น้ำตานองท่วมท้น
พสุธา
ประหัตหารเข่นฆ่า
ร่ำไห้
โลหิตหลั่งทั่วหล้า
กรุ่นกลิ่น คาวคลุ้ง
ยื้อแย่งยึดเยื้อไซร้
ส่งให้
ฉิบหาย
ประดับช่อฉัตรแก้ว
อลังการ
ประหนึ่งเป็นวิมาน
ถิ่นฟ้า
ต้อนรับสู่แดนสถาน
ผู้ซึ่ง
ทรงธรรม
ขับไล่มารหยาบช้า
ห่างพ้น
สุดด้าว
เฉลิมพล
สัตยาวุฒิพงศ์.....เรียงร้อยถ้อยโคลง |
