รักนิด
ๆ สะกิดใจ
(No Reason)
By
Aya
ช่วงมีนาคมเวลาแห่งการแข่งขันในการศึกษาต่อมัธยมปลายชื่อดังแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานครย่านปทุมวัน
การแก่งแย่งเพื่อให้ได้ความเป็นหนึ่งทางด้านวิชาการของแต่ละคนแต่ละสถาบันทั่วประเทศไทย
การที่ก้าวเข้ามาสู่มัธยมปลายแห่งนี้เป็นด่านแรกที่บอกได้ว่าคุณสามารถเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อและเป็นคณะที่คุณต้องการอย่างแน่นอนจึงทำให้สนามสอบของที่นี้เต็มไปด้วยไอระอุแห่งการต่อสู้
แต่สำหรับผมแล้วมันเป็นความต้องการของคุณพ่อคุณแม่ที่อยากให้ลูกของตนเข้าเรียนในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเท่านั้น
ผมถูกขีดเส้นในการเดินมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ผมยังไม่มีโอกาสได้เลือกในสิ่งที่ตนต้องการเลย
การประกาศผลสอบของมัธยมปลายแห่งนี้ก็ได้สำแดงออกมาหลังจากสอบกันไปไม่นาน
อย่างที่รู้กันต้องมีน้ำตาและเสียงยินดี ทั้งน้ำตาของความพ่ายแพ้และน้ำตาของความปลื้มปีติยินดี
ผมไม่ต้องดูก็รู้ว่าได้อยู่แล้วเพราะคุณแม่จัดการหาอาจารย์สอนมาติวให้ถึงที่
และสิ่งที่ผมจะทำตามคำสั่งของพ่อแม่ต้องจบลงเพียงเท่านี้ผมจะใช้ชีวิตหลังจากนี้ให้มันไปเลย
แบบไม่ให้เสียการเรียนนี้คือคำสัญญาที่ผมสัญญาไว้กับแม่ของผม ผมแค่ความเป็นอิสระแบบมีหัวคิดตามฉบับของผมโดยผมจะเข้าเรียนที่นี้ให้ได้
และมันต้องสนุกอย่างแน่นอน
ผม ธนา จงวิกล นับแต่นี้ไปผมจะเป็นเด็กนักเรียนที่อยู่ใกล้รั้วจาจุรีแล้ว
การเข้ามาเรียนที่นี้ได้ก็เป็นก้าวแรกของรั้วมหาวิทยาลัย หน้าตาอย่างผมก็กินขาดอยู่แล้วแต่เฉพาะที่โรงเรียนเก่านะครับเพราะที่นี้เป็นแหล่งรวบรวมคนที่มีหน้ามีตาทั้งหล่อสวยรวยเท่แถมยังฉลาดเอาไว้ด้วยกันหน้าอย่างผมจึงกลายเป็นธรรมดา
ๆ ผมมาเรียนที่นี้ได้หนึ่งอาทิตย์ก็มีเพื่อนเป็นกลุ่ม ๆ ของตนมีห้าคนครับ
แต่ละคนก็มีแบบฉบับของตนเองที่ต่างกันออกไป
หัวหน้าห้องของผมนักเรียนเรียนดีที่ทั้งห้าวจนไม่น่าเชื่อหน้าตาออกจะน่ารักแต่เวลาดุเนี่ยเสือเรียกพี่เลย
ใครไม่ทำตามคำสั่งได้โดนสวรรค์ลงโทษจากท่านประธานคนนี้แหละครับ
คุณกานกนกเพื่อน ๆ เรียก เธอว่ากาน เห็นรูปร่างบาง ๆ แบบนี้แต่ต่อยผู้ชายตัวใหญ่
ๆ ล้มมาแล้ว ใครหน้าในก็กลัวเธอจอมโหดผู้นี้ ใครหน้าไหนกล้าลองดีไหม จนเพื่อนในห้องจึงชี้ขาดว่าเหมาะเป็นหัวหน้าห้องที่สุด สามารถควบคุมฝูงลิงได้อย่างเก่งกาจ
ต่อมาเพื่อนสนิทของหัวหน้าหรือเจ๊กาน พอวดีหรือ หนูพอ หญิงสาวคนเดียวที่หยุดเวลาเจ๊แกโมโหได้
