| Petshop of Horror |
| Dorious shounen-ai fanfics |
อันนี้เป็นภาาาไทยนะจ้ะ อ้ะ อ้ะ เราไม่ได้มีเจตนาทำร้ายพวก X-Japan กับ Luna Sea เลยน้า
You can meet them now
******************************
Episode 1
Petshop of Horror
Epiloque 1
เมื่อมีลูกค้าร่างสูงโปร่งคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน Yoshiki เจ้าของร้านหนุ่มก็รีบเดินมาทักทายทันที
"หวัดดีครับ จะรับอะไรดีครับ " เจ้าของร้านผมสีทองรีบถาม
หนุ่มร่างสูงผมยาวประบ่าในชุดคลุมยาวสีดำใช้หางตามองเจ้าของร้านที่มีใบหน้าหวานเรือนผมสีทองยาวสลวยก่อนจะตอบว่า
"คือว่าผมอยากได้ลูกหมาน่ารักๆไปเลี้ยงสักตัว มีพันธุ์เริ่ดๆบัางไหม "
Yoshiki สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตอบว่า " ไม่เริ่ดแปลว่าอะไรครับ ลูกหมาน่ารักๆพวกนี้ผมเลี้ยงมากับแส้ เอ้ย ! กะมือ " ฉิงโยกล่าวอย่างภาคภูมิใจพร้อมเอานิ้วเรียวยาวม้วนเรือนผมสีทองเป็นลอนๆของตัวเองเล่น จนทำเอาชายหนุ่มผู้เป็นลูกค้ารู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาตะหงิดๆ "ไหนล่ะ พันธุ์ดีที่ว่า แนะนำหน่อยสิ " ผู้มาเยือนกล่าวพลางมองอย่างเหยียดๆ " เนี่ย ( ฉิงโยทำเสียงขึ้นจมูก ) อย่างตัวสีชมพูเนี่ย ชื่อ Hide สีสวยใช่มั้ยล่ะครับ " Yoshiki กล่าวพลางหยุดพอเป็นกระไส แต่พอเห็น" คุณ " ลูกค้าทำท่าสนใจเจ้าตัวสีชมพูเขาก็รีบพูดดักคอเอาไว้ก่อน " แต่ตัวนี้ผมไม่ขายหรอกนะ เพราะ เป็นตัวโปรดของผมทีเดียว เราต้องนอน ( ? ) ด้วยกันทุกคืน แถมเจ้านี่ยังชอบกวนผมทุกคืนเลย " ผู้มาเยือนมองเหล่ๆเพราะไม่แน่ใจว่า Yoshiki หมายความว่าอย่างไร แถมรู้สึกอิจฉาอยากหาลูกหมาสักตัวไปนอนกอดมั่ง เขาชี้มือไปที่ลูกหมาตัวผอมๆสีดำที่นอนหมอบอยู่อีกฟากหนึ่ง "แล้วตัวที่หัวตั้งๆขนแหลมๆ ขายาวๆโน่นล่ะ " "อํอ ! ตัวนั้นน่ะเหรอ เชื่องนะครับ ชื่อ Heath น่ารักใช่มั้ยล่ะครับ รูปร่างก็เพรียวลม เพราะบางวันผมก็ให้มันอดข้าว ประหยัดดี แต่ขอโทษนะ ตัวนื้ผมก็ไม่ขาย เอาไว้นอนเฝ้าหน้าบ้านไม่ต้องเปลืองค่ายาม...." ลูกค้าหนุ่มเริ่มมีอาการเซ็งขึ้นมานิดๆ เผอิญสายตาคมกริบไปเจอะเข้ากับสุนัขอีกตัวที่อยู่มุมห้องพอดี มันมีขนหยิกหยองสีน้ำตาลเข้มทีเดียว " เอ๊ะ !!! ตัวนี้แปลกจังนะ ทำไมนอนกอดขวดเหล้าด้วย ดูตาสิสลึมสลือเชียว" ว่าพลางชายหนุ่มก็เอานิ้วชี้เขี่ยๆ " นี่ ไม่กัดด้วยนะ ... โดนยาเบื่อหรือเปล่านี่ " เขาถามด้วยความสงสัย "หนอยแน่ะ หมาดื้อ แอบขโมยเหล้านอก( นอกลู่นอกทาง ) มากรึ้บอีกแล้วล่ะสิ หมาอะไรสอนไม่รู้จักจำ เขี่ยอย่างนั้นมันไม่ยอมตื่นหรอกคุณ ต้องนี่ !!! ตบ( sound effect ผัวะ ผัวะ ) ...... เอ้า !! Pata ไปนอนกับ Heath ไป" เจ้าหมาสีน้ำตาลรีบวิ่งงัวเงียๆไปนอนข้างๆเจ้าตัวสีดำ ก่อนที่จะโดนเบิ้ลหัตถ์ประหารของฉิงโยอีกรอบ Yoshiki มองตามก่อนหันมายิ้มหวานแล้วพูดต่อ " ตัวนั้นผมก็ไม่ขายเหมือนกัน มันสูบเหล้าผมไปเยอะอย่างที่เห็น มีบัญชีใช้หนี้อีกนาน........" เจ้าของร้านหน้าสวยอธิบาย แต่คุณลูกค้าร่างสูงไม่ได้สนใจฟังสักกะติด ด้วยว่ากำลังสนใจหมาอีกตัวหนึ่งอยู่ หมาตัวนั้นมีขาสั้นๆ ตัวป้อมๆผิดจากสามตัวแรก ชายหนุ่มแปลกใจไม่น้อย เนื่องจากหมาตัวดังกล่าว ถูกล่ามไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่ทีเดียว ทั้งๆที่มันก็ออกจะดูสงบเสงี่ยมเรียบร้อยดี " แล้วหมาขาสั้นๆ นั่นละครับ ล่ามโซ่ไว้อย่างนั้น หรือว่าจะดุ " " อํอ ตัวนั้นน่ะหรือ เมื่อก่อนผมรักมันมาก เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อไม่นานมานี้มันทรยศผมหนีไปหาหมาตัวเมีย แถมยังทำเป็นแยกตัวอีกต่างหาก ผมเลยทนไม่ได้ ต้องล่ามโซ่มันเอาไว้ จะได้ไม่ไปแรดที่ไหนอีก ... ยังไม่พอนะ ตอนกลางคืนผมก็ถีบมันออกไปนอนนอกบ้าน " Yo กล่าวพลางทำเสียงลอดไรฟัน กรอด....กรอด.. ........ ลูกค้าหนุ่ม ปาดเหงื่อ ..... (เอ นี่มันร้าน ขายสัตว์เลี้ยงจริงเหรอพี่ ) "แต่....ถึงยังไง ผมจะขายซะก็เสียดาย ...... ผมไม่ยอมปล่อยมันไปจากเงื้อมือของผมหรอกนะ ง่ายไป เดียวมันจะเหลิง" Yoshiki กล่าวพลางทำหน้าจะร้องไห้ผิดกับคำพูด " ................. " " อ๊ะ ! มาดูตัวต่อไปกันเถอะ " Yoshiki ตัดบทแล้วก้มลงไปอุ้ม ลูกหมาขนม้วนๆ สีดำเงาขึ้นมา เจ้าลูกหมาก็ดิ้นๆ แต่พอเห็นหน้าคนอุ้มก็หยุดยอมให้Yoshiki อุ้มแต่โดยดี " น่ารักไหม ตัวนี้น่ะ " Yoshiki ถามชายหนุ่มร่างสูงซึ่งขณะนี้จ้องมองลูกหมาขนนุ่มตัวนี้อย่างไม่วางตา " เมื่อก่อนมันขนยาวกว่านี้นะ แต่พอผมตัดผมออก ผมก็เลยตัดให้มันด้วย นี่ไง .... น่ารักมั้ย ? ดูสิ มองผมตาเป็นประกายเชียว" "อือม์ " ชายหนุ่มในชุดยาวสีดำพึมพำ เขารู้สึกว่าลูกหมาตัวนี้มีเสน่ห์บางอย่างจนเขาละสายตาไปไม่ได้" จริงอย่างที่ว่า กระดิกหางใหญ่เลย น่ารักจริงๆ ท่าทางเชื่องน่าดู " " หึ! "ฉิง Yo หัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนบรรยายสรรพคุณต่อ " เนี่ย เมื่อก่อนมันตาตี่กว่านี้นะ ดูสิ " ว่าแล้วหนุ่มผมทองก็เอามือดันเปลือกตาของลูกหมาที่อุ้มเอาไว้เล่น จนคุณลูกค้ารู้สึกเจ็บแทนเลยพยายามเอาใจช่วยให้ลูกหมาน้อยหันหนีได้พ้นจากเงื้อมือของ Yoshiki แต่ Yoดูเหมือนจะรู้ใจลูกค้า เลยยิ่ง แกล้งใหญ่ เอามือดึงหูที่กางอยู่แล้วของเจ้าลูกหมา ให้ยิ่งกางเข้าไปอีก " ดังนั้น " ฉิง Yo บรรยายต่อ " ผมเลยจับมันไปทำตาสองชั้น เผื่อว่าจะได้ส่งไปโฆษณา จะได้ฉายเดี่ยวแบบตัวอื่นมั่ง แต่ก็กลัวอยู่เหมือนกันว่าจะเป็นเหมือนไอ้ตัวนั้น ....... กลัวดังแล้วแยกวง เอ้ย ! แยกพวก เลี้ยงไม่เชื่อง จริงมั้ย, Ryu? ผมเลยคิดอยู่ว่าจะขายเจ้า Ryuichi นี่ดีไหม " พอได้ยินประโยคหลังลูกค้าหนุ่มก็รีบถามทันทีด้วยความตื่นเต้น คราวนี้ ฝันของเขาจะได้เป็นจริงขึ้นมาซะที ( ?? ) " ขายเถอะครับ !!! " ผู้มาเยือนรีบขอร้อง แล้วหันมามองหน้าเจ้า Ryu " ผมอยากได้ตัวนี้ ผมอยากได้ Ryu ( ? )" Ryuichi มองหน้าชายชุดดำอย่างหวาดระแวง หางเริ่มตก ตัวเริ่มสั่น เพราะรู้สึกได้ถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึง
......... " มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะให้ราคาเท่าไหร่น่ะแหละนะ " ดวงตาคู่สวยของ Yoshiki เริ่มฉายแวว( $ $ ) " เท่าไหร่ ผมก็สู้ทั้งนั้นแหละ ผมต้องการแต่ Ryu เท่านั้น คุณเอาเช็คนี่ไปกรอกจำนวนเงินเองละกัน"
ว่าพลางชายหนุ่มก็ควักเช็คออกจากกระเป๋าส่งให้อย่างง่ายดาย ( $ $ ) " แน่ใจนะว่า เช็คไม่เด้ง ..... เอางี้ละกัน ผมจะเก็บเช็คคุณไว้ก่อน อีกสามวันคุณค่อยมารับ Ryuichi ไปละกัน "
Yoshiki เสนอ " โอเค ตกลงตามนี้แหละ มีอะไรก็โทรไปตามที่อยู่กับเบอร์โทรนี้ละกันนะครับ ผมชื่อ Sugizo" .................. 3 วันต่อมา ........................... Sugizo ก็ได้รับจม. ค่อนข้างหนาส่งมาจากร้านขายสัตว์เลี้ยง พอเขาเปิดซองออกก็ปรากฏว่ามีรูปถ่ายร่วงลงมาเต็มไปหมด เป็นรูปถ่ายทุกอิริยาบถของ Ryu มีกระดาษจม. ส ีชมพูลายดอกกุหลาบแนบมาด้วย ข้อความว่า " ถึง คุณ Sugizo ขอบคุณที่ใช้บริการ พอดีผมเปลี่ยนกิจการจากร้านขายลูกหมามาเป็นร้านถ่ายรูปหมาแบบกระทันหัน ตามกระแสความนิยมเศรษฐกิจในปจ. เพราะ ไม่อยากให้คุณโดนข้อหาพรากลูกสุนัขไปจากคนขาย ( ผมหวังดีนะเนี่ย!!) ด้วยความจริงใจ Yoshiki ปล. ถ้าคุณอยากได้รูปเพิ่มก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกนะ เพราะตั้งแต่ไปแสดงหนังมาค่าตัวของ Ryu ก็แพงขึ้น
อีก ถ้าอยากได้ Video ก็ติดต่อผมได้ " Sugizo ยืนถือจม.ฉบับนั้นค้างอยู่ในสวน ฤดูหนาวได้พัดเข้ามาเยือนหัวใจของเขาแล้ว~ ~จบ End Episode 1~ *******************************
To be continued? Please send a comment