O Μαθητής (στίχοι Χαράλαμπος Βασιλειάδης)

       Ένα καιρό που με έστελνε η μάνα μου σχολείο
       και ο δάσκαλος μου με έβαζε στο πρώτο το
       θρανείο.
       Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στη τάξη
       οι δάσκαλοι μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει.
       Πάντοτε στο τετράδιο βαθμό έπερνα δέκα και
       αν στη ζωή πήρα μηδέν τα φταίει μια γυναίκα.
       Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στη τάξη
       οι δάσκαλοι μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει.
       Στον έλεγο διαγωγής είχα κοσμιοτάτη όμως οι
      συναναστροφές Γιωργάρα μου, μου βγάλανε το
       μάτι.
       Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στη τάξη
       οι δάσκαλοι μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει.
 
   Αγχολυτικά (στίχοι Νίκος Γεωργούλης, Θοδωρής Βλαχάκης )
 
      Μιλάς για πολέμους αγορά συνειδήσεων φτερά
       στους ανέμους οργασμούς των αισθήσεων λες
       για φθορές κοινωνία μη κλαις είναι κάτι φορές που
       γελάς και τα θες
       ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ , ΚΑΛΑ, ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΣΚΑΤΑ
       ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ, ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ
       ΟΝΕΙΡΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΜΕΝΑ ΚΑΙ  ΙΔΑΝΙΚΑ
       ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ, ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ
       ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΑ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΑ
       Η ζωή σου γεμάτη ευκαιρίες χαμένες πουλας κι
       αγοράζεις ελπίδες χαμένες στο μυαλό σου φωνές
       και συ λες πω δε φταις μα είναι κάτι φορές που
       τρομάζεις και κλαις

   Sarajevo (στίχοι Θοδωρής Βλαχάκης )
 
     Βαδίζω με μάτια κλείστα τα βαστώ σφαλιστά
      και ονειρεύομαι μεν με αγγίζεις μη με ξυπνάς
      την αλήθεια σαν πια δεν τη δέχομαι
      Δεν ανοίγω τα μάτια μου καν διασχίζω τον κόσμο
      και φλέγομαι αν με αγαπάς μη μιλάς άλλα ψέματα
      δεμ τα ανέχομαι
      Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάλι, διάλυσε τη σκόνη
      που σκεπάζει το φως
      Ο θάνατος διακοπές στο Σαράγιεβο πάει, ξύπνησε στις
      ειδήσεις τα βλέπεις και τρως
      Απόψε τα βλέπο διπλά , ήλιοε λάμπει κι ας είναι
      μεσάνυχτα δυο τσιγάρα πολύ δυνατά κι εκτοξεύομαι
      μες το διάστημα
      Μια οθόνη που δείχνεί μηδέν εποχές που δεν γίνονται
      θαύματα.
      ένα στόμα φωνάζει πως δεν θα με πείσεις με χίλια
      τεχνάσματα

  Διαφορετικός (στίχοι Νίκος Γεωργούλης, Ηλίας Ασλάνογλου)

     Γιατί να μαι σαν άστρο σιωπηλός ξαγνισμένος σα
      να μαι νεκρός μήπως είδες σημάδια στον ουρανό
      ώρες-ώρες κοιμάται ο Θεός
      Τι στα λέω και σένα δε φταις στις σκίες σε συναντησα
      και χτες υποθέτω πως νιώθεις και συ φριχτά μες τα
      όνειρα άσυλο θες
      Ναι καλός ή κακός , θέλω να μαι διαφορετικός
      μόνο που δε μου πάει πούμαι τόσο θνητός
      Ναι καλός ή κακός , θέλω να μαι διαφορετικός
      το φιλί μου ζητάς, σαν καθρέφτης θολός

 Τίποτα (στίχοι Γιώργος Σκαρλάτος )

