ไพรัตน์ พงศ์พานิชย์
"บาลด์ อีเกิ้ล" นกอินทรีที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศสหรัฐอเมริกา เกือบสูญพันธุ์ไปเมื่อทศวรรษ 1970 เพราะพิษสงของสารที่ใช้เป็นยาฆ่าแมลงที่รู้จักกันไปทั่วโลกในชื่อ ดีดีที
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สหรัฐอเมริกา และประเทศด้อยพัฒนาแล้วส่วนใหญ่ประกาศให้สารดีดีที เป็นสารพิษต้องห้าม
แต่นับตั้งแต่บัดนั้นจนถึงขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นประชากรส่วนไหนของโลก ไม่ว่าจะถือกำเนิดขึ้นมา ในประเทศใด ก็จะยังคงมีดีดีทีจำนวนหนึ่งติดอยู่ในชั้นไขมันของร่างกายคนเราเกือบทุกคนแน่นอน
นั่นคือ ข้อมูลของผู้เชี่ยวชาญของ กองทุนเพื่ออนุรักษ์ชีวิตสัตว์ป่าโลก หรือ เวิร์ลด์ ไวลด์ไลฟ์ ฟันด์
แม้จะมีการประกาศห้ามไม่ให้ใช้ในหลายประเทศ ยังคงมีประเทศกำลังพัฒนาอีกเป็นจำนวนมาก ที่ยังคงใช้สารพิษอันตรายดังกล่าวนี้อยู่ ไทย เราก็เป็นหนึ่งในประเทศเหล่านั้น เหตุผลหลักที่ยังคงมีการนำดีดีทีมาใช้ในประเทศเหล่านี้ เนื่องจาก ดีดีที มีประสิทธิภาพสูง ในการควบคุมปริมาณยุง ที่เป็นพาหะของเชื้อไข้มาลาเรีย
การใช้ดีดีทีลดปริมาณลงมากในระยะหลัง นั่นทำให้ปริมาณการปนเปื้อนของสารพิษนี้ ลดน้อยลงด้วยเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ในระยะหลังพบว่า ภัยคุกคามจากพิษของดีดีทีไม่ได้ลดน้อยลงตามไปด้วยแต่อย่างใด และยังคงเป็นภัยคุกคามอย่างสำคัญ ในทั่วทุกมุมโลก
ปริมาณเพียงน้อยนิดของสารดีดีที ที่สะสมอยู่ในร่างกายของคนเรา สามารถเข้าไปรบกวน การทำงานของฮอร์โมน ของมนุษย์ได้ทันที นอกเหนือจากที่ดีดีทีจะเข้าไปขัดขวางการทำหน้าที่ ของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย ป้องกันไม่ให้มีการสร้างภูมิคุ้มกันใหม่ ๆ ขึ้นมา และทำให้การทำงานของระบบผิดเพี้ยนไป
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า ดีดีที และยาฆ่าแมลง ที่มีคลอรีนผสมอยู่ด้วย ตัวอื่น ๆ สามารถส่งผลให้เกิดผลกระทบต่อร่างกายหลายต่อหลายประการทั้งต่อคนและสัตว์
ที่แม่น้ำ แซงต์ ลอว์รองซ์ ใน แคนาดา ผู้เชี่ยวชาญพบว่าปริมาณของดีดีทีที่แม่น้ำดังกล่าว พัดพาออกไปสู่ทะเล ก่อให้เกิดผลกระทบต่อ ปลาวาฬ เบลูกา ปลาวาฬสีขาว ที่พบในทะเลแถบทางเหนือ ด้วยการก่อให้เกิดมะเร็ง ทำให้กะโหลกบิดเบี้ยว และมีการติดเชื้อ
ในยุโรป พิษจากยาฆ่าแมลงเหล่านี้ ทำให้ตัวออตเตอร์ สัตว์จำพวกนาก หายสาบสูญไปจาก พื้นที่แถบนั้นโดยถาวร
ที่รัฐฟอลิดา ดีดีที ทำให้ความสามารถในการสร้างอวัยวะขึ้นมาใหม่ของจระเข้ในย่านนั้นสูญเสียไป
บรรดาเด็ก ๆ ชาว อินุย ชนพื้นเมืองในแคนาดา เจอปัญหาการติดเชื้อเรื้อรัง อันเป็นผลมาจาก การสะสมสารพิษจากยาฆ่าแมลงในร่างกาย เช่นเดียวกับเด็กแรกเกิดในแถบทะเลสาบมิชิแกน ซึ่งผู้เป็นมารดารับประทานปลาที่ปนเปื้อนสารดีดีทีเข้าไป จะมีปัญหาในการเรียนรู้และการมีสมาธิ จากการวิจัยพบว่า เด็กเหล่านั้นเมื่อเติบใหญ่ขึ้นจะมีอาการสูญเสียความทรงจำ ขีดความสามารถในการอดทนของร่างกายต่ำอีกด้วย
ปัญหาสำคัญของดีดีทีและยาฆ่าแมลงเหล่านี้ ก็คือ โมเลกุลของมันจะคงอยู่ได้นานหลายสิบปี และในขณะเดียวกันก็ระเหยขึ้นไปแทรกซึมอยู่ในบรรยากาศ ถูกกระแสลมพัดพาไปทุกทิศทาง เมื่อเจอสภาพอากาศเย็นก็จะควบแน่น และตกลงสู่พื้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นผิวโลก ที่อยู่ในระดับสูง
นี้เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมเราจึงพบอัตราการสะสมของดีดีทีอยู่ในร่างกายของหมีขั้วโลก นกเพนกกวิน และแม้กระทั่งชาวอินุย ทางเหนือของแคนาดาสูงมาก
และเป็นเหตุผลที่ว่า ดีดีทีไม่ได้ส่งผลเสียต่อประเทศที่ใช้มันอยู่เท่านั้น หากแต่ยังทำลายล้างไปทั่วทั้งโลก
สหประชาชาติเองตระหนักในเรื่องนี้ และขณะนี้ตัวแทนของ 100 ชาติ จากทั่วโลก กำลังหารือ เพื่อกำหนดแนวทางในเรื่องนี้กันอยู่ที่กรุงไนโรบี เมืองหลวงของเคนยา
ถึงเวลาที่จะต้องกำจัดสารพิษชนิดนี้และชนิดอื่น ๆ อีก 11 ชนิดที่เรียกกันว่า "เดอร์ตี้ โดเซ่น" ให้หมดไปจากโลกนี้โดยเร็วที่สุด
|
ไพรัตน์ พงศ์พานิชย์
เรียบเรียงจากนิตยสารไทม์
main |