Bedreiging

Ik heb er genoeg van. Ik heb er geen zin meer in. Ik wil me niet meer bezig houden met onzinnige onderwerpen. Zoals tandenborstels, behangetjes en gel. Ik wil praten over serieuze zaken zoals bedreigd worden door een kind van twaalf met een mes.
Ik ben namelijk deze week nabij mijn appartement bedreigd met een mes. Drie jongens van ongeveer dertien jaar vielen mij en mijn huisgenootje lastig omdat ik stoer zou doen. Maar de enige  stoere jongens waren een drietal opgeschoten pubers. Wij voelden ons zeer geïntimideerd door hun agressieve aandacht.
En ik weet dat het niet mag, maar je wordt wel erg RECHTS georiënteerd als twee van de drie jongens ook nog eens van Marokkaanse afkomst blijkt te zijn. Natuurlijk is dit een opwelling van negatieve emoties, maar waarom laten die jongens mij dan niet met rust.
Toen mijn huisgenoot en ik de videotheek uit liepen achtervolgde het drietal ons nog steeds. In de videotheek zei de kleinste van de drie tegen mij: "Ik maak je af" en ook al is hij vele malen jonger dan ik het klinkt erg bedreigend. Zeker wanneer hij vijf minuten later daad bij het woord lijkt te voegen door mij een mes toe te steken.
De angst giert door je lijf en je denkt politiek incorrect. Zoals ik stem de
volgende verkiezingen Extreem Rechts, want dat is een bedreiging voor de Marokkanen.
Maar ik wil niet bedreigen…. 

Want, ik heb er genoeg van!

Let op! Deze tekst zou wel eens niet zo leuk kunnen zijn. Maar dat komt omdat deze radiocolumn niet komisch is  bedoeld. Je moet deze tekst hardop voorlezen. En nadenken na het lezen van deze tekst kan zeker geen kwaad!

1