หยดทิพย์ |
เรื่องสั้น จ้อยไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย พ่อบอกว่าแม่จะพาน้องกลับบ้าน จ้อยเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่มาตั้ง ๖ ปี เป็นสุดที่รักของทุกคนใครๆก็รักจ้อยตามใจทุกอย่างจนจ้อยคิดว่าตัวเองเป็นหนึ่งมาตลอดแล้วจู่ๆวันหนึ่งพ่อก็บอกกับจ้อยว่า "จ้อยกำลังจะเป็นพี่แล้วน่ะเรา คุณแม่กำลังจะมีน้องเล็กๆมาเป็นเพื่อนจ้อยแล้วน่ะ ดีใจไหม" โธ่ ดีใจไหม จ้อยกำลังช๊อคต่างหาก จ้อยไม่อยากได้น้องหรอกไม่อยากแบ่งอะไรให้น้องรวมทั้งความรักของพ่อและแม่ เพื่อนที่โรงเรียนเล่าว่าพอบ้านเขามีน้องเล็กๆมาของอะไรก็ต้องแบ่งให้น้องหมดแล้วยังต้องมาช่วยดูแลน้องอีกแทนที่จะได้ออกไปเล่น อะไรอะไรก็ต้องให้น้องก่อน น้องซึ่งวันวันจะเอาแต่ร้องไห้เสียงดังพูดก็ไม่ได้ไม่รู้ว่าต้องการอะไร เขาก็เลยตกกระป๋องกลายเป็นลูกที่ถูกลืมไปจ้อยฟังแล้วรู้สึกกลัวมาก เขาไม่ต้องการให้ตัวเองเป็นเช่นนั้นเขาไม่อยากแบ่งความรักให้ใครโดยเฉพาะเจ้าเด็กตัวเล็กๆที่เขาไม่เคยเห็นหน้าเลย
คืนนั้นเขานอนกระส่ายกระสับจนหลับและฝันว่าน้องตัวเล็กของเขาเดินเข้ามาบ้านพร้อมกับแม่
เมื่อเห็นหน้าจ้อยน้องก็วิ่งเข้ามากอดจูบจ้อยและพูดว่า "น้องดีใจมากที่มาเป็นน้องพี่จ้อย เพราะพี่จ้อยเป็นพี่ที่ดี มีน้ำใจดีเป็นที่รักของพ่อและแม่ น้องจะเชื่อฟังพี่จ้อยไม่ดื้อ และรักพี่จ้อยมากเลย" จ้อยก้มลงกอดน้องด้วยความรักแล้วจ้อยก็ตกใจตื่น เขายังรู้สึกถึงกลิ่นหอมกรุ่นของแป้งในตัวน้องเลย จ้อยรู้สึกมีความสุขมากเขานึกอยากจะเห็นน้องแล้วสิ เอาเถอะรออีกนิด พอถึงวันพรุ่งนี้เขาจะได้หอมน้องเล็กของเขาสมดังตั้งใจ. แต่งโดย หยดทิพย์ |
|
7smooth.com |
| Home
| การแต่งร้อยแก้ว
| การแต่งร้อยกรอง
| วิธีการร่วมสนุก | About Us | Top |
Weekly Poems | วันจันทร์ | วันอังคาร | วันพุธ | วันพฤหัสบดี | วันศุกร์ | วันเสาร์ |
วันอาทิตย์ |
| นวนิยาย | บทละคร | เรื่องสั้น | บทความ | เรื่องที่อยากเล่า | นิทาน | ตำนาน-ชาดก | แนะนำหนังสือ | สาระ-เกร็ดความรู้ |
7Smooth.com Group
Copy Right 1999
poet2543@hotmail.com | poet2543@7smooth.com