Yalnızlık beş kilometre
Sonrası ölüm
Çorak topraklarda vals
Kuru bir öpücük arkası
Bitevesiye gayretkeş
Bitevesiye tamahkâr
Ve işte ölüyor dev
Bütün ölüler kadar
Sabahlamış gözleri
Onunda vardı bir annesi
Belki sevgilisi
Ama ölmesi gerekirdi
Bütün ölüler gibi
Ayaklarında uçurum
Binbir parça ruhunun
Kanıyor aynası
Çepeçevre kafatası
Kara hikayelere gebe
Pençe,pençe elleri
Yalnızlık beş kilometre..


Bu saatten sonra her evi
Kuşatmış hüzün
Kupkuru kelleler
Kuytularda çaresiz
Bekleyen bir karanlık
Haneler..


Ve ebelerde kan
Karınlarda et
Ateş yüklü bulutlar
Köşelerde kaynaşmalar,
Kral sofrasında sefalet..


Tırısa geçiyor rüzgâr
Alt tarafı fırtına doğuracak
Kusacak çoçuklarını ağzından
Kaburgasından en taze etleri
Yedirecek sokaklara
Şeker verecek ağızlara
Anlamsız bir cümle olacak
Sonbahar..

Sonra devler ölecek
Dümdüz toprağa düşecek gövdesi
İri gözlerinde ufuk
Dudakları karayel
Kuşlar kazacak mezarını
Altmış üç yıl lodos
Sonra;
Ta üstümüzde,tepemizde
Yalnızlık beş kilometre...

Mustafa Burak SEZER