คนสมถะ
ในยามที่ทุกคนกำลังลำบากยากเข็ญ ค่าของเงินเล็กลง แถมกระเป๋าไม่ค่อยจะมีกะตังค์ หนำซ้ำการงานโถมทับเข้าใส่เหมือนอย่างกะนัดกันไว้ เพราะองค์กรทุกแห่ง ไม่มีนโยบายที่จะรับพนักงานเพิ่ม มีแต่จะลด ลด ลด งานมีเท่าไหร่จึงต้องทำให้เสร็จเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ คุณอาจเริ่มรู้สึกแล้วสิว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนในองค์กร ไม่ค่อยจะราบรื่น เหมือนแต่ก่อน วันวานเราอาจจะเคยหัวร่อต่อกระซิก แถมยกเมฆเล่าเรื่องอำขำขันกันได้ทั้งวี่ทั้งวัน สภาพการทำงานในวันเก่าๆ จึงสนุกกว่าวันนี้หลายสิบเท่า เพราะยิ่งทำยิ่งรู้สึกเคร่ง ยิ่งทำก็รู้สึกเครียด
แถมงานเข้มขึ้นยังไม่เท่าไหร่ แต่ความที่งานเยอะจัด จนแม้จะหันไปยิ้มกับเพื่อนข้างโต๊ะ ก็ยังไม่ได้ด้วยนี่สิ มันเจ็บแปลบหัวใจลูกจ้างอย่างเราเหลือเกิน
ความที่อะไร อะไร มันก็บีบรัดยิ่งกว่าถูกเข็มขัดมารัดขอบเอวอย่างนี้ คุณว่าไหมว่า บางทีอึดอัดมากๆ คุณอาจพลาดพลั้งเผลอไผลระเบิดอารมณ์ กดดันใส่เพื่อนร่วมงาน หรือแม้แต่กับลูกกับเมีย โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เฮ้อ...ใครจะไปคิดล่ะว่า พวกเราจะมาเจอมรสุมชีวิตวิกฤติไอเอ็มเอฟขนาดนี้
เอางี้แล้วกัน ก็ในเมื่อพวกเรายังต้องอยู่ในสังคม ไม่ว่าจะสังคมเล็กหรือใหญ่ สังคมแคบหรือกว้าง "คนสมถะ" ขอเตือนว่า ยังไงคุณก็ต้องรักษาสัมพันธภาพ ในหมู่เพื่อนฝูงพี่น้องเอาไว้ให้คงที่ และดีเยี่ยมอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้สิ่งแวดล้อมที่ไม่ค่อยโสภาสถาพร มาบีบเค้นให้คุณทำอะไรพิเรนทร์ๆ ออกมา
ส่วนจะทำยังไงนั้น คนสมถะขอแจกแจงให้ลองข่มใจอย่างนี้ค่ะ
สุดท้าย ข้อนี้ชอบมาก แอ่น แอ๊น มันก็คือ จงหัดยอมรับสิ่งต่างๆ ที่คุณเปลี่ยนแปลงไม่ได้ เพราะถ้าย้ำคิดย้ำทำอยู่เสมอว่า โลกนี่ช่างโหดร้าย โลกนี้มันไม่มีอะไรดีสักอย่าง
คิดหยั่งงี้สิ แล้วจะไปมีกะจิตกะใจพูดเล่นยิ้มระรื่น เหมือนแต่ปางก่อนได้ไง.
| main |  |
 |
 |
 |
 |
 |
 |