Een dag na zondigheid. Bijna een mooi verhaal om zelf te beleven; om te doen beleven. De kwelling bij het slapen en het slapen gaan. De wereld draaiende om het schepsel, het gezondigde schepsel, heen. Zwakheid is, bereid te zijn in samenzijn met de atmosfeer, is het geluid, is de temperatuur, is de kwelling, het verlangen naar de dag tevoor. Misschien spijt daarmee samenhangend, daaruit voortvloeiende inspiratie, is, voor verbeelding goed uitkomend, door muziek begeleid, perfect. Een wisselende wisseling van diezelfde atmosfeer doet dergelijke kwelling naar boven komen. Het hoofd naar beneden als een onderdanige hond, als een laf, ongehoorzaam, dom creatuur. Is het niet vreemd steeds hetzelfde te doen, is in herhaling te vallen. Het gaat om de manier waarop, de dingen in de samenstelling, en wat men er in aanspreekt, is, wat men en hoe men erover denkt. Elke stip is een kwelling in mijn met steken en stippen gevuld hoofd.
L. Holleboom
Stel dat je alleen zou zijn.
Wachtende op het bezoek dat niet komt.
Een naar gevoel van binnen; in het hoofd
Wou je dat er ander bezoek kwam.
Eenzame muziek, het raam open; eenzame
Wind en eenzame omgeving; natuur.
Het verlangen naar bepaalde mensen die
Niet meer bestaan. Het verlangen naar
Je kunt afstand nemen van het gevoel.
Maar inspiratie houdt je in die ene zaal.
En dan opeens wordt je gestoord.
Muziek wordt anders; de wind verdwijnt en
de illusie is weg.
L. Holleboom
Want niemand wil verliezen om te winnen,
of te winnen om te verliezen.
Waar doe je het voor? Voor niemand.
Jij bent klein en de wereld is groot.
Meneer, bus, kantoor.
Jij snapt het niet.
Haast, stress, drukte.
Ze zeggen dat je niet slim bent, maar
ze bedoelen dat je dom bent.
Wie is nu dom?
Jij denkt na over waarom.
Zij denken niet meer zoals jij. Zij
doen gewoon. En zeggen dat
jij later niet gelukkig zult zijn en
dat jij geen goeie baan zult vinden.
Maar wie heeft nu een slechte baan?
Jij bent klein en de wereld is groot.
Zo groot dat ook jij gelukkig zult zijn.
L. Holleboom