| Petshop of Horror Part III |
Starring : J-rock
*************************
~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#
Yuki : " Mana-chan ชิม ช็อคโกแลตรสสตอเบอร์รี่นี่มั้ย อร่อยนะ " Yuki พยายามเรียกร้องความสนใจ ( อยากมีบทบ้าง )
ชายหนุ่มร่างบางที่ถูกเรียกชื่อไม่ขยับเขยื้อนริมฝีปากสีน้ำเงินเหมือนน้ำทะเลนั่นเลยแม้แต่น้อย สายตาของเขาจับจ้องไปยังร่างสองร่างที่อยู่ตรงหน้าอย่างแน่วแน่ราวกับจะกลืนกิน เขาไม่ได้ยินสิ่งที่ Yuki พูดด้วยเลยแม้แต่น้อย เพราะโสตประสาททั้ง 5 มัวแต่เงี่ยฟังว่า ร่างที่เจ๊าะแจะกันสองคนตรงหน้าเขาคุยอะไรกัน
Mana : "..............."
Mana : " !!!!!!!!!!!!!! "
Mana : " ???????!!!!! "
Taka : " Gackt คุณแพ้แล้ว เอ้าดื่มอีกแก้วหนึ่งสิจ๊ะ " ชายหนุ่มอ้อนด้วยเสียงสูงจนแก้วแทบแตก แต่ทำให้Gackt วาบหวิวไปหมด Mana ยังคงจับจ้องจริตจะกร้านของชายหนุ่มผมแดงด้วยความหมั่นไส้
Gackt : " ไม่ไหวแล้ว ตานายดื่มบ้างดีกว่านะ Taka "
Taka : "ไม่ได้ไม่ได้ เนี่ยเป่ายิ้งฉุบแพ้นี่นาคุณต้องเป็นคนดื่มสิ" Taka พยายามทำเสียงอ่อนเสียงหวาน
Gackt : " แหม นายนี่เป่ายิ้งฉุบเก่งจังเลยนะ ใครสั่งใครสอนกันเฮอะ "
Taka : " นิดๆหน่อยๆเอง ที่นี่เขาเก่งกันทุกคนแหละ Yoshiki-san สอนน่ะ รู้มั้ย Yoshiki-san น่ะ ชนะ Tournament เป่ายิ้งฉุบทั่วประเทศมาแล้วนะ "
Gackt : "ได้ยินว่า คนที่ชื่อ Yoshiki นี่สวยทีเดียวใช่มั้ย"
Taka : " ฮึ อะไรกันมีชั้นอยู่ตรงนี้ทั้งคนแท้ๆ ยังมาพูดถึงคนอื่นอีกนะ "
Taka ทำงอน แล้วสองคนก็กระเส้าเหย้าแหย่กันไปมา สักพักTaka ก็รู้สึกว่า มีมือเย็นๆมาสะกิดเขาอยู่ด้านหลัง Taka หันไปเผชิญหน้ากับบุรุษผู้มีผมสีน้ำเงิน Mana วางของอย่างหนึ่งไว้บนฝ่ามือของ Taka มันเป็นแผ่บกระดาษที่มีลวดลายสีฟ้า มีข้อความว่า " ชั้นจะเป่ายิ้งฉุบ แทนGackt-chan" ma cherie " ของชั้นเอง " Taka พบว่า Mana เตรียมรอเป่ายิ้งฉุบกับเขาอยู่แล้ว
~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#
Yukari : " อ๊ะ อย่า ยะ อย่าทำอย่างนั้นซิครับ " ชายหนุ่มหน้าสวยขอร้อง หน้าแดงใบถึงใบหู
Chisato : " ไม่เห็นเป็นไรเลย คนสวย !!! ชั้นมีเงินจ่ายน่า ไม่เชื่อใจฉันหรือไง "
ว่าแล้วชายหนุ่มผมดำก็พยายามเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ สูดกลิ่นกายของYukari
O-jiro : " Chisato-kun อย่าให้มันเกินเลยดีกว่าน่า เดี๋ยวเด็กมันก็ร้องไห้เอาหรอก "
O-jiro : " มามะ มาหาพี่ดีกว่าน่าน้อง เดี๋ยวพี่จะพาไปนั่งไทม์ แมชชีน "
Chisato : " หนอยแน่ะ O-chan คิดจะแย่งเด็กชั้นเหรอ อยากได้ก็ไปหาไอ้หนุ่มตาลูกกวางผมแดงๆที่เจอข้างหน้าเมื่อกี้นี้สิ"
ว่าแล้วทั้งสองคนก็เถียงกันไปเถียงกันมา
Yukari : " @##$^&* "( ; _ ; )
~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#
Ryuichi เดินตรวจตราดูรอบๆบริเวณ ก็เห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่โต๊ะของ Yukari เขาเลยคิดที่จะเข้าไปช่วย แต่ก็ถูกแขนของใครบางคนดึงเอาไว้เสียก่อน Ryuichi หันไปเตรียมจะด่าแต่ก็นึกได้ว่านี่เป็นลูกค้า จำได้ว่า Yoshiki เคยสอนว่า เงินคือพระเจ้า ลูกค้าคือเงิน ร่างบางจึงสงบปากสงบใจ ถามลูกค้าผมสีดำยาวเหยียดตรงใบหน้าคมเข้มอย่างสุภาพว่า
