ทำไมมนุษย์ต้องยึดติดกับรูปแบบ
ของการขวนขวายเรียนหนังสือ และกระตือรือร้นหางานทำด้วยนะ ?
เหมือนเป็นคำถามโง่ๆ แต่กลับซีเรียสไม่ใช่ย่อย
ที่ถามเพราะหวังปลอบใจคนที่ยังหางานทำไม่ได้แค่นั้นแหละว่า
บางทีการได้อยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย ก็เป็นสิ่งที่สุดแสนจะมีความสุขได้ ไม่ต้องไปอยู่ในกรอบในเกณฑ์ ไม่ต้องมัวพะวงว่า
ใครจะมาประเมินผลงานของเรา และไม่ต้องเครียดกับงาน
ที่ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบ
ทว่า "ตกงาน" แล้วไม่ยักแฮปปี้ ก็เพราะไม่มีใครมาคอยดูแลส่งเสียเลี้ยงเราไปจนตลอดชีวิตนี่สิ ครอบครัวตั้งแต่ระดับชนชั้นกลางลงมาจนถึงล่าง
จึงต้องดิ้นรนเอาตัวรอดด้วยการมีงานทำ และมีเงินเดือนเอาไว้ก่อน นี่กะว่าจะไปยึดอาชีพเป็นเมียน้อยซะหน่อย
จะได้ไม่ต้องเปลืองสมองมาก แต่อาจต้องออกแรงหนักเป็นบางเวลา
แต่คิดอีกที ...การเป็นเมียน้อยก็ใช่ว่าจะเป็นงานยั่งยืน
ขืนเขาเขี่ยเราทิ้งแล้วไปมีเล็กๆ น้อยๆ ต่อไปเรื่อยๆ ก็เสร็จกันพอดี แผนหวังแต่จะสบายอาจสลายลงโดยพลัน
ดังนั้น เพื่อไม่ต้องทำตัวให้เป็นภาระใคร
เราจึงต้องหายใจเข้าและหายใจออกเป็นงาน งาน และงาน ส่วนจะผันตัวเองไปเป็นมนุษย์เงินเดือนหรือเงินดาวน์
(หมายถึงพวกที่หาเลี้ยงตัวเองได้ แต่ไม่ถึงกับมีความพร้อมด้านวัตถุ จึงต้องเฉือนเงินเดือนไปผ่อนนั่นผ่อนนี่ เพื่อให้มีความสุขครบวงจรไง
หากมองในแง่บวก เท่ากับเป็นการบังคับตัวเองไปโดยอัตโนมัติ)
หรืออีกกรณี อาจเป็นมนุษย์รับแต่เงินสด อันเนื่องมาจาก
การมีร้านค้าเป็นอาณาจักรส่วนตัว ก็ว่ากันไป
หากมองให้ลึกเข้าไว้ การหางานทำ ก็เปรียบเสมือนเป็นงานอย่างหนึ่ง แถมยังเป็นสิ่งที่ต้องอาศัยความพยายามอย่างมหาศาลเสียด้วย
เหตุนี้จึงต้องท่องคาถามานะ, บากบั่น และอดทน เพราะมีน้อยคนมากที่ไปเขียนใบสมัครไว้บริษัทเดียวแล้วจะได้เลย
ดังนั้นต้องอาศัยพรแสวง หากหยุด แสวงก็เท่ากับดับอนาคตตัวเองจำไว้
ใน Ambition: How women set goals with soul
กระทุ้งให้ทุกคนมีความทะเยอทะยาน เพื่อไปสู่เป้าหมายด้วยวิญญาณ
ไม่ต้องทำเป็นงง เพราะไดแอน วัย 37 ปี อธิบายว่า
ความทะเยอทะยานไม่ใช่สิ่งก้าวร้าวเสมอไป
แต่ช่วยให้คุณรู้จักความต้องการที่ซ่อนอยู่ในใจมากขึ้น มันเป็นแรงขับดันภายในที่ทำให้คุณร้อนรนอยู่เฉยไม่ได้
หากยังไม่บรรลุจุดมุ่งหมาย
ส่วนจะทำอย่างไรให้ทะเยอทะยาน ?
1. มีเพื่อนเลือดร้อน (ไม่ใช่ร้อนแบบเกเร
แต่ดิ้นรนเพื่อสิ่งที่ดีกว่า)
2. อ่านประวัติของคนที่ประสบความสำเร็จ
แล้วจะรู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกคนล้วนผ่านอุปสรรคมาแล้ว
ขนาดความรักยังมีมารหัวใจเลย
แล้วนับประสาอะไรกับคลื่นลมในที่ทำงาน.
คนสมถะ
|
