Nieuw Alkmaars Cantate koor heeft professionele ambities

Zaterdag 15 mei, aanvang 20,00 uur, Kapelkerk, Alkmaar. Kaarten verkrijgbaar bij Ypma in de Langestraat, de Rabobanken in Alkmaar en voor aanvang van het concert aan de zaal. (Uit het Noord Hollands Dagblad van donderdag 13 mei 1993)

ALKMAAR - Behalve een stad van kaas begint Alkmaar zo ondertussen ook een stad van koren te worden, zangkoren wel te verstaan. Als de welbekende paddestoelen schieten ze de laatste jaren uit de grond: vrouwenkoren, ouderenkoren, en allerlei koren die zich richten op een bepaald repertoire. Zaterdag - de nationale dag van de muziek - presenteert een nieuwe ster aan het Alkmaarse koren-firmament zich aan het publiek: in de Kapelkerk zingt het Alkmaars Cantate Koor een aantal welluidende werken uit de Duitse barok.

"Wij willen ons duidelijk manifesteren als cantatekoor, een dergelijk koor was er in Alkmaar nog niet", zegt Heleen van Dijk, voorzitster van het kersverse zanggezelschap. Een gat in de markt dus, en zo'n anderhalfjaar geleden besloot zij, samen met een aantal andere enthousiaste zangliefhebbers, daar in te springen. De belangstelling van de kant van zanglustigen voor een dergelijke koor bleek zeer groot.
"We dachten aan een koor van zo'n dertig leden, maar er waren meteen al zestig mensen die zich aanmeldden." Na audities en enkele selectierondes is uiteindelijk een koor ontstaan dat 38 zangers en zangeressen telt. De leeftijd van de meeste leden ligt tussen de twintig en de veertig. Een jong koor dus, en dat verklaart misschien ook wel de grote ambities die het koestert.
"We hebben ons tot doel gesteld om binnen vijf jaar een hoog peil te bereiken. We willen iets meer zijn dan een koor van amateurs, bij wie het vooral om de sociale contacten gaat. Onze dirigent Adriaan Oudkerk geeft lessen stemvorming, en inmiddels hebben de meesten van ons ook buiten het koor zangles, onder anderen bij José Jonkers.

Eigen klank
Een aanpak die z'n vruchten begint af te werpen, volgens Heleen van Dijk. "Toen we begonnen waren er veel leden, die geen enkele muzikale scholing hadden, en als je ziet hoe dat na anderhalf jaar al gegroeid is, dat is enorm. Belangrijk is dat we naar een eigen klank groeien, en dat vergt wel een paar jaar."
Voor het eerste publieke optreden heeft het Alkmaar Cantate Koor een repertoire van werken uit de Duitse barok ingestudeerd. Dat erkende grootmeesters als Bach, Schütz en Buxtehude daarbij op het programma staan, ligt enigszins voor de hand.
Maar het koor zingt ook een aantal onbekende werken. Zoals het Sanctus van Antonio Lotti. Van Dijk: "Het was moeilijk om daar de muziek van te vinden. Ik ben niet kerkelijk, maar het doet me wel wat, als je de prachtige muziek hoort, die er op die tekst is geschreven."

Restauratie
Het koor staat er zaterdag overigens niet alleen voor, het wordt instrumentaal ondersteund door Concert '91, een landelijk begeleidingsorkestvan 18 leden, dat op authentieke instrumenten speelt. In Bachs cantate 'Ich bin vergnügt mit meinem Glücke' is de sopraan Margot Endel te beluisteren, en Jouke Alkema bespeelt het orgel van de Kapelkerk.
Met dit concert wil het Alkmaars Cantate Koor de restauratie van de Grote Kerk steunen. Van elk verkocht kaartje is vijf gulden bestemd voor de financiering van twee zogeheten kolombanken in Alkmaars monumentale Godshuis.

foto 135 kb Het Alkmaars Cantate Koor is druk aan het repeteren voor het debuutoptreden in de Kapelkerk.
Foto: Studio Wick Natzijl


Uitstekend debuut van Alkmaars Cantate Koor

Debuut-optreden door het Alkmaars Cantate koor, begeleid op authentieke instrumenten door Concerto '91. Soliste: Margot Endel; orgel: Jouke Alkema; dirigent: Adriaan Oudkerk.
Programma met werken van o.a. Bach, Schütz, Hasse en Lotti.
gehoord: zaterdag 15 mei 1993 in de Kapelkerk in Alkmaar. Veel belangstelling.
(Uit het Noord Hollands Dagblad van maandag 17 mei, door Jaap Pepping)

ALKMAAR - Een tikkeltje gewaagd mag je het debuutoptreden van het Alkmaars Cantate Koor wel noemen. Zaterdagavond presenteerde het jonge vocale gezelschap zich voor het eerst aan het publiek, met een bepaald niet kinderachtig programma. Het koor is ambitieus en wil daar graag voor uitkomen ook. Geen voorzichtig probeerseltje dus, nee, gelijk alles uit de kast halen, zo lijkt het parool. En als je je zo manifesteert, dan zal menig toehoorder met wat extra kritisch gespitste oren luisteren. Maar zelfs de grootste scepticus moet er van overtuigd zijn geraakt: Alkmaar is een fraai koor rijker.
Tijdens dit podiumdebuut werden een aantal voornamelijk Duitse barok-werken uitgevoerd. Bij alle oorstrelende klankschoonheid die dit repertoire biedt, wil je als luisteraar maar al te gauw uit het oog verliezen dat het razend moeilijk is dit ten gehore te brengen. Het is knap dat het Alkmaars Cantate Koor in de nauwelijks anderhalf jaar van z'n bestaan - uit het niets - al zo'n mooie homogene klank heeft weten te verkrijgen. De stemmen zijn goed in balans, geen overheersende sopranen, goed aanwezige alten, en dat het koor met een tekort aan mannenstemmen kampt, valt eigenlijk niet of nauwelijks te horen. Onder de handen van dirigent Adriaan Oudkerk is blijkbaar flink geschaafd aan de techniek. Het koor klinkt heel beweeglijk, met een fraai dynamiek en doordachte fraseringen. Vooral in het dubbelkorige openingswerk 'Jauchzet dem Herren' van Schütz en in het motet 'Unser Vater' van Homilius leidde dit tot regelrechte hoogstandjes.
Wat magertjes waren de verrichtingen van sopraan Margot Endel. In Bachs 'Ich bin vergnügt mit meinem Glücke' kon ze niet op tegen het orkest, dat toch ingetogen speelde. Wellicht waren de problemen minder geweest als de dirigent met het begeleidende orkest een wat hoger tempo had ingezet. Overigens was dit orkest, Concerto '91, als begeleider geen slechte keuze. De musici volgden het koor zeer alert en geconcentreerd, bijna al improviserend, en het is duidelijk hoorbaar dat de eerste violiste Mariette Holtrop een uiterst muzikale inbreng in het geheel heeft. In het slotstuk pakten koor en orkest - nu versterkt met pauken en koper - nogg even flink uit, het Te Deum Laudamus van Hasse klonk als een ware overwinnings-hymne. Met een variant op een historische uitspraak uit het grijze verleden zou je kunnen zeggen: het Alkmaars Cantate Koor kwam, zong en overwon. De kaasstad is er in cultureel opzicht beslist weer op vooruit gegaan.


1