     Η μουσική θέλει τα μέτρα της απ' την αρχή τραγούδι
      παλιό με ηδονή τρίφει τα στήθη της στερνό φιλί ερωτικό
      Ελλήνικο αρχαίο άγαλμα φως και ζωή γιορτή που ποθώ
      στων ενοχών τα απομεινάρια δες πολιτισμόε βυζαντινός
      συρφετός
      Τίποτα δεν μας ενώνει τιποτα...
      Ήλιος, λευκό γαλάζιες θάλασσες γκρίζο μπετόν και
      Rock 'n' Roll νεκρά μωρά σε πλαστικές στόλες ψηφιακές
      ερωτικές επαφές

Ήρωες (στίχοι Νίκος Γεωργούλης)

    Είναι στιγμές που ονειρεύεσαι  ουράνια τόξα πιο πέρα
     απ' το δίλημμα  για χρήμα ή δόξα οι "ΗΡΩΕΣ" μας
     μπαίνουν παντού οι "γενναίοι" λουλούδια κρατούν
     και στο πέρασμά τους όλοι απ' την χαρά τους
     χειροκροτούν ωσανά τραγουδούν
     Οι ήρωες μας μαζί πολεμούν μ'οποιον μόνοι μαζί
     τους βρεθούν ναι το λεέι η καρδιά τους όλοι απο
     συνήθεια ζουν και μας οδηγούν
     Είναι φορές που αγριεύεσαι στην απάθεια του κόσμου
     δεκάρα μη δίνεις πια το γέλιο σου δως' μου
     Παραμύθια στον κόσμο θα πουν κι αν το έδαφος
     πρόσφορο βρουν νέες μαριονέτες με φωνή σωτήρα
     θα εμφανιστούν και θα δοξαστούν
     Οι φωνές μας αν ενωθούν και στα ουράνια αν υψωθούν
     κάλπικοι "ΗΡΩΕΣ" το δρόμο δεν θα βρουν δε θα δοξαστούν

  Πες ότι θες (στίχοι Θοδωρής Βλαχάκης, Ηλίας Ασλάνογλου, Νίκος Γεωργούλης)
 
    Χειμώνας γκρίζος παλτά και γάντια κόκκινες μύτες
    μαύρες εποχές
    Στο χιόνι αφήνεις λάσπη και σημάδια τα μάταα σου
    πετάνε αστραπές
    Πές ότι θες...
    Η λεωφόρος έρημα και μόνη και στο μυάλο μου ανάβουν
    φωτιές
    Τα δυο μου χέρια σφίγγουν το τιμόνι να διώξουν τα
    φαντάσματα του χτες
    Πες ότι θες, ζωή μας είναι μόνο ενοχές, πες ότι θες
    κανείς δεν θυμάται για το χθές
    Μπροστά μη βλέπεις το μέλλον ξέχνα γιατί όλα γραμμένα
    είναι λες
    Φωνάζεις φύγε ζήσε το τώρα κι ύστερα με φορτώνεις ενοχές

  Ελεύθερη Ζωή (στίχοι Θοδώρης Βλαχάκης)

    Έλα νωρίς, μην κάνεις φασαρία δεν είσαι μόνος σου δεν
     είσαι πια παιδί δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία δεν έχει αρχή
     αυτή η φυλακή
     Ζωή πνιγμένη δε τσιμέντο και κανόνες μοιάζεις με άγγελο
     ντυμένο στο χακί εικόνα θρίλερ σ' ολές τις οθόνες στρατός
     δουλεία και νεκρική σιγή
     Σε μια βιτρίνα τελείωνουν τα όνειρα σου μα τα δικά μου ειν΄
     ελεύθερη ζωή λευκό πουλί που σπάει τα δεσμά σου φτερούγες
     που ψαλίδι δεν θα μπει
     Ελεύθερη ζωή δεν κάνω υπομονή
     Ελεύθερη ζωή, γουστάρω
     Ελεύθερη, Τωρα!!!