SOLGUN YÜZLERİN ÖPÜŞLERİ

şurası pis bir heyecanın kapıp getirdiği
uzak metropoller
bize yabancı bir yer
sancının öptüğü
dağ yamaçlarının yalanlanmadığı
solgun yüzlerin paryalandığı yer

bu yerlerde bir farklıdır insanlar
bir farklı açar çiçekler
çiçekler bekaret çıplaklığına soyunur

solgun yüzlerin öpüşlerini
bir kitabın
soyutlanan yapraklarını
savurur avuçlardan esen rüzgar gurur rüzgarı

karşı iddialara cevap arar inatlarım
şu metropoller kahrolası metropoller
solgun yüzlerin öpüşleri
bir farklı olur burada
çünkü sessiz öper dudakları

SEVMEZMİŞ

bir şiir okudum
bir kadının dizlerinde
akasyalarda yankılandı
diğer kadınlar güldüler
kuşlar ağladı
kadın
iki damla yaş bıraktı avuçlarıma
ve bir mendil
adını bile söylemeden uzaklaştı
meğer oldum olası şairleri sevmezmiş

Mustafa KÜÇÜKTEPE