แถมยังน่ารักใสซื่อบริสุทธิ์ แต่ใครจะไปรู้ว่าหนูพอน้ำหนักเยอะกว่าตัวแบบยิ่งกว่าซ่อนรูปเสียอีก
แต่เป็นคนดีมาก ๆ มีน้ำใจอ่อนโยนชอบช่วยเหลือเพื่อน ตอนแรกหนูพอคนนี้แหละครับที่จะได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าห้องแต่เพื่อน
ๆ ใช้งานแกจนเจ๊ไม่พอใจเลยกลายมาเป็นแบบเนี่ย ยิ่งแย่กว่าเก่าสักอีก
ส่วนคนนี้เพื่อนรวมโลงของผม วาตะหรือนายวิน เด็กหนุ่มที่ทำตัวสนุกสนานได้ตลอดเวลาตามชื่อของมันจริง
ๆ ครับ ลม เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่แน่นอน ไม่เคยคิดมากชอบเล่นไปทั่วแม้แต่การเรียนมันก็เล่นไปเรียนไปเรื่อย
ๆ แต่เวลามันทำคะแนนสอบแต่ละครั้งบอกได้ว่าคะแนนดีเชียวแหละครับ
มันบอกว่า การเรียนก็คือการเล่น การสอบก็คือคะแนนของการเล่นเกมแต่ละด่าน
ยกย่องไว้เลยครับเรื่องแฟนมันยังไม่เคยจริงจังกับใครเลยครับเห็นจีบไปทั่วแต่ไม่คิดจะคบกับใครเลย
คนสุดท้าย คนที่ผมว่าเป็นครั้งแรกที่ผมหลงครับ ผิวขาว ๆ หน้านวล
ๆ กับรอยยิ้มหวาน ๆ ทำเอาหัวใจของผมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยครับ
นที หรือ น้ำ คนแสนสุภาพอ่อนโยนทั้งยังเป็นคนจริงจัง เป็นห่วงใยคนอื่นอยู่เสมอรักความสงบและให้ความรู้สึกอบอุ่นนุ่มนวลแบบน้ำจริง
ๆ ยังไม่เคยเห็นเวลาที่น้ำโกรธใครเลยแม้แต่ครั้งเดียวเท่าที่รู้ตอนมัธยมต้นน้ำถูกเพื่อนแกล้งและล้อเลียนอยู่บ่อย
ๆ ก็เป็นใครไม่อยากแกล้งบางละครับคนที่ชอบนะ ก็น้ำดูงดงามกว่าผู้หญิงแถว
ๆ นี้หลายคนนี่น่า (นายหมายถึงใคร ธนา~เจ๊ถามครับ)
นี่แหละครับบรรดาเพื่อน ๆ ทั้งห้าของผมที่เป็นกลุ่มนักเรียนเรียนดีแบบทั้งห้าคนก็สับเปลี่ยนตำแหน่งหนึ่งในห้ากันทุกปีแหละครับ
บางครั้งก็ที่หนึ่งห้าคนอย่างพร้อมเพรียง ดังนั้นบางครั้งที่พวกเราเกกันบ้างก็ไม่ได้ทำให้อาจารย์หรือใครว่าอย่างเสียหายยิ่งหัวหน้าห้องอยู่ในกลุ่มด้วยไม่ต้องพูดถึงใครจะกล้ากระโดดล่ะแค่เกบ้างพี่แกก็ร่วมด้วย
พวกเรามักไปไหนด้วยกันเป็นประจำแบบคนหนึ่งไม่อยู่ก็คือไม่อยู่กันทั้งกลุ่ม
แต่เรื่องความสัมพันธ์ที่ผมแอบชอบน้ำเป็นความลับสุดยอดที่จะไม่บอกใครอย่างแน่นอน
ถึงแม้จะถูกตราหน้าว่าเป็นเกย์ผมก็ขอเป็นเกย์เพื่อน้ำครับ
เฮ้ย....ไอ้วินไม่ไปด้วยกันหรอเจ๊ตะโกนถามวินที่กำลังเดินออกไปกับหญิงสาวคนหนึ่ง
ไม่ล่ะ วันนี้มีเรื่องต้องไปทำวินกล่าวแล้วเดินไปกับหญิงสาวคนสวยที่ได้ชื่อว่าเป็นเฟรชชี่ของปีนี้
หญิงสาวยิ้มให้ก่อนที่จะเดินไปกับวิน
โอ๊ย!
วินมันควงผู้หญิงคนที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย เปิดเรียนเทอมแรกยังไม่ถึงเดือนควงไปเป็นสิบ
มันเปลี่ยนผู้หญิงเร็วกว่าฉันเปลี่ยนผ้าอนามัยอีกนะเนี่ยเจ๊คำรามออกมา
กาน
อย่างเธอต้องใช้ด้วยหรอธนากล่าวออกไปแล้วขำ เล่นคุณเจ๊แกฟังแล้วไม่พอใจขอกระโดดถีบสักครั้งแล้วกัน
เอาแบบตรง ๆ ที่ท้องน้อยใกล้ลิ้นปี่เลย
หนูพอจึงต้องเข้ามาห้ามศึกอย่างช่วยไม่ได้เสียจริง ๆ พอเถอะกาน ธนาเขาไม่ได้ตั้งใจ
ที่วินเขาเป็นอย่างนี้เพราะโกรธผมครับน้ำกล่าวขึ้นมาด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย เหล่าบรรดาเพื่อน ๆ ก็หันไปมองน้ำเป็นสายตาเดียว
น้ำ.....เกิดอะไรขึ้น......ผมอยากถามแต่เจ๊แกรีบแย่งถามซะก่อน
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรอนะน้ำ แต่ที่เจ้าวินมันเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะน้ำหรอก
งั้นหรอครับ
วันก่อนผมเจอรุ่นพี่แกล้งครับ วินเข้ามาช่วยแล้วว่าผมซะยกใหญ่เลย
วินเขาคงไม่ชอบผมที่อ่อนแอนะครับ เขาบอกว่าผมอ่อนแอกว่าผู้หญิงเสียอีกน้ำกล่าวด้วยเสียงปนสะอื้น
ผมเข้าไปจับไหล่ของน้ำ น้ำหันหลังมามองก่อนที่จะซบลงที่แผงกล้ามอกอันแข็งแกร่งของผม
ไม่เสียแรงที่เรียนวิชาป้องกันตัวตามที่คุณพ่อต้องการ น้ำร้องไห้ออกมาก่อนที่จะเงยหน้ามายิ้มด้วยรอยยิ้มที่งดงามตามแบบฉบับของน้ำเด็กหนุ่มแสนสวยคนนี้
หลายวันจากนั้น
ธนา
วันนี้ว่างไหม มีเรื่องอยากปรึกษาหน่อยจู่ ๆ น้ำก็เข้ามาพูดแบบนี้กับผม
ผมมีโอกาสแล้วใช่ไหมเนี่ย
อืม...ว่างสิ
มีอะไรหรือเปล่าน้ำผมถามขณะที่จับหนังสือยัดลงในกระเป๋า
ก็หน้าของน้ำมันช่างเหมือนคนที่กำลังจะทำความผิด
เออ.....น้ำหันซ้ายหันขวา ก่อนที่จะบอกว่า อยาก.....คุยแบบส่วนตัวมากกว่า คำกล่าวของน้ำเนี่ยเล่นเอาใจน้อย
ๆ ของผมพองโตแบบขยายตัวได้เป็น4เท่าเลยเชียว
ได้เลย
น้ำมีอะไรก็ปรึกษาผมได้ทุกเมื่อธนาตีมือเบา ๆ ลงที่บ่าของน้ำที่ตอนนี้เริ่มห่อไหล่แล้ว
ขอบใจนะ
ธนาน้ำยังคงก้มหน้าก้มตากล่าว
ผมกลับบ้านพร้อมกับน้ำแต่เราไม่ได้ไปที่บ้านน้ำหรือบ้านของผมแต่น้ำกลับพาไปที่บ้านของวิน
น้ำที่กุมมือของตัวเองแน่น ผมเห็นแล้วไม่อยากให้มือน่ารัก ๆ ของน้ำต้องชำจึงเอามือของตนเองไปแตะแล้วกล่าวว่า
เดี๋ยวเป็นแผลนะน้ำน้ำยิ้มให้ก่อนที่เจ้าวินเจ้าของบ้านจะถ่อตัวเดินออกมาเปิดประตูให้
ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับผมกับขนาดของบ้านวิน บานที่เป็นบ้านเดียวแถวทองหล่อที่บอกถึงฐานะของบ้านมันได้อย่างดี
คุณพ่อของวินเป็นหมอศัลยกรรมและคุณแม่ของวินเป็นเจ้าของบริษัทผลิตยา
