เมอร์ลิน

ตอนแรกกะจะเขียนถึงปัญหาของคนที่ต้องตกเป็นเมียน้อย เพราะร้อยทั้งร้อยเชื่อว่า ผู้หญิงดีๆ หมายถึง มีสมอง, คิดเป็น และหาเลี้ยงตัวเองได้ คงไม่อยากหาเหาใส่หัว ด้วยการไปแย่งผัวของคนอื่น เพราะการแย่งใครมาเป็นของเรา ไม่ได้รับประกันนี่ว่า เขาจะรักเราคนเดียวตลอดไป เพราะถ้าเขาเปลี่ยนใจได้ครั้งนึง คุณผู้อ่านนึกหรือว่าประวัติศาสตร์จะไม่ซ้ำรอย

ยกเว้นแต่จะเป็นผู้หญิงที่ชอบเอาชนะ แข่งกับใครไม่แข่ง มาแข่งในเรื่องไม่เข้าท่า แบบนี้ก็มีอยู่เยอะ

แต่ลองมานึกอีกที คนที่อยู่ในตำแหน่งเมียหลวงน่าจะหม่นหมองกว่า เพราะการเสียสละให้คนที่ตัวเองรักไปมีคนอื่นนี่... เป็นเรื่องสาหัสสากรรจ์ ประหนึ่งถ้าใครไม่เคยตกอยู่ในสภาพนี้มาก่อน จะไม่รู้เลยว่า เป็นเรื่องยิ่งใหญ่สำหรับหัวใจดวงน้อยๆ ที่ต้องเปิดใจกว้าง...มากแค่ไหน

นี่ขนาดเมอร์ลินไม่เคยเป็นทั้งเมียหลวงและเมียน้อย ยังรู้ใจถึงขนาดนี้ ถ้าลองได้เป็นขึ้นมาเมื่อไหร่ อาจเขียนได้ทะลุทะลวงกว่านี้ก็ได้

และด้วยความบังเอิญสุดขีด มีสตรีผู้ไม่ประสงค์ออกนาม แต่ ปรารถนาจะแสดงความเห็นโทรศัพท์ มาเรียกร้องให้เมอร์ลินเขียนเรื่องสามีมีเมียน้อยให้อ่านกันซะที เพราะสมาคม First Wife Club ล้วนแต่กำลังรอให้กระแทกเรื่องนี้กันเป็นแถว

แสดงให้เห็นว่า สังคมเวลานี้ สามีของแต่ละท่านล้วนใจซื่อมือสะอาดทั้งนั้น ประเภทเห็นเอ๊าะๆ เป็นไม่ได้ ต้องกระแซะมาเป็นเมียอีกคนเอาไว้ก่อน ก็ใครเคยรับประกันกับเมียหลวงไหมล่ะว่าจะไม่นอกกาย!

เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วที่จะรักกันชั่วฟ้าดินสลาย... ฝันไปเถอะ ขอแค่ "รักนี้...ชั่วชีวิต" ยังให้กันไม่ได้เลย เมอร์ลินถึงบอกไงว่า ความรักเป็นอารมณ์อย่างหนึ่ง ถ้าวูบแรก=รัก ก็จะรักอยู่นั่นแหละ

หากหมดรักเมื่อไหร่ วาระสุดท้ายของชีวิตคู่ก็อยู่อีกไม่ไกลแล้วล่ะ

แล้วน่าขำมากท่านผู้ชม เพราะพฤติกรรมของหนุ่มใหญ่, หนุ่มกลาง และหนุ่มเล็กที่มีครอบครัวแล้ว แต่ยังสะเออะมีเมียน้อยเอาไว้คอย "หิวก็เรียกเข้าครัว ใคร่ก็ลากขึ้นเตียง"

มักจะไม่ยอมรับกับเมีย (ตัวจริงหรือที่รู้จักกันในนามของเมียหลวง) หรอกว่า เขาน่ะมีผู้หญิงอีกคน นอกจากจะจับได้คาหนังคาเขาก็แล้วไป

