Ash begon met een EP met zeven rammelende springpop-songs. Het daarop volgende zeer succesvolle album kwam opeens helaas vol gevoelige britpop. En daar hadden we destijds al genoeg van. En marketingstrategisch is het niet slim om nog een album hierop door te gaan want momenteel schijnt Britpop dood te zijn. Dus pruduceert de Ierse band weer een stevig album. En de komst van gitariste Charlotte Hatherley kan daar wel voor zorgen want op enkele rustige popsongs horen we wel erg veel gitaargeweld. De magie van een jong trio is weg. Natuurlijk is 'Wildsurf' een erg goed nummer en weet zanger Tim Wheeler steeds beter vocaal boven het geluid uit te komen, maar het klinkt allemaal erg gemaakt. Het valt gewoon niet meer op, er zijn teveel bands die een soortgelijk trucje willen uithalen. Misschien dat de bandleden na een jaar eenzame opsluiting wel weer tot een spontaan kunnen komen. Tja, zoiets kan je toch altijd over wegen (4)

Return to Review section