ไม่ต้องกล่าวว่าทำไมมันถึงใช้เงินอย่างกับเทน้ำเทท่าได้ แถมยังควงผู้หญิงได้แบบไม่ซ้ำหน้ากันอีก
วิน....ขอโทษที่มารบกวนน้ำกล่าวแล้วก้มหน้าก้มตาลง
มารบกวนแล้วยังจะมาพูดวินยังคงปากเสียกับน้ำทุกครั้ง
น้ำยิ่งก้มหน้าลงกว่าเดิมอีก ขอโทษน้ำกล่าวออกมาด้วยเสียงเบา ๆ ที่เหมือนกับจะหายไปพร้อมกับสายลม
จะเข้าไม่เข้าวินกอดอกยื่นคำขาด
เฮ้ย....เพื่อนมาเยี่ยมก็น่าจะต้อนรับกันดี
ๆ สิธนากล่าวเมื่อมองภาพของน้ำที่เศร้าสร้อย
อะ....ตามใจเข้ามาสิวินเกาหัวแล้วเปิดประตูให้กว้างกว่าเดิม
ธนาจัดการจูงน้ำเข้ามาในรั้วบ้านของวินทันที
คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่วันนี้คงไปงานสังสรรค์ข้างนอกวินกล่าวขณะเดินพาเพื่อนสองคนไปที่ห้องของตนเอง
ธนาและน้ำเดินตามกันมาอย่างไม่พูดไม่จา วินเปิดประตูห้องพาธนาและน้ำเข้าไปในห้องของตน
ใครมาหรอ
วินเสียงหวาน ๆ ที่บอกได้ว่าเป็นสตรีเพศอย่างแน่นอน หญิงสาวในชุดชั้นในที่สวมเพียงแค่ชุดนอนสีบางแบบผ้าไหมเดินออกมาจากห้องนอน
ผมที่สยายและร่องรอยที่เพิ่งจะมีการสำรวจร่างกายกันมาหมาด ๆ
ธนาและน้ำมองอย่างตกใจ ธนาชี้ไปที่หญิงสาวแล้วมองหน้าเพื่อนตัวดี
วินก้มหัวลงพลางเกาหัว ซวยแล้วไหมล่ะดันลืมเรื่องนางผู้หญิงคนนี้ไปเลย
อ้าว....มีแขกหรอค่ะ
งั้นขอเวลาสักครู่นะค่ะ จะกลับแล้วหญิงสาวยิ้มอย่างเป็นเรื่องปกติที่อาจเกิดได้ทุกครั้ง
แล้วหญิงคนงามที่บอกอายุได้มากกว่าพวกเขาสัก5-6ปีก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนเพื่อสวมเสื้อผ้าแล้วเดินออกมา
จูบแก้มของวิน ไว้เจอกันอีกนะค่ะ คุณช่างยอดเยี่ยมเสียจริง
ๆ แล้วโบกมือขอตัวกลับบ้าน
นั้นใครหรอธนาถาม
อย่าถามน่า.....วินเอามือเท้าไว้ที่ศีรษะอย่างกลุ้มใจ
ขอโทษนะที่มารบกวนเวลา.....
ผมนี้แย่มากเลยนะครับน้ำก้มหน้ากล่าวตอนนี้เขาไม่อยากเห็นจริงภาพบาดตาบาดใจของความหรรษาและความสุขที่ทั้งสองต่างแลกให้แกกันแหละกัน
ครั้งแล้วครั้งเล่า
วินตอนนี้ทำหน้าโกรธบวกโมโหมาก ๆ มองจ้องน้ำอย่างไม่วางตา ขอโทษ อะไรก็ขอโทษ ทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้วหรอ โกรธล่ะ โกรธเป็นเปล่าวินตะโกนเสียงดังพร้อมทุบมือของตนไปที่พนังด้านข้าง
ธนาเริ่มงงกับท่าทีและอาการของทั้งสองมันเกิดอะไรกันขึ้น
วินใจเย็น
ๆธนาเรียกร้องให้วินสงบอารมณ์ของตนก่อน
วินหันหน้าไปอีกด้านหนึ่งอย่างฉุนเฉียว
ธนา
เรื่องที่ผมอยากจะปรึกษาคือ....น้ำหันหน้ามามองธนาแล้วกระโจนเข้ามาจูบที่ริมฝีปากของผม
มันช่างหวานเสียนี่กระไรเราต่างแลกความหอมหวนกันสักพักก่อนที่จะแยกออก