เมียหลวงหลายราย ที่เมอร์ลินเคยไปนั่งคุยด้วยสารภาพว่า ถ้าสามียอมรับสักคำว่า มีอีหนูจริง เธอจะยอมจบ คือเลิกแล้วต่อกันไปซะ

แต่ที่ต้องนั่งคับแค้นใจอยู่ทุกวัน ก็เพราะสามีไม่ยอมรับน่ะสิว่า มีบ้านเล็กบ้านน้อยไว้คอยใช้สอย เพราะถ้าถามขึ้นมาเมื่อไหร่ ผู้ชายก็จะตอบว่า ไม่จริ๊ง ไม่มีทุกทีสิน่ะ

แหม...เป็นเมอร์ลินหน่อยไม่ได้ เพราะขืนตอบว่า ไม่มี ทั้งที่เห็นกันอยู่ทนโท่แต่ยังปากแข็ง สาวมั่นใจในตัวเองอย่างเมอร์ลิน จะไม่รอช้าขอเป็นฝ่ายบอกลาก่อน คิดว่าเก๋ที่สุด เพราะไม่เข้าใจว่า จะไปบีบไปคั้นให้เขายอมรับว่า มีใครอีกคนไปทำไม ในเมื่อเรารู้สึกถึงเรื่องนี้อยู่แก่ใจ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เผอิญเมอร์ลินเป็นคนที่ไม่ยึดมั่นถือมั่น หรือหวังรักเดียวจากใครอยู่แล้วไง ดังนั้น สถานการณ์สมมติข้างต้นจึงไม่น่าเกิดกับตัวเอง ทว่า เผลอไม่ได้เหมือนกันนะ เพราะมนุษย์พร้อมที่จะหลอกตัวเองเมื่อรักใครสักคนอยู่แล้ว

เอางี้ดีกว่า เราลองมาดูว่า มีสัญญาณอะไรบ้างที่บอกเป็นนัยๆ ว่า สามีหรือแฟนปันใจให้คนอื่น สิ่งแรกเลยก็คือ เขากลับบ้านผิดเวลา, อ้างว่า มีประชุมบ่อย ทั้งที่ประชุมจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้

*มีนัดพบปะสังสรรค์กับเพื่อนถี่ยิบ เดี๋ยวก็มีงานเลี้ยงรุ่น เดี๋ยวก็มีงานแต่งงาน เดี๋ยวก็มีงานเลี้ยงฉลองของบริษัท เดี๋ยวก็ต้องไปพบลูกค้า โอ๊ย... เขาอยากพบทุกคนยกเว้นเมียตัวเอง

*วันหยุดแทบจะไม่มีความหมายสำหรับเราสองเสียแล้ว ในเมื่อเขาชอบออกไปไหนต่อไหนตามลำพัง แล้วเปิดเสรีให้คุณทำอะไรก็ได้ตามสบาย แต่อย่าสะกดรอยตามก็แล้วกัน

*ขนาดมีลูกด้วยกัน ก็ไม่ได้หมายความว่า ลูกจะดึงพ่อให้อยู่กับบ้านได้ เพราะถ้าใจมันจะไปซะอย่าง คิดดูแล้วกันว่า ข้างโน้นจะมีอะไรดีแค่ไหน

*แต่งเนื้อแต่งตัวดีขึ้นจนผิดสังเกต จากไม่เคยใส่น้ำหอม เดี๋ยวนี้อาจรู้จักหมดแล้วด้วยซ้ำไปว่า ยี่ห้อไหน กลิ่นอะไร และจะสร้างเสน่ห์ให้ตัวเองได้แค่ไหน

ให้ลองจับผิดกันแค่นี้ ถ้าจับได้ก็ทำโทษกันซะให้เข็ด ทว่า หากจับไม่ได้แต่คิดไปเอง เพราะโรคระแวงกำเริบ คงต้องหันมาตรวจสอบตัวเองดีกว่าว่า คุณขี้หึงเกินไปหรือเปล่า?

เมอร์ลิน

main