoe een granaat
en toen vergeten hoe een adem gaat
en toen en toen weer ademend geslagen)?
Of nee.
Hepelinica
(naar Joke van Leeuwen)