Millennium Book

Logo001poet101.gif (17565 bytes)

รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๑๙

Thailand

กลอนไพเราะ   สำนวนหวาน พาให้หลง
โอ้อนงค์  คนสวย  เขียนได้หวาน
เหมือนได้น้ำ  มารดลง   ตรงใจปาน
สุดจะขาน กล่าวคำ สรรเสริญเอย....
                   หาดทราย

ตุลามหาเลือด.....แม้นแห้งเหือดไปนานกาล
แต่เรื่อง ณ วันวาน.....ยังจดจารในใจชน
โป้งเปรี้ยงเสียงปืนปัง.....ฝันและฝังฝั่งเลือดฝน
จดจำใจจิตจน.....สุดสับสนแสนโศกา
โรมรันและลั่นล่า.....คลุ้มคลั่งคร่าคราประชา
ไร้ศีลไร้ปัญญา.....ไร้จรรแห่งผู้นำ
แต่ด้วยพระบารมี.....องค์ภูมีพระทรงธรรม์
เหตุร้ายกลายกลับพลัน.....ไทยเขตขัณฑ์ก็กลับคืน
         ธัชไท   กีรติพงค์ไพบูลย์

 

ฤดูใบไม้ผลิผ่านมาถึง
ความรักอันสุดซึ้งผ่านมาหา
ทุกชีวิตตื่นจากการนิทรา
สุดหรรษาทุกชีวาน่ารื่นรมย์

         ความรักเริ่มมีไออุ่นละมุนไม
         ทุกๆที่ของหัวใจไร้เศร้าหมอง
         ดอกรักบานแรกแย้มชวนจับจอง
         นี่คือความรักของวัยรุ่นเรา        

                จาก ปราง

ถอดคำจากรวงคำ            มนัสนำประจงจาร
ถอดมานจากดวงมาน      เสลากานท์สลักกลอน
เป็นพรที่พราวเพริศ          เข้าชูเชิดให้กระฉ่อน
คู่ฟ้าสถาพร                    ชนสะท้อนกลอนสะเทือน

              กฤตย์ดิศร  กรเกศกมล

งามคิดงามคำงามภาษา
เสน่หาโหมกมลจนหลับใหล
จะตราตรึงแนบสนิทถึงจิตใจ
เฉลิมชัยเฉลิมชนด้วยกลกลอน

    กฤตย์ดิศร   กรเกศกมล

ขอขอบคุณน้ำใจไมตรีจิต
ที่ประสิทธิ์ภาษามาประสาน
พราวถ้อยคำอำพนทุกผลงาน
ดับไฟลาญโลกหล้าด้วยกวี

   กฤตย์ดิศร   กรเกศกมล

Thailand

   เก่งแต๊แต๊สาหระปีดอกนี้หนอ
บ่ได้ยอเกินความจริงสิ่งเล่าขาน
เปิ้นแต่งกลอนได้เยี่ยมไร้เทียมทาน
มีหื้ออ่านครบครันม่วนกั๋นไป
เพรชนํ้าเอกเหล่าชนคนนิยม
ต่างชื่นชมบทกวีดีดั่งใจ๋
ภาษาไทยจะคงอยู่คู่เมืองไทย
ด้วยเพราะได้กวีดีเป็นศรีเมือง
         สาวเจียงใหม่

 

อ่านเอย อ่านไป........อ่านอะไรที่ได้อ่าน
ขีดเขียน เขียนเป็นงาน........เขียนเป็นกาพย์ เขียนเป็นกลอน
ร้อยกรอง ร้อยแก้ว.........ร้อยจินต ร้อยอักษร
ร้อยเรื่อง ร้อยละคร.........ร้อยระเริง เชิงกวี
         นรพัลลภ   ประณุทนรพาล

