Millennium Book |
|
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๙ |
กลอนไพเราะ
สำนวนหวาน พาให้หลง ตุลามหาเลือด.....แม้นแห้งเหือดไปนานกาล
|
ฤดูใบไม้ผลิผ่านมาถึง ความรักอันสุดซึ้งผ่านมาหา ทุกชีวิตตื่นจากการนิทรา สุดหรรษาทุกชีวาน่ารื่นรมย์ ความรักเริ่มมีไออุ่นละมุนไม ทุกๆที่ของหัวใจไร้เศร้าหมอง ดอกรักบานแรกแย้มชวนจับจอง นี่คือความรักของวัยรุ่นเรา จาก ปราง ถอดคำจากรวงคำ
มนัสนำประจงจาร งามคิดงามคำงามภาษา ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจิต |
เก่งแต๊แต๊สาหระปีดอกนี้หนอ |
อ่านเอย
อ่านไป........อ่านอะไรที่ได้อ่าน เล่าขานมานานนม.....ตุลาคมฤาอาถรรพ์
|
พยายามต่อสู้เพื่อชีวิต |
"
ต่างคนต่างทำงานต่างจุดหมาย ต่างขวนขวายพยายามสู่ความฝัน หวังเงินทองหวังตำแหน่งแข่งขันกัน หวังรางวัลให้ชีวิตความคิดตน ทุกสิ่งมีด้านบวกลบอยู่ครบถ้วน งานก็ควรทำให้งามตามเหตุผล มากหรือน้อยเกินไปไม่กังวล คนเหนือคนอยู่ที่ผลของงานเอย " "นานาจัง"/ ด.ญ.มนสิการ์ อารีย์สว่างวงศ์ ดื่มด่ำรสบทกวีที่รินร้อย |
" ไร้ค่า " คืนฟ้าไร้ดาว... คราวใจว่างเปล่า รักเก่ารางเลือน เหมือนเป็นเศษดิน สิ้นคนสนใจ เศร้าเข้าเศร้าใจ เหลียวมองมองไป ไม่เห็นมีใคร ดังโลกทั้งใบ... เหลือเราผู้เดียว โดย อินทรีเพลิง " ตอบหน่อย " สาวก็ไม่แล แก่ก็ไม่สน เราก็ใช่จน ก็ออกล้นน้ำใจ สตรียุคนี้ มองชายดีใด ตอบหน่อยได้ไหม ทั้งหัวใจไยไม่พอ โดย อินทรีเพลิง |
กระซิบเสียงร้อยเรียงไปตามสาย |
ถ้าไม่อยากจะเอาใจ
ใครก็พูดว่าแฟนดีอย่างนั้นนี้ |
โอยโอยป่วนอกโอ้
แอบครวญ หวานช่างหวานคำหวล ห่อห้อม อิ่มแล้วอิ่มอกอวล อาบสุข แล้วแม่ พราวพจน์เพียงเพียบพร้อม เพริศแพร้วโศภิณ ธานินทร์แนบนพเก้า กวีกานท์ เพราะพิฆเนศอวตาล ตากรุ้ง คุณก็หนึ่งเทพพิมาน ถ้อยมุก มาศแม่ ราวสุหร่ายกำจายฟุ้ง ชุ่มฟ้าโลกากวี กลั่นฤดีกลั่นชีพน้อม กลั่นมโน รวมบริสุทธิ์รวมพุทธโธ ร่วมถ้อย พร้อมพรักพรอักโข เจริญยิ่ง เจริญเทอญ คำหยาดหยาดแย้มย้อย หยาดให้เฌอมนินทร์ กฤตย์ดิศร กรเกศกมล ละคำ ละคำคล้อง จากห้องหัวใจ
"คืนนั้น" |
|