น้ำหันไปมองวินที่ยืนจ้องการกระทำของน้ำอย่างไม่วางตา น้ำกวักมือเรียกทั้งใช้สายตาช้อนอย่างหยาดเยิ้ม
ก่อนที่ธนาจะเริ่มจูบที่คอระหงสีขาวของน้ำต่อ วินเดินเข้ามามองร่างกายของน้ำแล้วไล้มือถกเสื้อนักเรียนของน้ำขึ้นเพื่อเข้าถึงเป้าหมายสู่จุดยอดสีชมพูของน้ำทันที
การวางแผนงานร่วมกันของทั้งสามต่างช่วยกันและแลกกันอย่างมีความสุข
ธนาเคลื่อนมือของตนลงต่ำค่อยแทรกฝ่ามือเย็น ๆ เข้าสู่ใต้กางเกงของน้ำ
น้ำที่ใช่มือคล้องไว้ที่คอของผมแผงอกของผมถูกเผยออกเพื่อโชว์ความแข็งแรงชนกับแผ่นหลังสีขาวบริสุทธิ์ของน้ำ
ส่วนมืออีกข้างหนึ่งน้ำจับที่บ่าของวินเอาไว้
อะ....อะ....อ้า....เสียงของน้ำช่างยั่วยวนเสียนี่กระไร ร่างกายของผมและวินกำลังมีอารมณ์อย่างถึงขีดสุด
วินเริ่มถอดกางเกงของน้ำออกแล้วจัดการครอบงำส่วนอ่อนไหวอย่างเชียวชาญชำนาญการ
ร่างของน้ำถูกช้อนยกขึ้นวางบนบ่าทั้งสองข้างของวินเพื่อให้ง่ายต่อการล้อเลีย
ผมก้มตัวต่ำลงเพื่อเพิ่มปริมาณความหล่อลื่นให้กับเส้นทางที่อีกไม่นานจะพิธีทำการเปิดออก
น้ำที่ถูกกดดันทั้งหน้าและหลังก็ร้องและขยับเป็นจังหวะตามการควบคุมของทั้งสอง
อ่า...ซีด....อะ.....วะ...วิน...นา... น้ำหันลงมามองวิน วินหันมามองผม ผมจึงบอกให้วินที่มีประสบการณ์มานานเริ่มก่อนคนแรก
พวกเราเริ่มยุติกันก่อนแล้ววินก็อุ้มน้ำที่พร้อมแล้วไปยังห้องนอนของตน
อา....อ๊า.....อา....
เสียงร้องของน้ำดังเล็ดรอดออกมาจากห้องมันช่างกระตุ้นร่างกายความเป็นชายของผมเสียเหลือเกิน
เมื่อวินเสร็จกิจผมก็เข้าไปต่อมันช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน ผมดีใจที่น้ำยกครั้งแรกให้กับผมถึงจะมีวินร่วมด้วยก็ตาม
หลังจากนั้นพวกเราสามคนก็มีการนัดออกมาเจอและทำกิจร่วมกันบ่อย
ๆ ทุกครั้งวินจะเป็นคนเริ่มก่อนและคนปิดท้ายทุกครั้งต้องเป็นผมและที่แปลกไปกว่านั้น
วินจะไม่ไปเที่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย ทั้งทีมีผู้หญิงมาให้ท่าถึงหน้าบ้านหรือในห้องเรียนเจ้าตัวก็จะเลี่ยงทุกครั้งไป
วันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผมจะได้แตะต้องเจ้าหญิงน้อย ๆ ของผม และผมจะบอกกับน้ำในวันนี้ว่าผมต้องการให้น้ำมาเป็นของผมเพียงแค่คนเดียว
แต่มัน......วินกับน้ำเดินเข้ามาหาผม มีอะไรเกิดขึ้นหรออย่าเป็นแบบที่ผมสังหรณ์ใจล่ะ
เออ....ธนาคือว่า.....ผมกับวินคบกันเป็นแฟนแล้ว
ผมรักวินครับ ผมขอโทษที่ทำให้ธนาต้องกลายมาเป็นพวกเกย์ คงรู้สึกแย่สินะครับที่ต้องมามีอะไรกับผู้ชาย
ทั้ง ๆ ที่ธนาเป็นคนทั่ว ๆ ไปน้ำกล่าวออกมาโดยที่วินโอบไหล่ของน้ำเอาไว้