เล่าขานมานานนม.....ตุลาคมฤาอาถรรพ์
ศาสตราที่ฆ่าฟัน.....ที่ฆ่ากันมันคือใคร
คือดาบหรือคือปืน.....ที่ยืนกราดด้วยบาตรใหญ่
ที่แท้ไม่ใช่ใคร.....ไทยเท่านั้น ฆ่ากันเอง
        นรพัลลภ   ประณุทนรพาล

 

Thailand

พยายามต่อสู้เพื่อชีวิต
มีความรู้คู่ตัวทุกแห่งหน
โลกแห่งนี้วัดกันความรู้คน
เราอยู่บนพื่นฐานความเป็นจริง
เรียนเข้าไว้ขยันเข้าน่ะละและเลิก
อย่าเพิ่งเบิกหัวใจใครให้มาสิง
เพราะวันนี้ต้องร่ำเรียนจริงจริง
สำเร็จสิ่งที่ต้องการแล้วคิดกัน
           บ๊วยหวาน

"  ต่างคนต่างทำงานต่างจุดหมาย
   ต่างขวนขวายพยายามสู่ความฝัน
   หวังเงินทองหวังตำแหน่งแข่งขันกัน
   หวังรางวัลให้ชีวิตความคิดตน
   ทุกสิ่งมีด้านบวกลบอยู่ครบถ้วน
   งานก็ควรทำให้งามตามเหตุผล
   มากหรือน้อยเกินไปไม่กังวล
   คนเหนือคนอยู่ที่ผลของงานเอย "
"นานาจัง"/ ด.ญ.มนสิการ์ อารีย์สว่างวงศ์

ดื่มด่ำรสบทกวีที่รินร้อย
ประดิษฐ์ถ้อยรจนาภาษาสวรรค์
เป็นสร้อยฝันหวานหวานของวารวัน
นิจนิรันดร์ติดตรึงซึ้งหทัย...

            จาวตาล

                       " ไร้ค่า "
                      คืนฟ้าไร้ดาว...
                    คราวใจว่างเปล่า
                    รักเก่ารางเลือน
                    เหมือนเป็นเศษดิน
                    สิ้นคนสนใจ
                    เศร้าเข้าเศร้าใจ
                    เหลียวมองมองไป
                    ไม่เห็นมีใคร
                    ดังโลกทั้งใบ...
                    เหลือเราผู้เดียว
                      โดย   อินทรีเพลิง

                       " ตอบหน่อย "
                        สาวก็ไม่แล
                      แก่ก็ไม่สน
                      เราก็ใช่จน
                      ก็ออกล้นน้ำใจ
                      สตรียุคนี้
                      มองชายดีใด
                      ตอบหน่อยได้ไหม
                      ทั้งหัวใจไยไม่พอ
                       โดย อินทรีเพลิง

Thailand

กระซิบเสียงร้อยเรียงไปตามสาย
ไม่ทักทายมากมายให้เธอเบื่อ
คำสั้นสั้นใสใสไม่มีเจือ
อยากให้เชื่อดวงใจ I love you

--------------------------
เปาะแปะเปาะแปะฝนพรมพื้น
ฉันยังยืนชะเง้อเธออยู่ไหน
บอกจะมาไม่เห็นมาเพราะอะไร
ปล่อยให้ใครคอยท่าเวลานาน
เปาะแปะเปาะแปะน้ำตาร่วง
เสียงในทรวงกับเสียงฟ้ามาประสาน
ลมพัดใจจนเหน็บหนาวแสนร้าวราน
ทรมานเจ็บจนจำเธอทำลืม

---------------------------
             จุใจ

Thailand

ถ้าไม่อยากจะเอาใจ
ก็อย่าทำให้แย่ไปกว่านี้
ที่แล้วมาให้มันจบไปด้วยดี
จะไม่เซ้าซี้ให้เธอรำคาญ

วันนี้เรามาเริ่มกันใหม่
ไม่อยากบังคับให้เธอพูดหวานๆ
แค่อย่ามาทำท่าทางพาลๆ
และระรานฉันด้วยสายตา

