ALKMAARSCHE COURANT 11 november 2002
Galmeffecten dwarsbomen Cantatekoor
'Contrast van -de barok': vocale werken van Castellanos, Praetorius, Guerrero, Durón en Bach. Uitvoering door het Alkmaats Cantate Koor en Música Temprana onder leiding van Adrián Rodríguez van der Spoel. Solisten: Marian van der Heide (sopraan), Noa Frenkel (alt), Christopher Kale (tenor) en Marc Pantus (bas-bariton). Gehoord, vrijdagavond 8 november in de Sint Josephkerk in ALKMAAR.
Als klankexpert vergiste Adrián Rodriguez van der Spoel zich vrijdagavond behoorlijk in de Sint Josephkerk. De verrichtingen van zijn Alkmaars Cantate Koor werden indringend gedwarsboomd door hinderlijke galmeffecten. Barokmuziek is gediend van een luchtig transparante aanpak, maar, juist daarvoor kon in de galmrijke ruimte slechts moeizaam een passend beleid worden gevonden.
Van der Spoel had met 'Contrast van de barok' een attractief programma in de aanbieding. De vertrouwde Bach kreeg gezelschap van Latijns-Amerikaanse geestverwanten. Daarmee werd zeer verrassend afstand genomen van standaardrepertoire. De muzikale contrasten waarmee diverse cultures religie en mystiek beleven, kreeg van de Alkmaarders echter geen smetteloze presentatie.
Jammer genoeg bleek Van der Spoel zich tussen de instrumentalisten van Música Temprana beter op zijn gemak te voelen dan op de dirigentenbok. Het koor had wellicht overtuigender uit de verf kunnen komen met een inspirator die middels efficiënte handgebaren en oogcontact de vocale stuwkracht op gang had gehouden.
De Peruaanse smeekbede 'Hanacpachap' werd volgens het klankidioom van de Inca's instrumentaal warm aangekleed. Het vocale temperament bleef echter achterwege. Twee mystieke bespiegelingen van Castellanos overkwam hetzelfde. De muzikale tekstregistratie verloor in de holle kerkruimte te veel aan zeggingskracht.
De naderende sfeer van advent en kerst werd niet vergeten. Met 'Es ist ein Ros entsprungen' en 'In dulci jubilo' van Praetorius kwam het koor op meer vertrouwd terrein. Van der Spoel had zijn vocalisten perfect op deze materie voorbereid. Enkele vloeiende handbewegingen waren hier voldoende om de sonoriteit van het geheel soepel aan te reiken.
Ook de Bachcantate 'Christ lag in Todesbanden' was bij het koor in redelijk goede handen. Van der Spoel had de ritmische structuren van het werk wellicht iets meer uit kunnen diepen. Vooral dank zij het fraaie klanktimbre van de alt Noa Frenkel kreeg de cantate een bijzonder fijne solistische kleuring. Al met al beschikt het Alkmaars Cantate Koor over opmerkelijk goede kwaliteiten. De ontvankelijkheid voor uitdagend repertoire en de wil om tot een subtiele voordracht te komen, zijn daar tekenend voor. De aangeversrol van Adrián Rodríguez Van der Spoel is daarbij wellicht onontbeerlijk.
ONNO HOEDEI\IAN