Ryuichi : " เอ่อ มีอะไรจะให้ผมช่วยหรือครับ " ชายหนุ่มถามอย่างสุภาพ
Gisho : " มานั่งเป็นเพื่อน พี่ ตรงนี้หน่อยซิ น้องชาย " ว่าแล้วก็พยายามเอาแขนบางๆโอบเอวRyu
Ryuichi : " เอ่อ ขอโทษนะครับ ผมมันคนละชั้นกับพวกนั้น ถ้าคุณต้องการเดี๋ยวผมจะหามาให้ " Ryuichi พยายามเบี่ยงตัวออก แต่ก็ถูกดึงกลับไปใหม่
Gisho : " เห็นชั้นไม่มีเงินจ่ายหรือยังไง ชั้นน่ะเคยแสดงหนังมาแล้วนะ Otaki Jun น่ะรู้จักหรือเปล่า( Gisho โม้) "
ร่างบางรู้สึกหมั่นไส้เลยโม้กลับบ้าง
" เหรอ ~~ เหรอ ~~~~ ผมก็เคยแสดงเหมือนกันนะ เรื่อง futari น่ะ รู้จักมั้ย"
Gisho แทนที่จะปล่อยกลับดึง Ryuichi ให้ไปนั่งบนตัก แล้วส่งสายตาไปดูปฎิกริยาของ Hakuei แต่ชายหนุ่มผมทองแกล้งทำเป็นไม่สนใจ
~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~#~~#~#~#~#~#~#~#
" เป็นอะไรไปวะ Sugi อยู่ๆก็ชวนมาเที่ยวคลับอย่างนี้ แน่ใจนะว่านายจะเลี้ยง "
เสียงๆหนึ่งดังขึ้นมีแววกังวลเล็กน้อย จากโต๊ะของผู้มาใหม่ทางด้านขวามือ
" เออน่า กลัวชั้นไม่มีเงินจ่ายเหรอไงวะ Takuro รวยอย่างชั้นน่ะนะ จะออฟเด็กทั้ง Club นี่เลยก็ได้ "
Sugizo พูดอย่างหัวเสีย เมื่อเพื่อนทำท่าไม่อยากเสียตังค์
Yoshiki กระเด้งลุกออกจาก โซฟาลายดอกกุหลาบอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินเสียงทุ้มของร่างสูงที่อยู่ตรงมุมห้อง เขารีบวิ่งตรงไปหา Hide แล้วประกบฝ่ามือด้วยทันที
Yoshiki : " Touch!!!!"
Hide : " Touch อะไร เอ๊ะ หรือว่า ......" Hide คิดไปไกลหน้าเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ แต่ Yoshiki วิ่งหลบเข้าไปในห้องด้านในเสียแล้ว
แต่พอHide หันไปด้านขวามือ ก็ รู้ทันทีว่า อํอ เจ้า Yo-chan มันวิ่งหนี Sugizo นี่เอง อย่างว่าแหละ ไปหลอกเขาไว้เยอะ
" เฮ่ย Sugi แค่ลูกหมาตัวเดียว ทำให้นายเป็นไปได้ถึงขนาดนี้เชียวเหรอวะ แหม ชั้นละนับถือเจ้าของร้านนั่นจริงๆ ลูกหมาที่ว่ามันดีขนาดนั้นเชียวรึ" Takuro กล่าวอย่างไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ แล้วถามต่อ
" หรือ ....ว่า นะ นาย เป็นพวกชอบสัตว์ " Takuro เรื่มถอยห่าง
บุรุษผมซอยสีทองมองเพื่อนตาขวางๆ เขาเอามือทั้งสองข้างกุมหัวตัวเองอย่างสับสน
" นายไม่รู้หรอกว่า ชั้นต้องการ Ryu มากแค่ไหน !!!"(น่ากลัวจัง อันตรายนะ Sugi-sama~)
"เอ่อ ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าต้องการเด็กแบบไหนครับ " ชายหนุ่มผมแดง รีบเข้ามาถามความต้องการของลูกค้าเพราะถือสุภาษิตเดียวกัน ที่ว่า ลูกค้าคือ $ และ $ คือ พระเจ้า
Sugizo หันมามองหน้า Hide แล้วรู้สึกว่าอย่างกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน Hide เองก็หวั่นๆอยู่เหมือนกันว่า Sugizo จะจำได้หรือเปล่าว่าเขาคือหมาสีชมพู
" หึ " Takuro หัวเราะเบาๆ
" เจ้านี่น่ะเหรอ ตอนนี้มันอยากได้แต่อะไรก็ได้ที่ชื่อ Ryuichi น่ะแหละ" Takuroกระเซ้าชายร่างเพรียวเล่น
" อ๋อ !! พอดีตอนนี้ Ryu ไม่ว่างน่ะครับ ... อุ๊บ !!" Hide แทบจะอยากตบหน้าตัวเองที่เผลอพูดชื่อ Ryuออกไป
Sugizo รีบหันมากระชากคอเสื้อ Hide ถามในทันที
Sugizo : "ว่าไงนะ ที่นี่มีคนชื่อ Ryuichi ด้วยเหรอ !!!!"
******************