ไม่นะน้ำ ฉันก็รักเธอไม่แพ้วิน และฉันก็พอใจที่จะเป็นด้วยน้ำมันไม่ใช่ความผิดของเธอ
ฉันมันเลวใช่ไหมที่หลงรักเธอถึงจะแค่ข้างเดียวก็ตาม ฉันดีใจมากที่เธอยอมมีอะไรกับฉัน
เธอรู้ไหมน้ำว่าฉันมีความสุขแค่ไหน
ผมอยากเลิกความสัมพันธ์แบบนี้ครับ
ผมอยากให้แค่วินเท่านั้นที่ได้แตะต้องตัวผม ผมขอโทษนะครับที่ใช้ธนาเป็นเครื่องมือที่จะทำให้วินเข้าใจผมมากกว่าเดิมน้ำกล่าวแล้วเอามือขึ้นบังหน้าที่ตอนนี้อาบไปด้วยน้ำตา
วินกอดน้ำเอาไว้ แต่สิ่งที่ธนาได้รับและรู้ในวันนี้มันเกินกว่าที่จะรับได้
ความรักและความเข้าใจของเขาที่ให้กับน้ำ มันจบลงโดยสิ่งเหล่านี้แค่คำพูดเท่านี้งั้นหรอ
ทั้งที่เขารักและอยากปกป้องสิ่งเหล่านี้ตลอดไป ทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้
แล้วตอนนี้เขาต้องทำเป็นคนที่ดีอีกหรือเปล่า
งั้นหรอ....น่าจะบอกให้เร็วกว่านี้อีกนะ
ว่าแล้วว่าพวกนายต้องเป็นคนรักกันแน่เห็นท่าทีแล้วก็คิดว่าใช่แล้วล่ะธนาพยายามฝืนยิ้มด้วยที่หัวใจตอนนี้แทบจะร้องไห้ออกมา แต่ว่าวันหลังอย่าลืมให้ฉันเข้ารวมอีกนะน้ำ ธนายิ้มอย่างยียวน
ขอบใจนะ
ธนาวินแตะไหล่ของเพื่อนของตน แต่อย่าหวังนะเฟ้ยวินจ้องหน้าของธนาอย่างดุดันและจับไหล่ของธนาแรงขึ้น
อย่ามาจับตัวฉันนะโว้ย ฉันเกลียดแกจริง ๆ แต่ก็แค้นแกไม่ลงวินเพราะน้ำหรอกนะ
ดูแลน้ำดี
ๆ ล่ะ ถ้าทำให้น้ำร้องไห้แล้วล่ะก็ฉันเอาแกตายแน่ผมรวบรวมความแข็งแกร่งที่มีทั้งหมดพูดสิ่งนี้ออกไป
เออ....วินพูดขณะที่ผมหันหลังกลับแล้วเดินจากไป กับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างเงียบ
ๆ
มันจบลงแล้วใช่ไหม ความรู้สึกทั้งหมดของเรามันจบแล้วสินะ แต่เรายังไม่ได้กล่าวในสิ่งที่ต้องพูดออกไปเลย
น้ำ.....เธอยังคงเป็นคนที่ฉันจะรักตอนไปขอแค่ตอนนี้เท่านั้น ใครก็ได้ช่วยทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นด้วย.....ใครก็ได้
ธนาเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่จะร้องให้ความทุกข์ทั้งหมดหายไป
แค่วันนี้เท่านั้นที่เราจะรักน้ำ ทำนบน้ำตาที่แตกหักได้หลั่งริมกระแสชลนัยน์ออกมาอย่างท่วมท้น
ธนาที่บัดนี้ล้มลงตรงอ่างล้างหน้า ผู้ชายคนนี้ก็เสียใจเป็นเหมือนกัน
ความรักที่เขาได้มอบให้น้ำบัดนี้มันกำลังสูญสลายไปพร้อมกับน้ำที่หลั่งริมออกมาอย่างไม่ขาดสาย
อย่าคิดว่าจบแล้วนะค่ะ ยังมีต่อ......ฮุ...ๆ ๆ ๆ ๆ ตอนแรกคิดว่าจะเขียนแบบเรื่องสั้นก็มันเขียนยังไงก็ต้องมีอีกทุกครั้งมันจึงกลายเป็นเรื่องยาวจนได้
เลยเอาแบบเป็นตอน ๆ สั้น ๆ ซึ่งจะเล่าถึงเรื่องของแต่ละคน
ครั้งหน้าคงเป็นของน้ำกับคุณชายวินนะค่ะ อันนี้เป็นแค่intro
