Millennium Book |
|
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๒๐ |
ดอกไม้ที่ใช้กิน |
หากวันนี้ไม่มีเธอเคียงข้าง แรกรัก...
น้ำต้มผัก... ยังว่าหวาน ขาวชมพูดูงามหลามกิ่งอ่อน |
จาวตาล....เศร้าใจ....ชีวิตใหม่....ไม่มีเธอ .....@ ปล่อยมือ @..... มองเข้าไป ในแววตา เธอว่างเปล่า ช่างปวดร้าว ดวงใจ ให้หงอยเหงา ทั้งที่เธอ อยู่ใกล้ใกล้ ข้างกายเรา แต่ไยเล่า เหตุใด ไม่คุ้นเคย มือของเธอ ที่เคย ได้สัมผัส ไม่รึงรัด ไม่อบอุ่น ดูเมินเฉย ไม่มีความ รักแท้จริง ยิ่งอย่างเคย ไม่เหลือเลย แม้แต่ แค่ผูกพัน ดูเธอคล้าย อยากเอ่ย คำร่ำลา พอเถอะหนา ไม่ต้องบอก หลอกใจฉัน อ่านแค่เพียง สายตา เข้าใจกัน ว่าเธอนั้น ต้องการร้าง ห่างไปไกล ปล่อยมือฉัน แล้วจาก ไปเสียเถิด เหตุที่เกิด เพราะเธอ เปลี่ยนใจใหม่ ฉันยอมรับ ว่าฉัน ไม่เหลือใคร ช่วงชีวิต ต่อไป ไม่มีเธอ..... กลอนนี้แต่งขึ้นเอง
แต่งให้เพื่อนคนหนึ่ง
ที่ตัวเขาแทนตัวเองว่าเป็นเรือใบ
และแทนคนที่เขาแอบไปชอบว่าเป็นทะเล..อยากให้ลองอ่านดูค่ะ.. |
จาวตาล....สงสัย....เพื่อนไย....บึ้งตึง |
"ผันฟากฟ้าพาฝันพันหริ้งเพราะ สรรเสนาะเสาะเสียงสำเนียงสวรรค์ ระบำร่ายรายร้อยรอยโรมรัน เกิดกับกรรณกลั่นเกาะก็กลับกลาย คลายคืนสู่คู่เขตคามแห่งความชั่ว แสงสลัวส่องสูญอาดูรสาย ดีก็ดับดำก็ได้ดูเดียวดาย ภพพราวพรายทั้งภัยเภทเทศแผ่นดิน ชาติฉาวโฉ่ช่ำช้องชนชั่วช้า มวลมารมามั่นเหมาะม้วยมวลสิ้น คนคับแค้นแคลนธรรม์ครรลองริน สาบสูญสิ้นศีลที่ส่องสู่ผองชน ไร้ทางธรรมนำทางถึงหนึ่งทางเลิศ ไร้ทางเปิดประเสริฐทิศปิดสับสน ไร้ทางตื่นคืนปรับกลับดังดล ไร้ผู้คนที่พ้นชั่วเปิดทางดี" ธัชไท |
จะเปิดเทอมแล้วเห็นผู้ปกครองหลายคนเดือดร้อนกันเรื่องค่าใช้จ่าย
เลยอยากแต่งสักวาให้ซักบทค่ะ.... |
Gone... are opportunities |
"You'll never walk
alone." My beloved child, Has gone to the war. From the land of smile, To East Timor. Yes, I heard people cry. I saw them be killed. But how can my son, Block this fortune wheel? Wars are not win-win games; They are lose-lose ones. Why can't peace be made, Without roars of guns? So be tough, my son. Be patient to the war. Be alive and be back, From East Timor Dreamer |
"......ปล่อย...เสีย...เถอะ......" |
"ทั่วผืนดินถิ่นน้ำทั้งสามภพ
แม้แดนจบครบถิ่นทั้งสิ้นสาย
|
|