กล้วยไม้
คำร้อง-ทำนอง พรานบูรพ์
...... กล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน อยู่ในดงในดอนเจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ไกลผึ้ง เจ้าอยู่ถึงไหนไหน ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย
ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย
เจ้าบ่เคยชอกช้ำ เช้าสายบ่ายค่ำ ชื่นบ่ช้ำชอกเอย
.... * เดี๋ยวนี้ดูหรือกล้วยไม้ มาชูช่อชูใบบานอยู่ในกระเช้า
ลืมดงลืมดอยที่เคยอยู่ก่อนอยู่เก่า ภู่จะคลึงผึ้งจะเคล้าเจ้าจะเฉาลง
ภู่จะคลึงผึ้งจะเคล้าเจ้าจะเฉาลง โอ้กล้วยไม้เอย เจ้าไม่น่าเลยที่จะมาหลงไหล
เจ้าลืมสุมทุมพุ่มพงลืมดงดอยเอย (ซ้ำ *)