Millennium Book
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๒๒
Millennium Book |
|
รวม(เรียง)ร้อย บทกลอน(ที่)รัก ๒๒ |
เกาะ..? |
\ ( ^0^ ) / สวัสดีค่ะ |
|
|
| คนโง่...คนสุดท้าย...ก็ไม่วาย....เป็นคนโง่....มัวแต่....ร้องไห้โฮ... ความโง่งม...ยิ่งถมทับ...ลุกมา....กล้าเผชิญ....แล้วจงเดิน.... หันหลังกลับ....สะพานดาว....พราวระยับ....ใช่วิบวับ.... สะพานเดียว...สะพานอื่น....ก็ทอดยาว....รอให้ก้าว..... ถึงปลายฝั่ง....อย่าเพิ่ง....หมดสิ้นหวัง....ปลายฝั่งฟ้า.... นั้นท้าทาย..... beautyangle
"ความดี" ทำเถิด
ทำไป |
ห่างไกล
|
|
"มองดวงดาวพร่างพราวแสงแห่งท้องฟ้า มองจันทราที่ผาสุขทุกคืนหงาย มองตะวันอันสาดแสงเริงแรงราย มองกุมุทจนสุดสายในชายชล มองใบไม้ได้ร่วงหล่นจากต้นไม้ มองนทีที่สดใสในสายฝน มองเห็นแสงแห่งสายฟ้าวายุวน มองแผ่นดินถิ่นสกลจนสุดตา มองดูเด็กเล็กเล็กร้องดังก้องกึก มองผู้ใหญ่ในสำนึกนึกสับสน มองผู้เฒ่าเฝ้าสั่งสอนนิกรชน มองผู้คนจนสับสนในกลการ มองแสงทองของความจริงอิงความหวัง มองเปลวไฟในพลังแห่งสังสาร มองเมฆหม่นจนเมฆมีสีสราญ มองสังขารให้จารจดกฎความจริง" ธัชไท |
......@ ....... @..... |
เรือสำราญ
เล่าจาก The Luxury Fishing Boat สองสามีภรรยาพากันเที่ยว ลงเรือเดียวตกปลาน่าสนาน พ่อสามีมุ่งขับนับชำนาญ ไร้ภัยพานผ่านพ้นด้วยสนใจ หาทางพักผ่อนใดให้เข้าท่า นี่เธอจ๋าสมมุติพี่มีโรคใหญ่ กำเริบรุกบุกตัวสู่หัวใจ ขอเธอได้ขับสู่ฝั่งระวังดี ภรรยาว่าง่ายไม่เง้างอด พาเรือจอดจ่อฝั่งหวังสุขี ถึงตอนเย็นกลับห้องหอไม่รอรี ดูทีวีอย่างสบายชายรักเรา ประชิดที่ทีวีปิดนิดพูดว่า ที่รักจ๋าโรคหัวใจแสร้งไหลเข้า ขอตั้งโต๊ะเตรียมอาหารงานเบาเบา จานเก่าเก่าล้างด้วยช่วยรีบทำ. ???? สุรภา เดชะ |
|