แค่นี้..มากไปหรือเปล่า
เพื่อเราจะรักกันจนวันข้างหน้า
หรือเธออยากให้เราเลิกรา
ก็บอกมาที่ขอกัน..มันมากไป.
        โดย E-Om

        ใครก็พูดว่าแฟนดีอย่างนั้นนี้
ฉันก็พูดทันทีว่าแฟนคนนี้ดีแค่ไหน
เสมอต้นเสมอปลายทั้งใจ
ทั้งต่อหน้าและลับหล้งดีเหลือเกิน
      พ่อคุณ   เอาใจด้วยการเหินห่าง
ปล่อยให้อ้างว้างนั่นแหละของขวัญเขา
แถมของขวัญชิ้นใหญ่ร้ายไม่เบา
ก็คือใครคนใหม่ที่ไม่ใช่ฉันอย่างเดิม

             ปราง

         โอยโอยป่วนอกโอ้           แอบครวญ
หวานช่างหวานคำหวล             ห่อห้อม
อิ่มแล้วอิ่มอกอวล                      อาบสุข   แล้วแม่
พราวพจน์เพียงเพียบพร้อม     เพริศแพร้วโศภิณ
         ธานินทร์แนบนพเก้า       กวีกานท์
เพราะพิฆเนศอวตาล                 ตากรุ้ง
คุณก็หนึ่งเทพพิมาน                 ถ้อยมุก   มาศแม่
ราวสุหร่ายกำจายฟุ้ง                  ชุ่มฟ้าโลกากวี
         กลั่นฤดีกลั่นชีพน้อม        กลั่นมโน
รวมบริสุทธิ์รวมพุทธโธ            ร่วมถ้อย
พร้อมพรักพรอักโข                   เจริญยิ่ง   เจริญเทอญ
คำหยาดหยาดแย้มย้อย             หยาดให้เฌอมนินทร์
                    กฤตย์ดิศร   กรเกศกมล
             ละคำ ละคำคล้อง   จากห้องหัวใจ

                                "คืนนั้น"
       คืนนั้นพระจันทร์เพ็ญ       พิมลลอยโพยมบน
นวลส่องนภาดล                       ให้ชาวดินถวิลหวัง
       ฟ้าใสสว่างเย็น                   กระจ่างเพ็ญยิ่งชวนคลั่ง
ใต้ฟ้าราตรียัง                             มีชีวิตไม่นิทรา
       แย้มยิ้มและหยอกเอิน       เดี๋ยวขวยเขินแล้วหลบตา
วาบใจไม่ประสา                       เป็นรักแรกของหนุ่มสาว
       สัญญาไม่เป็นอื่น              จะรักชื่นให้ยืนยาว
เดือนแรมแล้วรักร้าว                  นับวันแต่จะห่างหาย
       สัญญาแค่สัญญา                ไม่รักษาก็คลอนคลาย
เสียแรงรักมากมาย                    พอหน่ายเหมือนไม่เคยรัก
       คืนนี้ก็จันทร์เพ็ญ               แต่เราเป็นคนอกหัก
รู้ตัวว่าเขลานัก                          ยังรักทั้งไม่มีหวัง
       เพ็ญจันทร์แต่แรมใจ         ยิ่งไกลยิ่งเหมือนชิงชัง
ข่าวคราวที่คอยฟัง                    ก็มามั่งแล้วห่างหาย
       ร้องไห้กับจันทร์เพ็ญ        ใครจะเห็นเพราะเดียวดาย
ใจร้ายเอย..ใจร้าย                     ทิ้งให้เราเฝ้าถวิล
       กายไร้ซึ่งใจครอง             ได้แต่รองน้ำตากิน
ข่าวคราวไม่ได้ยิน                    ความหวังสิ้นเสียแล้วเอย
                            "Dreamer"

You are Poet2543

Logo0047smooth.gif (3627 bytes)
poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com
7Smooth.com Group
Copy Right 1999

1